Ο Μύθος του Σπηλαίου του Πλάτωνα και το Matrix η σύγρονη ερμηνεία του

Volume:

Πατήστε τα κουμπιά, για να ακούσετε το κείμενο

Greek English Spanish Italian French Chinese (Simplified) Hindi Arabic Bengali Portuguese (Brazil) Russian Japanese Punjabi Javanese 0.5x (Slow) 1x (Normal) 1.25x (Faster) 1.5x (Faster) 2x (Faster) 2.5x (Faster) 3x (Faster) 3.5x (Faster) 4x (Faster)

Η Πολιτεία περιλαμβάνει την Αλληγορία του σπηλαίου, με την οποία ο Πλάτων εξηγεί τη Θεωρία των Ιδεών του.Η σημερινή κατάσταση του ανθρώπου, λόγω απαιδευσίας , μπορεί να αναπαρασταθεί άψογα από τον περίφημο μύθο του σπηλαίου που διηγείται ο Πλάτωνας, στην αρχή του έβδομου βιβλίου της Πολιτείας του. Ο άνθρωπος ζει σε μια ψευδαίσθηση Σύμφωνα με τον αλληγορικό μύθο οι άνθρωποι ζούμε σαν φυλακισμένοι μέσα στις παραισθήσεις και τις αυταπάτες μας και δεν μπορούμε να γνωρίσουμε την αλήθεια γιατί μας εμποδίζουν τα δεσμά των αισθήσεων αλλά και τα δεσμά των εξουσιαστών, που χειραγωγούν τις αισθήσεις μας ώστε να αντιλαμβανόμαστε μόνο την πραγματικότητα όπως την καθορίζουν εκείνοι. Κάποια στιγμή μερικοί δεσμώτες απαλλάσσονται επιτέλους από την επιρροή των δογμάτων, χάρη στην παιδεία και τον ορθό λόγο και επιτέλους με καθαρή σκέψη μπορούν να γνωρίσουν την αλήθεια βασιζόμενοι σε αποδείξεις. Ο μύθος του σπηλαίου Ο μύθος αυτός διηγείται πως σε ένα σπήλαιο, κάτω από τη γη, βρίσκονται μερικοί άνθρωποι αλυσοδεμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να δουν μόνο τον απέναντί τους τοίχο. Δεν μπορούν να κοιτάξουν ούτε πίσω, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Πίσω τους ωστόσο είναι αναμμένη μια φωτιά. Έτσι οτιδήποτε εκδηλώνεται πίσω από την πλάτη τους αναπαριστάνεται ως σκιά στον απέναντι τους τοίχο. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί σε ολόκληρη τη ζωή τους τα μόνα πράγματα που έχουν δει είναι οι σκιές των πραγμάτων, έχουν την εντύπωση ότι οι σκιές που βλέπουν πάνω στον τοίχο είναι τα ίδια τα πράγματα. Εάν όμως κάποιος από τους αλυσοδεμένους ανθρώπους του σπηλαίου κατορθώσει να ελευθερωθεί, να βγει από τη σπηλιά και να ανέβει πάνω στη γη και, κάτω από το φως του ήλιου πλέον, δει τα πράγματα, θα καταλάβει την πλάνη στην οποία ζούσε όσο ήταν μέσα στη σπηλιά. Θα αντιληφθεί τότε ότι οι σύντροφοι του, που εξακολουθούν να βρίσκονται αλυσοδεμένοι στο σπήλαιο, ακόμη ζουν βυθισμένοι μέσα στις ψευδαισθήσεις. Η ερμηνεία του μύθου από τον μεγάλο μας φιλόσοφο Κατά τον Πλάτωνα, ο απελεύθερος δεσμώτης είναι ο φιλόσοφος, ο οποίος βλέπει τα ίδια τα όντα, τις ιδέες, και όχι τα είδωλά τους. Οι αλυσοδεμένοι σύντροφοι του είναι οι κοινοί άνθρωποι που, έχοντας εθισθεί στις απατηλές παραστάσεις των αισθητών πραγμάτων, ζουν, χωρίς να το ξέρουν, μέσα στο ψέμα. Πάντοτε βέβαια, για τον Πλάτωνα, υπάρχει η δυνατότητα απεμπλοκής των αλυσοδεμένων ανθρώπων από τις πλάνες τους. Για να το πετύχουν αυτό, χρειάζεται να αποδεσμευτούν από τις αλυσίδες τους. Αυτές συμβολίζουν τις αισθήσεις τους, που τους υποχρεώνουν να παρατηρούν μόνο τα απατηλά είδωλα των ιδεών, των αληθινών όντων. Αντί για τις αισθήσεις τους όμως θα πρέπει να εμπιστευτούν το νου τους. Ο ρόλος του Μύθου και η θέση του Φιλόσοφου στην Πολιτεία του Πλάτωνα Η αλληγορία του σπηλαίου είναι μια προσπάθεια τεκμηρίωσης της θέσης του φιλόσοφου ως βασιλιά στην Ιδεώδη Πολιτεία. Οι φυλακισμένοι αρχίζουν να αποδίδουν τα μη πραγματικά σχήματα των σκιών με όρους και έννοιες, ενώ πιστεύουν ότι οι σκιές αυτές είναι η πραγματικότητα. Το ότι οι φυλακισμένοι, ωστόσο, μπορούν να δουν μόνο τις σκιές αυτές, δε σημαίνει ότι ο υπαρκτός κόσμος περιορίζεται μόνο μες στο σπήλαιο. Αν κάποιοι καταφέρουν να λυθούν από τις αλυσίδες και βγουν από το σπήλαιο, θα τυφλωθούν από τη λάμψη του Ήλιου και θα επιστρέψουν πίσω. Αν, ωστόσο, συνηθίσουν το φως, θα δουν καθαρά τον Ήλιο, που συμβολίζει το Αγαθό, και θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μες στο σπήλαιο ήταν απλά αντίγραφα των αληθινών. Ίσως σκεφτούν να επιστρέψουν πίσω, λυπούμενοι τους φυλακισμένους συντρόφους τους. Πίσω, όμως, στο σπήλαιο, δε θα μπορούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι, και, προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την αλήθεια, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους. Σωκράτης : « -Και αν κανείς ήθελεν να επιχειρήσει να τους λύσει από τα δεσμά τους και να τους ανεβάσει, δεν θα ήσαν ικανοί να τον σκοτώσουν αν ημπορούσαν να τον πιάσουν στα χέρια τους; Αφου θα θεωρούσαν ότι θέλει να τους κάνει κακό και να τους τυφλώσει ενώ αυτός θέλει να τους δείξει το μόνο αληθινό Φώς.» Γλαύκων : «-Το δίχως άλλο!». Έχουμε πολλά θλιβερά ιστορικά παραδείγματα εν προκειμένω. Ο ίδιος ο Σωκράτης είχε τραγικό τέλος, επειδή εισήγαγε καινά δαιμόνια... Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν, οι φιλόσοφοι, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω και να διδάξουν και τους υπόλοιπους. Συχνά, ο Ήλιος, που συμβολίζει το Αγαθό, ωθεί στην ερμηνεία του Μύθου του Σπηλαίου από θρησκευτικής απόψεως: χωρίς Θεό, οι άνθρωποι ζουν μες το σκοτάδι. Ο κόσμος μέσα στο σπήλαιο, για ολόκληρο το έργο της Πολιτείας, εκφράζει την εμμονή στα αισθητά πράγματα, όσων μπορούν οι άνθρωποι να αντιληφθούν με τις αισθήσεις τους, ενώ η άνοδος στον πραγματικό κόσμο και η όραση των αληθινών Ιδεώνυπό το φως του Ήλιου οδηγούν στην κατα τον Πλάτωνα απόλυτη αλήθεια : Την εναρμόνιση των τριών τμημάτων της ψυχής και την ενδυνάμωση του λογιστικού. Καθηλωμένοι στην ίδια θέση οι έγκλειστοι βλέπουν μόνο σκιές και, ελλείψει άλλων ερεθισμάτων, θεωρούν αυτονόητη την αυθεντικότητά τους. Τα δεσμά τούς στερούν κάθε δυνατότητα κίνησης, αυτενέργειας και διεύρυνσης του οπτικού τους πεδίου. Προσωπική δράση δεν υφίσταται. Υπάρχει μόνον όρασης αλλά και αυτή δεν είναι άλλο από παθητική παρατήρηση των συμβάντων, αναντίρρητη αποδοχή των δεδομένων των αισθήσεων, άγνοια, πλάνη. Η ανάβαση στον κόσμο του φωτός συνιστά μια πορεία, η οποία ξεκινώντας από μια αρνητική γνώση, από τη γνώση "του τι δεν είναι", απολήγει στην αυτογνωσία και την κοσμογνωσία. Ο κόσμος του σπηλαίου απεικονίζει την εμμονή της ψυχής στο αισθητόν, την υπερεκτίμησή του, την παντελή κυριαρχία των αισθήσεων και του επιθυμητικού τμήματός της επί του λογιστικού. Η προσκόλληση στο γίγνεσθαι επιφέρει ψυχική σύγχυση, νόσον, ενώ η θέασις των όντων εσωτερική ισορροπία , την εναρμόνιση των τριών τμημάτων της ψυχής και την ενδυνάμωση του λογιστικού μέρους της. Για τον Πλάτωνα, το αίτημα της αυτογνωσίας είναι πρωταρχικό. Ακόμη κι αν δε βρεθεί ποτέ ο φιλόσοφος -ηγέτης που θα διοικήσει την ιδανική πολιτεία, κάθε άνθρωπος χωριστά θα πρέπει να επιδιώξει τουλάχιστον να ρυθμίσει το πολίτευμα της ψυχής του. Η ερμηνεία της αλληγορίας του σπηλαίου του Πλάτωνα στη σύγχρονη εποχή Οι άνθρωποι, από αρχαιότατες εποχές ως σήμερα, ζούμε φυλακισμένοι στα σώματά μας, μέσα στις παραισθήσεις, τις ψευδαισθήσεις και τις αυταπάτες μας που δημιουργούνται από τον εγωκεντρισμό, την επιθυμία για απόκτηση και εξουσία, τον ατομικισμό, την αδιαφορία για τους άλλους, την προσκόλληση μόνο στις σωματικές μας ανάγκες και σε αυτές που μας προστάζει η αυτοϊκανοποίηση του εαυτούλη μας και την άκριτη υπακοή σε αυτό που μας παρουσιάζουν ως πραγματικό και ως την μοναδική μας επιλογή για ζωή . Για να γνωρίσουμε την αλήθεια, πρέπει ν’ αποτινάξουμε τα δεσμά των αισθήσεων αλλά και τα δεσμά των ποικίλων εξουσιαστών, που αφήνουν ν’ αντιλαμβανόμαστε μόνο τα αντίγραφα και τις απατηλές σκιές της πραγματικότητας. Έρχεται όμως κάποια στιγμή, που κάποιοι δεσμώτες, καταφέρνουν ν’ απαλλαγούν απ’ την επιρροή των αισθήσεων και των δογμάτων και να γνωρίσουν την αλήθεια, βασιζόμενοι στις αποδείξεις που τους παρέχει μόνο ο ορθός λόγος και η καθαρή σκέψη. Οι άνθρωποι αυτοί είναι οι φιλόσοφοι και οι «πεπαιδευμένοι», οι μορφωμένοι, που η παιδεία τους δείχνει τον τρόπο πώς, ξεγλιστρώντας μέσα από τα ποικίλα δογματικά δίχτυα, να ξεφύγουν από τη μοίρα των δεσμωτών της σπηλιάς… Άλλωστε ο κόσμος του σπηλαίου και όσα διαδραματίζονται εντός του είναι τόσο δεδομένος, ώστε να μη γεννά την παραμικρή αμφιβολία για το αν είναι αληθινός. Ωστόσο αυτό συμβαίνει και στη δική μας πραγματικότητα που δεδομένα και αληθινά θεωρούνται μόνο όσα μας δείχνουν τα ΜΜΕ, όσα μάθαμε στο σχολείο, όσα αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας όχι όμως με τον νου μας, όσες επιθυμίες απορρέουν από τις σωματικές μας ανάγκες αλλά και τις ανάγκες επιβεβαίωσης του υπέρμετρου εγώ μας με αποτέλεσμα όλα αυτά να έχουν οδηγήσει τον άνθρωπο στη ψευδαίσθηση πως είναι μόνος του και ο μόνος τρόπος να επιβιώσει είναι εις βάρος των άλλων και της φύσης. Οι ομοιότητες με την ταινία Matrix Ο πυρήνας του μύθου του σπηλαίου ξαναπροτάθηκε, σε σύγχρονη εκδοχή,στην ταινία το Matrix (1999) των αδερφών Andy και Larry Wachowsky (Γουατσόφσκυ). Η ταινία, ως γνωστόν, περιγράφει ένα μέλλον στο οποίο ο κόσμος όπως τον ξέρουμε εμείς είναι ουσιαστικά το Matrix, μια εικονική πραγματικότητα που δημιουργήθηκε και συντηρείται από νοήμονες μηχανές προκειμένου να κατευνάσει, υποτάξει και εκμεταλλευτεί τον ανίδεο ανθρώπινο πληθυσμό ως πηγή ενέργειας (παραγωγής και κατανάλωσης, θα λέγαμε). Όπως στο μύθο του σπηλαίου, ο κόσμος του Μάτριξ (σπηλιά -ΜΗΤΡΑ -matrix) , είναι ένας κόσμος παραισθήσεων. Οι άνθρωποι ζουν και κινούνται σε αυτόν, χωρίς να υποψιάζονται την πραγματική «ψεύτικη» κατάστασή του. Η ταινία αναφέρεται δήθεν στο μέλλον, για ευνόητους λόγους, ενώ περιγράφει γλαφυρά τη σύγχρονη κατάσταση της ανθρωπότητας. Στην πρώτη ταινία της σειράς, ο ήρωας ο Neo, διαλέγει το κόκκινο χάπι που του επιτρέπει να προχωρήσει στην αφύπνιση. Ο Σκοτεινός, όπως τον αποκαλούσαν, Ηράκλειτος δηλώνει χαρακτηριστικά : « ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΞΥΠΝΗΤΟΥΣ. ΟΙ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΙ ΖΟΥΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟ». Όμως δεν θέλουν όλοι οι άνθρωποι να ξεφύγουν από το Μάτριξ!.. Δεν είναι όλοι έτοιμοι να αντικρούσουν την φοβερή πραγματικότητα. Θέλουν σαν το Σάιφερ να ζουν στον ψεύτικο κόσμο. Όταν τους δίνουν «το κόκκινο και το μπλε χάπι», δεν επιλέγουν οι περισσότεροι το κόκκινο που θα τους οδηγήσει στο «ξύπνημα». Προτιμούν να μένουν στο όνειρο, παρά να αντιληφθούν το μέγεθος του εφιάλτη στον οποίο είναι έτσι κι αλλιώς μπλεγμένοι. Οι παρόμοιες ερμηνείες του Μύθου και της ταινίας Μάτριξ στη σημερινή πραγματικότητα Δεν μπορούμε να αναγκάσουμε κανένα να ξυπνήσει με το ζόρι. Αυτό όμως που έχουμε υποχρέωση είναι να καταστήσουμε εμφανή και προσβάσιμη την έξοδο από το τούνελ γι' αυτούς, που έχουν κουραστεί να ζουν στο όνειρο-εφιάλτη και η ψυχή τους είναι έτοιμη να ανθίσει στη συνειδητότητα. Δεν είναι χρήσιμο να περιμένουμε την έλευση του Νέου (Νήο=New) εκλεκτού για να μας σώσει από τη μηχανικότητα, γιατί μόνο ο καθένας μπορεί, με τη δική του προσπάθεια και τη σχετική εξωτερική βοήθεια, να γίνει o σωτήρας του εαυτού του. Τα πράγματα όμως δεν είναι και τόσο ζοφερά. Αυτή είναι η μία πλευρά της Σελήνης, η σκοτεινή. Υπάρχει όμως και η άλλη που μας κάνει να είμαστε, υπό όρους, αισιόδοξοι....Είναι η πλευρά που υπάρχει στην έξοδο του σπηλαίου....

Πηγη

by vneos1987.blogspot

Η ιστορία του Κινέζου αγρότη "

 Η ιστορία του Κινέζου αγρότη " είναι μια παραβολή για τη ζωή και τη φύση που μας βοηθά να παραμείνουμε καθηλωμένοι στην αλήθεια.

Πηγη

by vneos1987.blogspot

Βιλχελμ Ραϊχ

Στο είπαν ωμά και ειλικρινά : Είσαι κατώτερο και ανεύθυνο ον, και το ίδιο θα είσαι πάντα. Και εσύ τους αποκαλείς «σωτήρες» και τους ζητωκραυγάζεις !

Για το λόγο αυτό σε φοβάμαι, ανθρωπάκο, σε φοβάμαι μέχρι θανάτου. Γιατί η μοίρα της ανθρωπότητας εξαρτάται από σένα.

Θα είχες από καιρό πετάξει από πάνω σου τους πραγματικούς καταπιεστές, αν δεν είχες δείξει ανεκτικότητα στην καταπίεση και αν, συχνά, δεν την είχες υποστηρίξει.Σε φοβάμαι γιατί τίποτα δεν προσπαθείς να αποφύγεις περισσότερο από τον εαυτό σου.Είσαι άρρωστος, πολύ άρρωστος ανθρωπάκο.Δεν φταις εσύ για αυτό, αλλά την ευθύνη της απαλλαγής απ’ αυτήν την αρρώστια την φέρεις εσύ.

Άρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτό που συνεχώς σε καταπιέζει είναι η δική σου βαριά ψυχική αρρώστια, και όχι κάποια έξωθεν ωμή βία, ακόμα και όταν λείπει ο οποιοσδήποτε εξωτερικός καταναγκασμός. Θα είχες από καιρό αποτινάξει τους τυρράνους, αν ήσουνα ψυχικά ζωντανός κι ο νους σου ήταν υγιής.

Κανένα αισθητήριο όργανο δεν σε βοηθάει να διακρίνεις τον πραγματικά σπουδαίο άνθρωπο. Ο τρόπος ζωής του, ο πόνος του, οι επιθυμίες του, ο θυμός του, ο αγώνας του για σένα, σου είναι άγνωστα και μακρινά πράγματα.

Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι υπάρχουν άντρες και γυναίκες που δεν μπορούν να σε καταπιέσουν και να σε εκμεταλλευτούν και που θέλουν να είσαι ελεύθερος, ειλικρινής και τίμιος. Δεν αγαπάς αυτούς τους άντρες και αυτές τις γυναίκες γιατί δεν είναι συμβατοί με την ύπαρξή σου. Είναι απλοί και ειλικρινείς. Γι’ αυτούς η αλήθεια είναι ό,τι είναι για σένα η πονηριά.

Τους αποδέχεσαι, ανθρωπάκο, μόνο όταν τα άλλα ανθρωπάκια σου πουν ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι σπουδαίοι. Γιατί είσαι ο «λαός», η «κοινή γνώμη», η «κοινωνική συνείδηση». Αυτό είσαι ανθρωπάκο.

Ποτέ δεν αναρωτήθηκες αν σκέφτεσαι σωστά.Το μόνο που σε νοιάζει είναι το τι θα πει ο γείτονάς σου ή πόσο θα σου κοστίσει η τιμιότητά σου.

Για να κερδίσει την εύνοιά σου, ανθρωπάκο, για να κερδίσει την άχρηστη φιλία σου, ο σπουδαίος άνθρωπος, θα έπρεπε να φέρει τον εαυτό του στα μέτρα σου, θα έπρεπε να μιλά με τον τρόπο που μιλάς, θα έπρεπε να στολιστεί με τις αρετές σου. Αλλά αν είχε τις αρετές σου, την γλώσσα σου και την φιλία σου δεν θα ήταν πια σπουδαίος, αληθινός και απλός.

Θα σου πω κάτι ανθρωπάκο. Έχασες την αίσθηση για ότι ανώτερο υπάρχει μέσα σου. Το έπνιξες μέσα σου και το δολοφονείς κάθε φορά που το συναντάς στους άλλους, στα παιδιά σου, στη γυναίκα σου, στον άντρα σου, στον πατέρα σου, στην μητέρα σου. Είσαι μικρός και θέλεις να παραμείνεις μικρός ανθρωπάκο.

«Μόνο για τη ζωή είμαι ακόμη πρόθυμος να κάνω θυσίες και όχι πια για σένα, Ανθρωπάκο. Μόλις πριν λίγο καιρό ένιωσα το τρομερό λάθος που καλλιεργούσα για είκοσι πέντε χρόνια. Αφιέρωσα τον εαυτό μου σε σένα και στη ζωή σου, επειδή πίστεψα ότι εσύ είσαι η ζωή, η αλήθεια, το μέλλον και η ελπίδα. Όπως και γώ, πολλοί άλλοι ειλικρινείς κι αληθινοί άνθρωποι έλπιζαν ν’ ανακαλύψουν τη ζωή μέσα σου. Όλοι τους αφανίστηκαν. Μόλις κατάλαβα κάτι τέτοιο, πήρα την απόφαση να μην αφήσω τον εαυτό μου ν’ αφανιστεί κάτω απ’ τη στενοκεφαλιά και τη μικροπρέπεια σου. Γιατί έχω σπουδαία πράγματα να κάνω. Ανακάλυψα την ενέργεια που είναι η ζωή, Ανθρωπάκο. Δε σε συγχέω πια με τη ζωή που ένιωθα μέσα μου και που έψαχνα ν’ ανακαλύψω σε σένα.

Μόνο αν, έντονα και ξεκάθαρα, διαχωρίσω από σένα τη ζωή, τις λειτουργίες της και τα χαρακτηριστικά της, θα είμαι σε θέση να συνεισφέρω πραγματικά στη διερεύνηση της και στο μέλλον σου. Ξέρω, χρειάζεται θάρρος εκ μέρους μου για να σε αποκηρύξω. Έτσι όμως θα μπορώ να συνεχίσω την εργασία για το μέλλον, επειδή δε σε λυπάμαι κι επειδή δε νιώθω την επιθυμία να γίνω ένα μεγάλο ανθρωπάκι όπως οι αξιοθρήνητοι Ηγέτες σου».

Βιλχελμ Ραϊχ, » ΆΚΟΥ,ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ!» (εκδόσεις: Αποσπερίτης)

by vneos1987.blogspot

Ότι σπείρεις... θα θερίσεις.....

Ένας αυτοκράτορας στην Άπω Ανατολή, γερνούσε και καταλάβαινε ότι έφτασε η ώρα να διαλέξει το διάδοχό του. Αντί να διαλέξει έναν από τους βοηθούς του ή έναν από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό. Προσκάλεσε μια μέρα πολλούς νέους του βασιλείου του και τους είπε. "Έφτασε η ώρα μου να παραιτηθώ και να διαλέξω τον επόμενο αυτοκράτορα. Έχω αποφασίσει να διαλέξω έναν από σας".

Οι νέοι ξαφνιάστηκαν! Αλλά ο αυτοκράτορας συνέχισε. "Θα δώσω σήμερα στον καθένα σας ένα σπόρο, έναν πολύ ειδικό σπόρο. Θέλω να τον φυτέψετε, να τον ποτίζετε και να ξαναρθείτε εδώ μετά ένα χρόνο από σήμερα με ό,τι έχει φυτρώσει απ' αυτόν τον ένα σπόρο. Εγώ θα κρίνω τότε τα φυτά που θα φέρετε κι αυτός, το φυτό του οποίου θα διαλέξω, θα είναι ο επόμενος αυτοκράτορας!"

Ένα αγόρι που λεγόταν Λίνγκ, ήταν εκεί εκείνη την ημέρα και όπως όλοι οι άλλοι, πήρε κι αυτός ένα σπόρο. Πήγε σπίτι του και γεμάτος ενθουσιασμό διηγήθηκε στη μητέρα του τι συνέβη. Η μητέρα του τον βοήθησε να βρει μια γλάστρα και χώμα κι αυτός φύτεψε το σπόρο και τον πότισε προσεχτικά. Του άρεσε να τον ποτίζει κάθε μέρα και να παρακολουθεί να δει αν είχε φυτρώσει.

Ύστερα από τρεις εβδομάδες περίπου, μερικοί από τους άλλους νέους, άρχισαν να μιλούν για τους σπόρους τους και για τα φυτά που άρχισαν να μεγαλώνουν.

Ο Λίνγκ συνέχισε να παρακολουθεί το σπόρο του, αλλά τίποτα δεν φύτρωσε ποτέ. Πέρασαν τρεις εβδομάδες, τέσσερις εβδομάδες, πέντε εβδομάδες κι ακόμα τίποτα. Τώρα όλοι οι άλλοι μιλούσαν με ενθουσιασμό για τα φυτά τους, ο Λίνγκ όμως δεν είχε φυτό και αισθανόταν αποτυχημένος.

Πέρασαν έξι μήνες κι ακόμα δεν φύτρωσε τίποτα στη γλάστρα του Λίνγκ. Άρχισε να πιστεύει ότι είχε σκοτώσει το σπόρο του. Όλοι οι άλλοι είχαν δέντρα και ψηλά φυτά, αυτός όμως τίποτα. Όμως ο Λίνγκ δεν έλεγε τίποτα στους φίλους του. Απλά περίμενε να φυτρώσει ο σπόρος του.

Τελικά πέρασε ένας χρόνος και όλοι οι νέοι του βασιλείου έφεραν τα φυτά τους στον αυτοκράτορα για επιθεώρηση. Ο Λίνγκ είπε στη μητέρα του ότι δεν θα πήγαινε μια άδεια γλάστρα, αλλά αυτή τον συμβούλεψε να πάει. Και επειδή ήταν τίμιος με ό,τι συνέβη και παρ' όλο που αισθανόταν αδιαθεσία στο στομάχι, παραδέχτηκε ότι η μητέρα του είχε δίκιο. Πήγε λοιπόν την άδεια γλάστρα του στο παλάτι. Όταν έφτασε εκεί ο Λίνγκ έμεινε κατάπληκτος από την ποικιλία των φυτών που καλλιέργησαν οι άλλοι νέοι. Ήταν όμορφα σε όλα τα σχήματα και μεγέθη. Ο Λίνγκ ακούμπησε την άδεια γλάστρα του στο πάτωμα και πολλοί από τους άλλους άρχισαν να τον περιγελούν. Μερικοί τον λυπήθηκαν και του είπαν. "Δεν πειράζει, προσπάθησες για το καλύτερο".

Όταν έφτασε ο αυτοκράτορας, εξέτασε την αίθουσα και χαιρέτησε τους νέους. Ο Λίνγκ προσπάθησε να κρυφτεί στο πίσω μέρος της αίθουσας. "Τι μεγάλα φυτά, δέντρα και λουλούδια καλλιεργήσατε", είπε ο αυτοκράτορας. "Σήμερα ένας από σας θα εκλεγεί σαν ο επόμενος αυτοκράτορας"!. Ξαφνικά διέκρινε το Λίνγκ με την άδεια του γλάστρα, στο πίσω μέρος της αίθουσας. Διέταξε αμέσως τους φρουρούς του να τον φέρουν μπροστά του. Ο Λίνγκ ήταν κατατρομαγμένος. "Ο αυτοκράτορας γνωρίζει ότι είμαι αποτυχημένος", είπε. "Ίσως θα πρέπει να με σκοτώσει".

Όταν ο Λίνγκ ήλθε μπροστά ο αυτοκράτορας τον ρώτησε πώς λέγεται. "Λέγομαι Λίνγκ" απάντησε. Οι υπόλοιποι άρχισαν να γελούν και να τον κοροϊδεύουν. Ο αυτοκράτορας ζήτησε να ηρεμήσουν όλοι. Κοίταξε τον Λίνγκ και κατόπιν ανάγγειλε στο πλήθος, "Ιδού ο νέος σας αυτοκράτορας! Το όνομά του είναι Λίνγκ"!. Ο Λίνγκ δεν μπόρεσε να το πιστέψει. Δεν μπόρεσε ούτε το σπόρο του να κάνει να φυτρώσει! Πώς θα μπορούσε να γίνει ο νέος αυτοκράτορας;

Τότε ο αυτοκράτορας είπε, "Πριν ένα χρόνο, σαν σήμερα, έδωσα στον καθένα από σας εδώ ένα σπόρο. Σας είπα να πάρετε το σπόρο, να τον φυτέψετε, να τον ποτίσετε και να μου τον φέρετε πίσω σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι έδωσα σε όλους σας βρασμένους σπόρους, που δεν θα φύτρωναν. Όλοι σας, εκτός από τον Λίνγκ, μου έχετε φέρει δέντρα και φυτά και λουλούδια. Όταν ανακαλύψατε ότι οι σπόροι δεν θα βλάσταιναν, αντικαταστήσατε το σπόρο που σας έδωσα μ' έναν άλλο. Ο Λίνγκ ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος και την εντιμότητα να μου φέρει μια γλάστρα που είχε μέσα το δικό μου σπόρο. Γι' αυτό είναι αυτός που θα γίνει ο νέος αυτοκράτορας!.

Αν σπείρεις εντιμότητα, θα θερίσεις εμπιστοσύνη. 

Αν σπείρεις καλοσύνη, θα θερίσεις φίλους. 

Αν σπείρεις ταπεινοφροσύνη, θα θερίσεις μεγαλείο. 

Αν σπείρεις επιμονή, θα θερίσεις νίκη. 

Αν σπείρεις στοχασμό, θα θερίσεις αρμονία. 

Αν σπείρεις σκληρή δουλειά, θα θερίσεις επιτυχία. 

Αν σπείρεις συγχώρηση, θα θερίσεις συμφιλίωση. 

Αν σπείρεις ειλικρίνεια, θα θερίσεις καλές σχέσεις. 

Αν σπείρεις υπομονή, θα θερίσεις βελτίωση. 

Αν σπείρεις πίστη, θα θερίσεις θαύματα. 

Αν σπείρεις ανεντιμότητα, θα θερίσεις δυσπιστία. 

Αν σπείρεις εγωισμό, θα θερίσεις μοναξιά. 

Αν σπείρεις περηφάνια, θα θερίσεις καταστροφή. 

Αν σπείρεις ζήλια, θα θερίσεις ταλαιπωρία. 

Αν σπείρεις οκνηρία, θα θερίσεις στασιμότητα. 

Αν σπείρεις πικρία, θα θερίσεις απομόνωση. 

Αν σπείρεις πλεονεξία, θα θερίσεις απώλεια. 

Αν σπείρεις κακολογία, θα θερίσεις εχθρούς. 

Αν σπείρεις στενοχώριες, θα θερίσεις ρυτίδες. 

Αν σπείρεις αμαρτίες, θα θερίσεις ενοχές. 

Πρόσεχε, λοιπόν, τι σπέρνεις τώρα. Αυτό θα καθορίσει τι θα θερίσεις αύριο. Οι σπόροι που σπέρνεις θα κάνουν τη ζωή χειρότερη ή καλύτερη, τη δική σου ζωή ή αυτών που θα έλθουν μετά.

Να είσαι βέβαιος ότι, κάποια μέρα, θα απολαύσεις τους καρπούς της εντιμότητας και της ακεραιότητάς σου ή θα πληρώσεις για τις εγωιστικές επιλογές που έσπειρες σήμερα

by vneos1987.blogspot

Ο νους, και η σχέση του με την πραγματικότητα !

Κάθε στιγμή κάθε δευτερόλεπτο βρισκόμαστε μπροστά σε ένα γεγονός σε μια κατάσταση στη καθημερινότητα μας .Και αυτό είναι ......έτσι! Aφού έχομε ένα φυσικό σώμα το οποίο με τα αισθητήρια όργανα που διαθέτει, αντιλαμβάνεται συνεχώς ήχους ,εικόνες ,γεύσεις και μυρωδιές . Αυτό το οποίο αποκαλούμε ζωή στον υλικό και φυσικό μας κόσμο, έρχεται σε εμάς διαμέσου των αισθητήριων οργάνων ……..αυτό είναι ξεκάθαρο και σαφές . Αν δεν είχαμε τα αισθητήρια όργανα [τις πέντε αισθήσεις] δεν θα είχαμε και φυσικό σώμα για να αντιλαμβανόμαστε αυτό που λέμε …. ζωή .Έτσι λοιπόν θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που διαθέτουμε αυτά τα αισθητήρια εργαλεία [ φυσικό σώμα ] και μπορούμε να ….ζούμε ..και να έχουμε εμπειρία από τον… υλικό και φυσικό μας κόσμο. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το να ξέρουμε να ζούμε.Τα αισθητήρια όργανα αντιλαμβάνονται το περιβάλλον, και ότι συμβαίνει σε αυτό, και αυτή την πληροφορία, την μεταφέρουν χωρίς επεξεργασία στον εγκέφαλο .Για παράδειγμα η αίσθηση που έχομε τρώγοντας ζάχαρη, δεν θα χαρακτηρισθεί από το αισθητήριο όργανο σαν γλυκιά, αλλά από τον Νου ο οποίος εδρεύει στον εγκέφαλο. Το αισθητήριο όργανο απλά θα βιώσει την γεύση που αφήνει η ζάχαρη στο στόμα μας. Όπως επίσης στο άκουσμα ενός θορύβου, το αν είναι ευχάριστος η δυσάρεστος, δυνατός η όχι, δεν θα κριθεί από το αισθητήριο αλλά από τον Νου .Αντιλαμβανόμενοι κάποια γεγονότα στην καθημερινότητα μας πιο σύνθετα, όπου συμμετέχουν περισσότερες αισθήσεις, όπως είναι συνάντηση με φίλους , επαγγελματική δραστηριότητα, καιρικές συνθήκες, πολυκοσμία, ευχάριστες και δυσάρεστες καταστάσεις κλπ, πάλι υπάρχει ο Νους ο οποίος επεξεργάζεται τις πληροφορίες που του στέλνουν τα αισθητήρια όργανα . Είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον όταν σχετιζόμαστε με ένα οποιοδήποτε γεγονός της καθημερινότητας μας , να δοκιμάσουμε να βιώσουμε την αίσθηση που αφήνει, και να μην το σχολιάζουμε, κρίνουμε ή χαρακτηρίζουμε. Να προσπαθούμε όσο μπορούμε να παρατηρούμε τα συναισθήματα η τις σκέψεις που σίγουρα αναβλύζουν μηχανικά σαν αντίδραση μπροστά σε οποιοδήποτε γεγονός .

Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι κάποιος σχολιάζει μέσα μας          [ νους ] …και εμείς βρισκόμαστε σε θέση, ώστε να παρατηρούμε αυτό τον σχολιασμό .

Αυτό σημαίνει να ξέρουμε να ζούμε . Να έχουμε συνειδητή επίγνωση όχι μόνο του εξωτερικού γεγονότος, αλλά και της ψυχολογικής κατάστασης [αντίδρασης ] μας την ίδια στιγμή. Τότε μόνο η εμπειρία στον φυσικό κόσμο είναι ολοκληρωμένη . Αν λοιπόν με ειλικρίνεια αναζητούμε μια επιστημονική απάντηση για το τί είναι η ζωή ,δεν θα πρέπει να καταφύγουμε σε κανένα επιστημονικό βιβλίο ,ή εσωτεριστικό εγχειρίδιο, αλλά στον ίδιο τον εαυτό μας ,ο οποίος διαθέτει όλα τα εργαλεία που χρειαζόμαστε .

Παρατηρώντας τον εαυτό μας θα δούμε τελικά με τη είδους δεδομένα , πληροφορίες πεποιθήσεις , ιδέες , δόγματα , και προκαταλήψεις, έχουμε φορτώσει το νου μας. Πολύ εύκολα θα καταλάβουμε ότι είμαστε τελικά , αυτό που σκεφτόμαστε και αυτό που αισθανόμαστε .!!!

Και όπως έχει αποδειχθεί ….. αν ότι σκεφτόμαστε γίνετε και πράξη, τότε και με αυτά που κάνουμε, προκαλούμε και τις ανάλογες συνθήκες στην ζωή μας. Ο άνθρωπος σήμερα δέχεται ένα καταιγισμό πληροφοριών , βομβαρδίζετε κυριολεκτικά από πληροφορίες οι οποίες περνούν μέσο των αισθήσεων του στον νου, ο οποίος όμως δεν έχει την δυνατότητα να τις διαχειριστεί . Έχουμε μάθει από μικροί με την συνδρομή φυσικά γονέων, φύλων, του εκπαιδευτικού συστήματος, του κοινωνικού περίγυρου, σύστημα ενημέρωσης κλπ, να υποστηρίζουμε μια ομάδα, μια θρησκεία , Κάποιες ιδέες, μια άποψη, μια πολιτική θέση .Και πολύ φυσικά και απλά, οτιδήποτε είναι αντίθετο σε όλα αυτά που εμείς πιστεύουμε ……. παίρνουμε θέση …..απέναντι του, και αρχίζουμε τον ανταγωνισμό και την διαμάχη . Όλη αυτή η πληροφόρηση έχει καταχωρηθεί στον νου μας ……………και ο νους μας……………. [ και εδώ είναι το πλέον σημαντικό ]………… ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ, ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ …ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ..!!!!!

Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε αυτήν την αλήθεια ….διότι έχει να κάνει με την ίδια μας την………. ζωή …

Αν είχαμε γεννηθεί στην Αραβία, το σίγουρο είναι ότι θα είχαμε άλλες θρησκευτικές πεποιθήσεις , άλλες απόψεις και ιδέες γενικά για πολιτικά , η κοινωνικά ζητήματα. Ευτυχώς το ότι γεννηθήκαμε σε άλλη χώρα δεν είναι δικαιολογία για να αμφισβητήσουμε αυτό το γεγονός …..

Συμπέρασμα …

Ο Νους είναι υποκειμενικός, και αφού με βάση τα στοιχεία του νου ερμηνεύουμε την ζωή …τότε πολύ απλά ζούμε επίσης …..υποκειμενικά,,,,,,,,, δεν ζούμε πραγματικά. 

Η διαφωνία, ο ανταγωνισμός , η διχόνοιες, οι αντιπαλότητες , οι πόλεμοι, είναι αποτέλεσμα αυτής τις λαθεμένης πληροφόρησης, της χειραγώγησης και υποκειμενικότητας του νου .

Έχουμε στρέψει όλο μας το ενδιαφέρον στο να επιβάλουμε με τη σειρά μας, και με τον ίδια νοοτροπία να διαχειριστούμε τα χρήματα μας, την περιουσία μας , τα παιδιά μας, τους συνανθρώπους μας, να διαχειριστούμε γεγονότα και περιστατικά της καθημερινότητας μας . Πιστεύοντας ότι έτσι μπορούμε να αλλάξουμε και την ζωή μας . Αλλά όσο και αν προσπαθούμε , η ζωή δεν μας κάνει τα χατίρια ….Γιατί ?.......

Διότι ποτέ δεν έχομε στρέψη το ενδιαφέρον μας στον εαυτό μας, για να γνωρίσουμε και να διαχειριστούμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας.

Η ζωή δεν αλλάζει από έξω ……..αν ο νους είναι αυτός που ερμηνεύει τα γεγονότα και τα συμβάντα της Ζωή μας τότε πρέπει να αλλάξουμε από μέσα , την νοοτροπία μας.

Όχι φυσικά να αλλάξουν πρώτα οι άλλοι όπως επιδιώκουμε αλλά .εμείς !

Δεν είμαστε εναντίον μιας επανάστασης οι οποία γίνετε προκειμένου να καταπολεμηθεί ένα καταπιεστικό καθεστώς ,η μια αδικία.

Απλά υποστηρίζουμε ότι η αληθινή επανάσταση είναι εσωτερική, είναι ψυχολογική . Αν ο άνθρωπος έκανε την ψυχολογική του επανάσταση δεν θα υπήρχε λόγος για κάτι άλλο. Ο νους είναι η πηγή του ανταγωνισμού , ανταγωνίζεται συνεχώς. Και μην ακούμε για δήθεν υγιείς ανταγωνισμό , δεν υπάρχει …!!!

Υπάρχει μόνο προσφορά, και δημιουργικότητα.

Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να ανταγωνίζεται τον διπλανό του αλλά να συνεργάζεται μαζί του .

ΣΗΜΕΡΑ ……αυτά που συμβαίνουν παγκοσμίως,

[ οικονομικά ,πολιτικά , γεωλογικά, και παράξενα καιρικά φαινόμενα ] έρχονται να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση .

Αρχίζει να γίνετε πλέον ξεκάθαρο ότι για να αντεπεξέλθει ο άνθρωπος στη νέα κατάσταση, η ενέργεια, θα πρέπει να προσαρμοσθεί στη ροή αυτή . Ο νοητικός τρόπος του ανταγωνισμού δεν έχει μέλλον πολύ ακόμα.

[Αναφέρομε στην ροή της αλλαγής γενικά, και όχι στα γεγονότα και συμβάντα της καθημερινότητας, που όπως είναι φυσικό…. Νοητικά …. δέχονται πολλές ερμηνείες ]

Δεν εννοούμε ότι θα πρέπει κάποιος να σταματήσει να κάνει η να μην κάνει κάποια πράγματα που τα θεωρεί απαραίτητα .

Εννοώ να κατανοήσει αν αυτά που κάνει η δεν κάνει ,αυτά που σκέφτεται η αισθάνεται και αν ο τρόπος δράσης του τελικά….. επιβάλετε έμμεσα η άμεσα από άλλους, η είναι δική του επιλογή.

Και να είναι συνειδητά ενήμερος αυτής της κατάστασης. 

Το σίγουρο είναι ότι ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει ότι είναι χειραγωγημένος , και συνεχίζει μάλιστα να συμβαίνει αυτό καθώς έντεχνα εντείνετε η χειραγώγηση μέσα από το δράμα και την ανασφάλεια παγκοσμίως. 

Πολλοί άνθρωποι κάτω από την επίδραση του φόβου, και στην αναζήτηση ενός ηγέτη αρχηγού που θα τους κατευθύνει και θα τους προσφέρει κάποιού είδους σωτηρία, εντάσσονται σε ομάδες , οργανώσεις, και πολιτικά κοματα. που τελικά δεν οδηγούν στην ευημερία, αλλά στον ανταγωνισμό και την διαμάχη.

Το αστείο της υπόθεσης τελικά είναι ότι ολλοι αυτοί οι άνθρωποι τάσσονται εναντίον του συστήματος [ όπως λένε ] το οποίο αποδεικνύετε [εν αγνοία τους φυσικά] ότι το στηρίζουν με νύχια και με δόντια .

Η ανακάλυψη , η κατανόηση αυτής της κατάστασης, προκαλεί μια μικρή θλίψη αρχικά αλλά απελευθερώνει.

Το να ξέρεις να ζεις σημαίνει να σκέφτεσαι εσύ όταν χρειάζεται ,και όχι ο κάποιος άλλος για σένα .Το να ξέρεις να ζεις σημαίνει να έχεις καθαρή αίσθηση ,και συναίσθημα, και να μην σε επηρεάζει ο νους, για το πώς πρέπει να αισθανθείς .

Η ζωή με όλα αυτά τα πρέπει , που μας έχει επιβληθεί δεν έχει νόημα και δεν είναι η αληθινή ζωή, ζούμε σε μια ψευδαίσθηση .

Υπάρχει …και πάντα υπήρχε …ένας τρόπος ύπαρξης χωρίς διχόνοιες αντιπαλότητες και ανταγωνισμούς .

Το να είσαι μέσα στην ροή σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου …..

και όταν είσαι ο εαυτός σου ….είσαι και κύριος ……. στη ζωή σου...........

Ο ανταγωνισμός είναι περιττός !!

Πηγη

by vneos1987.blogspot