Όλοι συνήθως γκρινιάζουμε και παραπονιόμαστε σχεδόν για τα πάντα , μερικές φορές έχουμε δίκιο άλλες φορές άδικο . Το θέμα δεν είναι εάν έχουμε δίκιο ή άδικο αλλά ποιος είναι ο λόγος που γκρινιάζουμε και παραπονιόμαστε . Είναι τόσο φανερό αλλά οι περισσότεροι αρνούνται να το δουν ,η αιτία που γκρινιάζουμε είναι επειδή ζητάμε αγάπη και την προσοχή των άλλων, μια αγκαλιά και το συναίσθημα ότι άλλοι ενδιαφέρονται για μας . Η αδιαφορία του περίγυρου μας, μας μαραζώνει και μας ρίχνει ψυχολογικά. Παρόλο που μεγαλώνουμε , κλαίμε με διαφορετικό τρόπο, γκρινιάζοντας για την προσοχή και την αγάπη των άλλων . Οι γονείς μας , όταν ήμασταν σε μικρή ηλικία κάλυπταν αυτή την ανάγκη, τις πιο πολλές φορές , την ζητάνε πίσω όταν γεράσουν .Η αιτία που ψάχνουμε την επιβεβαιώσει στους άλλους ανθρώπους, είναι εξαιτίας της ντοπαμίνης που εκκρίνει ο εγκέφαλος... και μας προκαλεί ευχαρίστηση. Στην αρχή την παίρναμε από τους γονείς μας, αλλά μετά σταματάμε και το ζητάμε από τους ανθρώπους που γνωρίζουμε στη μετέπειτα πορεία της ζωής μας. Σε περίπτωση που αρχίσετε να γκρινιάζετε, σκεφτείτε κάποιες καλές στιγμές με τους παππούδες σας ,τους γονείς σας , αγαπημένα πρόσωπα και η ψυχολογία σας θα αλλάξει .....Εκτός από την αγάπη που όλοι αναζητάμε όλη την ζωή μας, γκρινιάζουμε και για άλλους λόγους, όπως όταν νιώθουμε εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση , θέλουμε να την αλλάξουμε και δεν μπορούμε. Σε αυτήν την περίπτωση εφόσον δεν μπορείτε να αλλάξετε μια κατάσταση αλλάξτε τον τρόπο που την βλέπετε ,στο χέρι σας είναι . Βέβαια αυτή είναι μια άποψη και μπορεί όλα αυτά να αποδειχθούν σωστά ή λάθος στο μέλλον αλλά μην ξεχνάτε να χρησιμοποιείται την κριτική σας σκέψη .Β.Λ
▼
▼
▼
No comments:
Post a Comment