ΑινείαςΚέψεις
(Move to ...)
HOME
Ψυχολογία
Πειράματα ψυχολογίας
Αποφθέγματα
Προσωπικότητες
Ταινίες
Διδακτικές ιστορίες
Επιστημονικά άρθρα
Τεστ Ψυχολογίας
Youtube
Tik Tok
Μια ιδέα και αλλάξτε το κόσμο...
Video
Αστεία βίντεο
Φιλικό Chatbot
Παιχνίδια
QR Code Generator
Text Reader
SIMPLY CODE WRITING
ADVANCE CODING WRITING
Σύστημα Στοιχήματος Martingale
Books
▼
(Move to ...)
Ταινίες
Fight Club
Inception (2010)
Interstellar (2014)
I Heart Huckabees (2004)
Alfie (2004)Jude Law
Απόλυτη Ευφυΐα / Limitless (2011)
Peaceful warrior (2006)
"Shutter Island"
The Dark Knight (2008)
V for Vendetta (2005)
The Pursuit of Happyness (2006)
A Beautiful Mind (2011)
Η καρδιά του κτήνους
El greco (2007)
The Truman Show (1998)
Good Will Hunting 1997
Larry Crowne (2011)
I, Robot (2004)
American History X (1998)
Dead Poets Society (1989)
The Matrix (1999)
They Live (1988)
My Dinner with Andre (1981)
Kumare
Into the Wild - Ταξίδι στην άγρια φύση (2007)
Από πού πηγάζει η ανθρώπινη κακία; Μια επιστημονική προσέγγιση της «νόσου».
Η αλήθεια για την αστρολογία
Αρχική σελίδα
▼
(Move to ...)
Αποφθέγματα
2015 μέχρι 2023 & 955 Δημοσιεύσεις
Ζώδια
Υπολογισμός Ύψους
Ατάκες απο Ελληνικές Ταινίες
Ατάκες για Πέσιμο
Τεστ Νοημοσύνης!
Δημιουργός Αυτοπεποιήθησεις
Μετατροπή κειμένου σε ομιλία με παύση και συνέχιση
Σύνοψη κειμένου με φωνή
Ατάκες για πέσιμο
Παιχνίδια
Κουίζ
▼
Sunday, August 27, 2017
Μια διδακτική ιστορία για όσους εγκαταλείπουν τους καλύτερους τους φίλους
Πατήστε το κείμενο, για να ακούσεις το κείμενο
Πρώτη μέρα του νέου έτους κι ας θυμηθούμε τη διδακτική ιστορία του Paulo Coelho για όσους εγκαταλείπουν τα ζώα τους χωρίς να νοιάζονται πως θα καταφέρουν να επιβιώσουν στις δύσκολες κι επικίνδυνες συνθήκες του δρόμου. Ένας άνθρωπος, το άλογο και το σκυλί του περπατούσαν σ’ ένα δρόμο. Καθώς περνούσαν δίπλα από ένα τεράστιο δέντρο, έπεσε ένας κεραυνός και όλοι έμειναν στον τόπο. Αλλά ο άνθρωπος δεν αντιλήφθηκε ότι είχε πια αφήσει τον κόσμο τούτο και συνέχισε να περπατάει με τα ζώα του. Μερικές φορές οι πεθαμένοι θέλουν χρόνο για να συνειδητοποιήσουν τη νέα τους κατάσταση. Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς, ανηφορικός, ο ήλιος έκαιγε κι αυτοί είχαν ιδρώσει και διψούσαν πολύ. Σε μια στροφή διέκριναν μια μεγαλόπρεπη πύλη, καμωμένη ολόκληρη από μάρμαρο, που οδηγούσε σε μία πλατεία στρωμένη με χρυσάφι, που στο κέντρο της είχε μία πηγή απ' όπου ανάβλυζε κρυστάλλινο νερό. Ο οδοιπόρος προχώρησε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο και του είπε: «Καλημέρα». «Καλημέρα», απάντησε ο φύλακας. «Ποιος είναι αυτός ο τόσο όμορφος τόπος;». «Είναι ο Παράδεισος». «Ωραία που φτάσαμε στον Παράδεισο, διψάμε πολύ». «Μπορείτε να μπείτε κύριε και να πιείτε όσο θέλετε» του είπε ο φύλακας δείχνοντάς του την πηγή. «Το άλογο και το σκυλί μου διψάνε κι αυτά». «Λυπάμαι πολύ» του λέει ο φύλακας. «Εδώ δεν επιτρέπονται ζώα». Ο άνθρωπος στενοχωρήθηκε επειδή διψούσε πολύ, αλλά δεν ήθελε να πιει νερό μόνο αυτός. Ευχαρίστησε το φύλακα και συνέχισε το δρόμο του. Αφού περπάτησαν αρκετή ώρα στην ανηφόρα, εξαντλημένοι πια, έφτασαν σ' ένα μέρος που είχε για είσοδο μια παλιά ξύλινη πύλη που οδηγούσε σε χωματόδρομο πλαισιωμένο από δέντρα. Στη σκιά ενός από τα δέντρα καθόταν ένας άνδρας μ' ένα καπέλο στο κεφάλι, ίσως και να κοιμόταν. «Καλημέρα» του φώναξε ο οδοιπόρος. Ο άνδρας έγνεψε με το κεφάλι. «Διψάμε πολύ, εγώ το άλογο και το σκυλί μου». «Έχει μια πηγή σ' εκείνες τις πέτρες» του είπε ο άνδρας δείχνοντας το σημείο. «Πιείτε όσο θέλετε». Ο οδοιπόρος, το άλογο και το σκυλί πήγαν ως την πηγή και έσβησαν τη δίψα τους. Ο οδοιπόρος γύρισε για να τον ευχαριστήσει. «Ελάτε πάλι όποτε θέλετε» του λέει ο άνδρας. «Αλήθεια πως λέγεται αυτό το μέρος;». «Παράδεισος». «Παράδεισος;». Μα ο φύλακας της μαρμαρένιας πύλης είπε ότι ο Παράδεισος ήταν εκεί!». «Εκεί δεν είναι ο Παράδεισος. Είναι η Κόλαση» του απάντησε ο άνδρας. Ο οδοιπόρος τα 'χασε. «Πρέπει να τους απαγορεύσετε να χρησιμοποιούν το όνομα Παράδεισος. Αυτό σίγουρα θα προξενεί μεγάλα μπερδέματα». «Καθόλου. Αντίθετα μας κάνουν μεγάλη χάρη. Επειδή εκεί μένουν όλοι αυτοί που είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερους τους φίλους».
Πηγη
No comments:
Post a Comment
‹
›
Home
View web version
No comments:
Post a Comment