Ο έρωτας αποτελεί το πιο ανεξήγητο συναίσθημα: Ποιητές έχουν ξενυχτήσει στα παράθυρα κοιτώντας το φεγγάρι και τόνοι μελάνι έχουν χυθεί για να τον υμνήσουν. Ωστόσο η επιστήμη έχει την απάντηση στο «τι είναι έρωτας», τουλάχιστον στο πρακτικό μέρος, όσο για το θεωρητικό, ας αφήσουμε τους φιλόσοφους στο ροζ σύννεφο τους.
Τα βέλη του στρουμπουλού σκανταλιάρη φτερωτού θεού, τελικά δεν είναι και τόσο αόρατα, αφού έχουν κάποιες συγκεκριμένες επιπτώσεις οι οποίες, σύμφωνα με τους επιστήμονες χωρίζονται σε τρία συγκεκριμένα στάδια που στην κορύφωσή τους οδηγούν στην αγάπη και την αιώνια αφοσίωση στο έτερον ήμισυ
Στάδιο Πρώτο: Η Σεξουαλική Επιθυμία
Ο Σόπεναουερ υποστήριζε ότι ο έρωτας συνδέεται καθαρά με την πρωτόγονη ανάγκη για αναπαραγωγή κι έτσι σ' αυτό το πρώτο στάδιο, μας οδηγούν τα ένστικτα και συγκεκριμένα οι σεξουαλικές ορμόνες της τεστοστερόνης και του οιστρογόνου. Η τεστοστερόνη, αντίθετα με ότι πιστεύουν πολλοί, δεν περιορίζεται μόνο στους άνδρες, αλλά υπάρχουν και στις γυναίκες σε μικρότερες σαφώς ποσότητες. Αυτές οι ορμόνες ευθύνονται για την «πρώτη κίνηση»: την προσέγγιση του «θηράματος»
Στάδιο Δεύτερο: Η Έλξη
Κι εδώ αρχίζει το καρδιοχτύπι. Μια ομάδα από νευροδιαβιβαστές που ονομάζονται μονοαμίνες φέρνουν τα πάνω κάτω στον οργανισμό μας και εξηγούν γιατί τρελαινόμαστε έτσι όταν ερωτευόμαστε:
• Η ντοπαμίνη η οποία επίσης ενεργοποιείται από τη κοκαΐνη και τη νικοτίνη
• Η νορεπινεφρίνη, διαφορετικά γνωστή ως αδρεναλίνη. Ξεκινά να μας ιδρώνει και να αυξάνει τους καρδιακούς ρυθμούς μας.
• Η σεροτονίνη. η κατεξοχήν χημική ουσία που συνδέεται με την αίσθηση της ευφορίας, ενώ έχει και άλλες δράσεις, όπως η ρύθμιση της πρόσληψης τροφής, της θερμοκρασίας
Αν τα καλοσκεφτούμε αυτά, εξηγούν με μεγάλη ακρίβεια γιατί όταν «ερωτευόμαστε» μας κόβεται η όρεξη έχουμε ταχυπαλμία και φερόμαστε σαν να είμαστε υπό την επήρεια ουσιών
Στάδιο Τρίτο: Η Σχέση
Ωραία, προσεγγίσαμε και πιάσαμε το θύμα, τώρα μένει να δούμε αν μπορούμε να το κρατήσουμε., δηλαδή με άλλα λόγια, αν η σχέση μπορεί να κρατήσει. Η σχέση έχει επίσης ως υποσυνείδητο στόχο την αναπαραγωγή και τη δημιουργία «αγέλης». Σημαντικό σε αυτό το στάδιο είναι οι δύο ορμόνες που απελευθερώνονται από το νευρικό σύστημα, οι οποίο θεωρούνται ότι παίζουν ρόλο στην κοινωνικές σχέσεις:
• Η ωκυτοκίνη. Απελευθερώνεται από τον αδένα του υποθάλαμου κατά τη διάρκεια της γέννησης του παιδιού που επίσης βοηθά το στήθος να παράγει γάλα. Βοηθά στην δημιουργία ισχυρού δεσμού μεταξύ μητέρας και παιδιού. Αυτό επίσης απελευθερώνεται και από τα δύο φύλα κατά τη διάρκεια του οργασμού και θεωρείται ότι προωθεί το δεσμό όταν οι ενήλικες είναι οικείοι. Η θεωρία λέει ότι όσο περισσότερο σεξ κάνει το ζευγάρι τόσο πιο ουσιαστικός και δυνατός γίνεται ο δεσμός τους.
• Vasopressin: η ορμόνη αύξησης πίεσης παίζει μεγάλο ρόλο στη μακροχρόνια δέσμευση. Πρόκειται για ένα σημαντικό ελεγκτή του νεφρού και ο ρόλος της στις μακροχρόνιες σχέσεις ανακαλύφθηκε όταν οι επιστήμονες εξέτασαν το αρουραίο του λιβαδιού.
Εν κατακλείδι, συνολικά 12 τομείς του εγκεφάλου συνεργάζονται και κυριολεκτικά βομβαρδίζουν τους «ερωτευμένους» με χημικές ουσίες, οι οποίες αν λειτουργήσουν σωστά και συμβαδίσουν και στα δύο φύλα πετυχαίνουν τον τελικό τους στόχο που υποσυνείδητα είναι το ζευγάρωμα και η αναπαραγωγή του είδους.
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί μία χαριτωμένη παρουσίαση των στοιχείων που αναφέραμε παραπάνω:
Πηγη
No comments:
Post a Comment