Η μιζέρια σε κάνει ικανό να προσελκύεις το ενδιαφέρον των άλλων Όταν είσαι μίζερος ασχολούνται μαζί σου, σε συμπονούν. Όλοι αρχίζουν να σε προσέχουν. Ποιος θα ήθελε να ενοχλήσει έναν μίζερο άνθρωπο; Ποιος ζηλεύει έναν μίζερο άνθρωπο; Ποιος θέλει να ανταγωνιστεί έναν μίζερο άνθρωπο; Αυτό θα ήταν τουλάχιστον αγενές. Υπάρχει «μεγάλη» αξία στη μιζέρια.
Όταν δύο μίζεροι συναντηθούν αυτό δεν αποτελεί μια συνηθισμένη πρόσθεση, αλλά πολλαπλασιασμό. Αθροιστικά δημιουργούν πολύ περισσότερη μιζέρια από αυτή που δημιουργούσε ο καθένας από μόνος του. Υπομένεις την μιζέρια ελπίζοντας στο να αποκτήσεις κάποτε ευχαρίστηση. Αν είναι αυθεντική μιζέρια είναι αδύνατο να προσκολληθείς σε αυτή. Η χαρά σου δεν έχει καμία θέση αν ζεις σε έναν κόσμο εξορισμού μίζερο. Είσαι εντελώς μόνος.
Θα ήθελες να είσαι χαρούμενος, αλλά τότε ξαφνικά αρχίζεις και σκέφτεσαι τον κόσμο γύρω σου. Τους ζητιάνους στο δρόμο, την φτώχεια, την πείνα και τους πολέμους – κάθε είδος προβλήματος σε κατακλύζει το νου. Τότε εκείνος αρχίζει να σκέφτεται “ Αν ο κόσμος είναι τόσο μίζερος, εσύ πως μπορείς να είσαι χαρούμενος; Πρέπει να μοιράζεσαι, πρέπει να υπηρετήσεις την κοινωνία.” Αυτή είναι μια πολύ πονηρή λειτουργία του νου.
Έχω δει ανθρώπους να ζουν μαζί για χρόνια, για μια ολόκληρη ζωή και να σκέφτονται μόνο το διαζύγιο – απλά να το σκέπτονται χωρίς ποτέ να έχουν το κουράγιο να μείνουν μόνοι. Πως θα ζήσεις χωρίς την μιζέρια; Όταν γυρίζεις σπίτι, θα φαίνεται τόσο άδειο, χωρίς κάποιον να σε τσιγκλά. Είναι πολύ πιο εύκολο να είναι κανείς μίζερος απλά γιατί όλο το πλήθος είναι μίζερο.
Μιζεριάζεις και υποφέρεις με την ελπίδα κάποτε να νοιώσεις χαρούμενος. Αν η μιζέρια σου είναι αυθεντική τότε είναι αδύνατο να παραμείνεις για πολύ προσκολλημένος σε αυτή. Παρατήρησε πιο προσεκτικά τη μιζέρια σου. Παράδειγμα, αν ζηλεύεις. Αυτό δημιουργεί μιζέρια. Αλλά κοίτα τριγύρω – κάπου θα υπάρχει κάτι το θετικό. Αν το βρεις αυτό θα σου τονώσει τον εγωισμό, θα σου δώσει μια αίσθηση διαφορετικότητας από τους άλλους, μία αίσθηση ανωτερότητας. Αν για παράδειγμα δεν ζηλεύεις θα αισθανθείς ότι δεν αγαπάς πλέον και έτσι προσκολάσαι στη ζήλια επειδή θα ήθελες να προσκολληθείς στην αγάπη – η τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνεσαι.
Αν επιθυμείς την αγάπη θα πρέπει να αποδεχτείς την ζήλεια και την μιζέρια που την συνοδεύει.
Ο άνθρωπος είναι σκλάβος της μιζέριας γιατί το έχει επιλέξει. Είναι πιο εύκολο να είσαι μίζερος γιατί όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι μίζερος. Είναι πιο εύκολο να είσαι μέρος του πλήθους παρά να είσαι μόνος. Αλλά η ευτυχία χρειάζεται μοναχικότητα. Για να είσαι ευτυχισμένος σημαίνει ότι πρέπει να ψάξεις μέσα σου να την βρείς και όχι να μιμείσαι το πλήθος.
OSHO
No comments:
Post a Comment