Μιλώντας για τα αυτονόητα

Μιλώντας για τα αυτονόητα καταντάει κουραστικό και ανιαρό. Το πρόβλημα είναι, ότι τα αυτονόητα είναι διαφορετικά για τον κάθε άνθρωπο, ακόμα και στην ίδια οικογένεια υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Τα αυτονόητα, είναι όπως ο προσωπικός σου χώρος, τα όρια που θέτει ο καθένας. Το πρόβλημα σε αυτήν την εξίσωση, έχουμε: Πρώτον, έχουμε πολλούς άγνωστους μεταβλητές, τα δεδομένα αλλάζουν ανάλογα με το άτομο που συναναστρεφόμαστε. Τα αυτονόητα, είναι ένα άγραφο έγγραφο ή συμβόλαιο, που έχουμε κάνει με τον εαυτό μας(το συμβόλαιο αυτό καθορίζεται από εμπειρίες και επιδράσεις των πιο δικών μας ανθρώπων) . Η κυβέρνηση φέρνει ένα νομοσχέδιο για τα εργασιακά, στην πιο ακατάλληλη  στιγμή, απλά δεν γίνεται να προσαρμοστεί στην σημερινή πραγματικότητα . Πρώτον υπάρχουν πολλοί άγνωστοι μεταβλητές, και ποτέ δεν αυξάνεις τις ώρες που κερδήθηκαν με αγκώνες. Βέβαια θα μπορούσε να διαμορφώσεις τις ώρες ανάλογα με την δυσκολία που έχει η εργασία ,σωματική, εγκεφαλική κούραση, ειδικά στην σύγχρονή κοινωνία που είμαστε ένα βήμα πριν από τα ρομπότ, που θα κάνουν τις περισσότερες δουλειές και θα αναγκαστεί το κράτος να δίνει το βασικό εισόδημα σε όλους(ουτοπικό αλλά εάς ελπίζουμε ότι θα φτάσουμε εκεί). Βέβαια αυτό είναι αυτονόητο για τους πλούσιους, ότι δεν γίνεται να δουλεύεις πολλές ώρες, γιατί δεν είσαι αποδοτικός. Εάν είσαι αφεντικό  και κάθεσαι  δέκα ώρες στο γραφείο, θεωρητικά δουλέυεις σκληρά,πρακτικά όχι, εκτός εξαιρέσεων ,εάν είσαι απλά εργαζόμενος και βγάζεις όλη την δουλειά . Το παραμύθι ότι και οι εφοπλιστές κουράζονται πολύ να το πουν αλλου, ή να πάνε να δουλέψουν δέκα ώρες οικοδομή ή σε κάποιο εργοστάσιο,  εστιατόριο κτλ. Όπως είπε και ο Χριστός, άστους πατέρα δεν ξέρουν τι κάνουν , δυστυχώς σταυρώνουν μία δεκαετία μια γενιά με μνημόνια ,εργασιακό χάος, μισθούς πείνας και αναγκαστική μετανάστευση . Το πρόβλημα είναι ότι η δεκατία που ένας ολόκληρος λαός υπέφερε, δεν τους άγγιξε, αυτοί μία χαρά ήταν και είναι, εμείς έχουμε το πρόβλημα. Στο στρατό ήταν ένας που ροχάλιζε και δεν άφηνε τους αλλους φαντάρους να κοιμηθούν, οπότε μαζεύτηκαν οι φαντάροι,  του είπαν: Πήγαινε στο φαρμακείο και πάρε κάτι για να μην ροχαλίζεις, πηγαίνει στο φαρμακείο , του λένε 20 ευρώ μία ειδική ταινία για να μην ροχαλίζεις, άφραγκος ο φαντάρος, γυρνάει πίσω και λέει, δώστε μου παιδιά 20 ευρώ, γιατί εσεις έχετε το πρόβλημα, εγω μία χαρά κοιμάμαι. Κάπως έτσι είναι η κατάσταση, στην πολιτική, στην Ελλάδα και σε όλο το κόσμο. Για να γίνουν τα αυτονόητα κατανοητά πρέπει να γίνουν πολλοί αγώνες , τουλάχιστον μην λένε την κλασική φράση, για το καλό των εργαζομένων,ειδικά όταν πάνε να μας κόψουν ελευθερίες το χρησιμοποιούν συνέχεια. Ζούμε μία παράνοια!!! Όπως θα ήταν και μία ωραία ταινία ,θα αφήσουμε τον θεατή να κρίνει εάν είναι σωστό ή λάθος αυτό το κείμενο. Κάποιοι θα κρίνουν σωστό και κάποιοι λάθος, είμαστε όμως όλοι από την ίδια κοινωνική τάξη . Έχουμε όλοι μας την ίδια οπτική γωνία, για να εξετάσουμε το θέμα, κάποιοι είναι στο σταυρό και κάποιοι έχουν την λόγχη, να δούνε, αν συνεχίσουν αυτό το βιολί...που θα πάει, επιστροφή στις σπηλιές και Άντε Γεια στον πολιτισμό. Βέβαια αυτή είναι μια άποψη και μπορεί όλα αυτά να αποδειχθούν σωστά ή λάθος στο μέλλον, αλλά μην ξεχνάτε, να χρησιμοποιείται την κριτική σας σκέψη. 
 Β.Λ

by Vasil_Lask