Φανταστείτε ό,τι βρίσκεστε αφυδατωμένοι στην έρημο, μετά από περιπλάνηση ημερών, τι θα επιλέξετε το νερό ή τα διαμάντια; θα επιλέξετε διαφορετικά; Γιατί; Τα διαμάντια δεν εξακολουθούν να είναι πιο πολύτιμα;Αυτό είναι το παράδοξο της αξίας,όπως έχει περιγραφεί περίφημα από τον πρωτοπόρο οικονομολόγο Άνταμ Σμιθ. Σκεφτείτε ότι είστε στην δουλειά σας, για παράδειγμα Αύγουστο σε ένα ξενοδοχείο και ο εργοδότης σας , σας έχει δώσει λιγότερα χρήματα για την εργασία σας, λόγο της προσφοράς ή ακόμα μπορεί να σας χρωστάει. Ο εργοδότης σας εκείνη την στιγμή, είναι σαν να είναι στην έρημο, και εσείς είστε το νερό, οπότε μπορείτε να ζητήσετε αύξηση , μπορεί να υπάρχουν χιλιάδες καλύτεροι από εσάς εκεί εξώ, αλλά για να βρεί άλλον , είναι χρονοβόρο, οπότε όταν έχει πολύ δουλειά, ζητάμε αύξηση.
Oι κλασικοί Adam Smith και David Ricardo και ο Marx υποστήριξαν ότι η αξία ενός αγαθού προσδιορίζεται βάσει των συντελεστών παραγωγής που απαιτούνται για την παραγωγή του. Mε άλλα λόγια, όσο μεγαλύτερος είναι ο μόχθος που καταβάλλουμε για να παραγάγουμε ένα αγαθό, τόσο πολυτιμότερο είναι. H εξόρυξη διαμαντιών είναι πιο δύσκολη από την άντληση νερού, συνεπώς τα διαμάντια είναι ακριβότερα.
Tο πρόβλημα που ενέχεται, όμως, είναι ότι η αξία καθορίζεται μόνο από την προσφορά, ενώ η ζήτηση δεν παίζει κανένα ρόλο. Συνεπώς, οδηγείται κάποιος στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι η τιμή πώλησης ενός αγαθού μπορεί να είναι μεγάλη ακόμα και αν η ζήτηση είναι μηδαμινή.
Το φαινόμενο αυτό το βλέπουμε στα ακριβά ρούχα, προτιμούν οι μεγάλες εταιρίες να τα καταστρέψουν, παρά να τα δώσουν στους φτωχούς, όπως τα προϊόντα, στα σουπερμάρκετ κτλ , προτιμούν να τα πετάξουν παρά να τα δώσουν δωρεάν ,γιατί ζούμε σε μια εποχή που έχουμε μεγαλύτερη παραγωγή από ότι στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε.
Επίσης ,το φαινόμενο αυτό το βλέπουμε με τα ακίνητα , η τιμή είναι πολύ ακριβή λόγο της περιοχής, αλλά μπορεί να μην έχει ζήτηση . Για αυτό καλό είναι όταν πάτε για ένα ακίνητο, να ζητάτε μια τιμή που είναι πάρα πολύ κάτω από τις πραγματικές. Βέβαια σε αυτήν την εποχή της πανδημίας παρατηρείτε μία ξαφνική αγορά στα ακίνητα και στην γη παγκοσμίως. Έαν προσέξετε τις τιμές των ακινήτων, ανεβαίνουν, μία εξήγηση είναι ότι το χρήμα χάνει την αξία με μεγαλύτερο ρυθμό, επειδή οι κεντρικές τράπεζες εκτυπώνουν υπερβολικά πολλά χρήματα. Επίσης, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε, ό,τι τα αρπακτικά τέτοιες ευκαιρίες ψάχνουν, για να εκμεταλλευτούν την ανάγκη του κόσμου. Με λίγα λόγια οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι .H άποψη του Aριστοτέλη όσον αφορά το χρήμα αποτελεί εφαρμογή της οντολογίας(επίλυσης προβλημάτων...) του στον τομέα της ηθικής. Για τον Aριστοτέλη η συνοχή μιας κοινωνίας επιτυγχάνεται με τη δίκαιη συναλλαγή αγαθών βάσει της αξίας χρήσης τους,και με την αποφυγή παραγωγής χρήματος από χρήμα, τη μετάλλαξη δηλαδή του χρήματος σε αντικείμενο εμπορίας. O Aριστοτέλης καταδικάζει τη σώρευση χρήματος με αυτόν τον τρόπο, χαρακτηρίζοντάς την τοκογλυφία.H κεντρική αυτή ιδέα ήταν καθοριστική για τον Keynes, ο οποίος θεωρούσε ότι είναι ευθύνη της πολιτικής να θέτει υπό έλεγχο την κερδοσκοπία.
Oι οικονομολόγοι έδωσαν τελικά εξήγηση στο παράδοξο, βάσει δύο θεωριών, της υποκειμενικής αξίας και της φθίνουσας οριακής χρησιμότητας. H αξία ενός αγαθού μεταβάλλεται από άνθρωπο σε άνθρωπο ανάλογα με το πόσο το επιθυμούν ή χρειάζονται.
Πατήστε το κείμενο, για να ακούσεις το κείμενο Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας είναι ο τίτλος της γοτθικής και ρομαντικής νουβέλ...
