Για να ακούσετε το κείμενο

Για να ακούσετε το κείμενο, παρακαλώ ανοίξτε αυτή τη σελίδα με τους περιηγητές Chrome, Microsoft Edge, Opera, ή Mozilla Firefox.

...
Blog Post Navigator

Translate

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2022

Πώς καταλαβαίνουμε ότι μία σχέση τελείωσε




Πατήστε το κείμενο, για  να ακούσεις το κείμενο

 


by Vasil_Lask

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022

"Στους στραβούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος";

Κάθε μονόφθαλμος πολιτικός επιδιώκει να διορθώσει,τα λάθη των προηγουμένων και τα δικά του, εάν είναι δυνατόν, την όραση του και των πολιτών του. Η δημοκρατία δεν είναι μόνο προτιμότερη από κάθε άλλο πολιτειακό σχήμα, αλλά με τις κατάλληλες παρεμβάσεις και προσπάθειες μπορεί να βλέπει και με τα δυο της μάτια και μάλιστα χωρίς γυαλιά. Η θεραπεία της είναι το ίδιο της το παιδί, ο λαός και η σοφία της κυριαρχίας του.


Ο έμμεσος – αντιπροσωπευτικός χαρακτήρας των σύγχρονων δημοκρατιών, αν και είναι απολύτως επιβεβλημένος λόγω αντικειμενικών δυσκολιών στη λειτουργία του πολιτεύματος, δημιουργεί από μόνος του ένα σοβαρότατο μειονέκτημα ουσιαστικής συμμετοχής του λαού στις αποφάσεις. Πέρα όμως από αυτό το αναγκαίο κακό, πολλά άλλα σύγχρονα φαινόμενα επιβεβαιώνουν την κρίση της δημοκρατίας στις αστικές πολιτικές μας κοινωνίες. Για παράδειγμα η διαφθορά, η αναξιοκρατία, η επιλεκτική απονομή δικαιοσύνης και γενικότερα η κρίση θεσμών και ηθικών αξιών τραυματίζουν καίρια τη σύγχρονη δημοκρατία. Κι όλα αυτά υπό το πρίσμα της «δικτατορίας του χρήματος», που μοιάζει να κυβερνά τα πάντα. Η αστική δημοκρατία του 21ου αιώνα μοιάζει ανίσχυρη κι ανίκανη να νικήσει τις προκλήσεις της εποχής της. Καθημερινά καταρρακώνεται και υποβιβάζεται στο βωμο συμφερόντων, σκοπιμοτήτων και ωφελιμιστικών συμπεριφορών. Η προπαγάνδα κι ο λαϊκισμός συχνά οικειοποιούνται κι επικαλούνται την αξία της, αλλά ουσιαστικά τη χρησιμοποιούν για να χειραγωγήσουν και να εκμεταλλευτούν τη λαϊκή μάζα. Έτσι, ο λαός από κυρίαρχος των εξελίξεων και ρυθμιστής της τύχης του, κατακρημνίζεται σε ακόλουθο και απλό χειροκροτητή αποφάσεων, που παίρνουν πάντα κάποιοι άλλοι – λίγοι για λογαριασμό του, χωρίς ο ίδιος να ερωτηθεί, κι ενώ φαίνεται ότι όλα εξυπηρετούν το συμφέρον του, στην πραγματικότητα αυτό έχει βάναυσα καταπατηθεί. Επομένως, φτάσαμε σήμερα να μιλάμε για κατ΄ επίφαση δημοκρατία, που έχει μονάχα τον τίτλο, αλλά έχει χάσει αρκετή από την παλιά της αίγλη, αφού διασύρεται καθημερινά από τους ίδιους τους δήθεν προστάτες της.

Ο υποβιβασμός της δημοκρατίας ενέχει όμως κι έναν ακόμη σοβαρό κίνδυνο, που στο παρελθόν αιματοκύλησε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όσο η δημοκρατία μοιάζει ανίκανη να δώσει αποτελεσματικές λύσεις, όσο ακρωτηριάζεται αλύπητα από δημαγωγούς, λαϊκιστές κι άχρηστους άρχοντες, τόσο εκτρέφει επικίνδυνα ιδεολογικά φαινόμενα μίσους και φασισμού. Άλλωστε, η ιστορία έχει αποδείξει ότι διάδοχος της ελλειμματικής δημοκρατίας είναι πάντα κάποια ανελεύθερα μεσσιανιστικά πολιτειακά μορφώματα, τα οποία κατά βάση προσβάλλουν την ανθρώπινη προσωπικότητα.


Η απόλυτη και απαρέγκλιτη εφαρμογή των νόμων για όλους και η απονομή δικαιοσύνης μπορούν να διασφαλίσουν από την πλευρά τους όρους αποτελεσματικής λειτουργίας της πολιτικής κοινωνίας και να δημιουργήσουν τα εχέγγυα για μια ώριμη πολιτική κοινωνία δικαίου, η οποία θα στηρίζεται σε κανόνες και αρχές, όπως η αξιοκρατία, η διαφάνεια και η αναγόρευση του ανθρώπου και των δικαιωμάτων του σε ύψιστη αξία.

Ακόμη και η ίδια η πολιτεία καλείται να παίξει το ρόλο της για τη θωράκιση της δημοκρατίας. Η παιδεία είναι το πιο ισχυρό μέσο που διαθέτει η πολιτεία για την προαγωγή του δημοκρατικού ιδεώδους. Η παιδεία και ειδικότερα το εκπαιδευτικό σύστημα με τις κατάλληλες αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του είναι δυνατόν να οδηγήσει στην πνευματική καλλιέργεια και ν’ αποτελέσει το βάθρο της δημοκρατίας. Μπορεί να προετοιμάσει μελλοντικούς πολίτες με δημοκρατική αγωγή και συνείδηση, οι οποίοι θα θέσουν σε σωστότερες και δικαιότερες βάσεις τις σχέσεις με τους συνανθρώπους τους, δείχνοντας τη δημοκρατικότητά τους σε όλες τις εκδηλώσεις της καθημερινής τους ζωής με το σεβασμό της γνώμης, της ελευθερίας και της προσωπικότητας του άλλου.

Επιπλέον, για να θωρακιστεί η δημοκρατία απαιτείται κοινωνική συναίνεση μεταξύ των πολιτικών παρατάξεων και των κοινωνικών τάξεων και η ύπαρξη κομμάτων με αρχές. Έτσι, οι πολιτικοί θα εκπροσωπούν ουσιαστικά τους πολίτες, οι οποίοι τους ανέδειξαν με την ψήφο τους, ενώ αντίθετα δε θα χρησιμοποιούν το χώρο της πολιτικής ως μέσο εξυπηρέτησης των προσωπικών τους συμφερόντων.

Αποφασιστικός παράγοντας όμως για την προστασία της δημοκρατίας αποτελεί και ο σεβασμός, καθώς και η τήρηση του Συντάγματος από την πλευρά των πολιτών, αλλά κυρίως της πολιτικής εξουσίας. Γι’ αυτό το λόγο, κρίνεται απαραίτητο να θεσπίζονται νόμοι, οι οποίοι θα κατοχυρώνουν τις ελευθερίες του πολίτη και θα αποτελούν τη βάση για την οικοδόμηση ενός κράτους δικαίου.

Τέλος, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης οφείλουν να παρέχουν μια αντικειμενική και δημοκρατική πληροφόρηση, που θα επιτρέπει στους πολίτες τη διαμόρφωση ελεύθερης σκέψης και άποψης.

Μετά από τόσα ελλείμματα δημοκρατίας που διαπιστώνουμε σήμερα, ίσως και να μας δημιουργείται η πεποίθηση ότι θα πρέπει να δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Όλα τα άλλα όμως όχι μόνο έχουν δοκιμαστεί, αλλά απέτυχαν παταγωδώς, σύροντας την ανθρωπότητα στο έρεβος. Ακόμη λοιπόν κι αν η δημοκρατία μας είναι ανάπηρη, ακόμη κι αν στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος, αφού λειψή στην όραση λογίζεται σήμερα η δημοκρατία μας, αυτός ο μονόφθαλμος είναι σαφώς προτιμότερος από κάθε τυφλό που μας οδηγεί χωρίς ρότα προς την καταστροφή.



by Vasil_Lask

Σάββατο 27 Αυγούστου 2022

Τεχνολογικά «αναλφάβητος» ένας στους τρεις Έλληνες

Πηγαίνοντας σε δημόσιες υπηερσίες, παρατηρώ  άτομα σε μεγάλη ηλικία, να παιδεύοντια και να απογοητεύονται, να τους λένε κλείσε ραντεβού μέσω ίντερνετ, πες στον ανηψιό σου κτλ. Αναρωτιέμαι μία σοβαρή κυβέρνση δεν υπολόγισε το   34,4% του πληθυσμού,  δεν μπήκε  στην διαδικασία  να τον σκεφτεί. Όποιοι μπορούν, οι  άλλοι δεν μας ενδιαφέρει. Οι εκλογές  έρχονται  και η ταλαιπωρία του 34,4%  θα εκφραστεί λόγικά.

Το 34,4% δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ του υπολογιστή.

Περίπου ένας στους τρεις Έλληνες δηλώνει, ότι δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ στη ζωή του ηλεκτρονικό υπολογιστή (ποσοστό 34,4%), ούτε το διαδίκτυο (ποσοστό 36,3%). Περισσότερες γυναίκες (40,8%) από ό,τι άνδρες (35,9%) δεν έχουν ποτέ χρησιμοποιήσει το Ίντερνετ.

Από την άλλη, το ποσοστό των πολιτών της χώρας που χρησιμοποιούν τακτικά το Ίντερνετ, αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια και μάλιστα με επιταχυνόμενο ρυθμό, με αποτέλεσμα το 81% των χρηστών να το χρησιμοποιούν σχεδόν καθημερινά. Ο προσωπικός υπολογιστής παραμένει η πιο δημοφιλής συσκευή πρόσβασης στο διαδίκτυο (ποσοστό 91,5% των χρηστών), ενώ χάρη στην τεχνολογία 3G και στα «έξυπνα κινητά» αυξάνεται σημαντικά πλέον και η πρόσβαση μέσω κινητών συσκευών (18,7%).

Αυτό, μεταξύ άλλων, αποκαλύπτει έρευνα του Παρατηρητηρίου για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση της Κοινωνίας της Πληροφορίας Α.Ε. που διεξήχθη το 2013, σχετικά με τη χρήση των νέων τεχνολογιών από τους πολίτες.

Από την έρευνα διαπιστώνεται, ότι διαρκώς αυξάνεται στην Ελλάδα, το ποσοστό των ατόμων που αγοράζουν αγαθά ή υπηρεσίες για ιδιωτική χρήση μέσω του διαδικτύου, με δημοφιλέστερες κατηγορίες προϊόντων τα είδη ένδυσης και υπόδησης και τις ηλεκτρονικές συσκευές. Οι Έλληνες, ακολουθώντας την τάση και των λοιπών ευρωπαϊκών χωρών, προτιμούν τις ηλεκτρονικές αγορές από εγχώριους πωλητές και παρακινούνται κυρίως από τις δυνητικά χαμηλότερες τιμές. Πραγματοποιούν μία έως πέντε ηλεκτρονικές αγορές ανά τρίμηνο και δαπανούν έως και 500 ευρώ συνολικά στο ηλεκτρονικό εμπόριο.

Το 61,5% δηλώνουν, ότι έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο από το σπίτι τους και το 37,5% όχι. Από άποψη ηλικιακών ομάδων, περίπου τρία στα τέσσερα άτομα ηλικίας 66 έως 74 ετών (ποσοστό 73,4%) λένε ότι δεν έχουν οικιακή πρόσβαση στο διαδίκτυο, καθώς επίσης το 57,3% των ατόμων 55-65 ετών, ενώ το μικρότερο ποσοστό μη πρόσβασης αφορά στους νέους 16-25 ετών (18,4%). Μεταξύ των χρηστών του Ίντερνετ, το 81%, το χρησιμοποιούν κάθε μέρα ή σχεδόν κάθε μέρα και το 14% μερικές φορές την εβδομάδα.

Η απόκτηση πληροφοριών για προϊόντα και υπηρεσίες (76,7%), το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (74,6%), η ανάγνωση ηλεκτρονικών περιοδικών και εφημερίδων (70.5%), η ψυχαγωγία (παιγνίδια-φωτογραφίες-μουσική-ταινίες – 63,9%) και η ενασχόληση με τα κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook (51,4%) είναι οι πέντε κυριότερες ηλεκτρονικές δραστηριότητες των χρηστών.

Όσον αφορά στις online αγορές, ως βασικότερο κίνητρο (76%) δηλώνεται η εύρεση χαμηλότερων τιμών από ό,τι στα φυσικά καταστήματα. Σχεδόν οι μισοί καταναλωτές (45%) πληρώνουν τις παραγγελίες του μέσω αντικαταβολής, το 29% μέσω πιστωτικής κάρτας και το 25% μέσω προπληρωμένης κάρτας. Το 27,5% των ηλεκτρονικών αγορών γίνεται από εγχώρια ηλεκτρονικά καταστήματα.

Η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών πιστεύουν, ότι χάρη στην διαδικτυακή πρόσβαση βελτιώνονται οι συναλλαγές τους με το Δημόσιο (90%) και αποκτούν μεγαλύτερη συμμετοχή στα κοινά (88%). Αναφορικά με την ασφάλεια στο διαδίκτυο, το 60% δηλώνουν ότι έχουν αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα, ενώ το 40% όχι.

Στον τομέα της εκπαίδευσης, περισσότερα από τα μισά ελληνικά σχολεία (το 54%) έχουν πλέον δική τους ιστοσελίδα, ενώ το 30% των μαθητών χρησιμοποιούν πια ‘έξυπνο’ κινητό τηλέφωνο στο σχολείο τους.

Η έρευνα επίσης εστιάζει σε επιμέρους πληθυσμιακές ομάδες, ηλικιωμένους, ΑΜΕΑ, μετανάστες, άτομα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και ανέργους, με σκοπό να αναδείξει τον τρόπο που αξιοποιούν το διαδίκτυο και τις ιδιαίτερες ψηφιακές ανάγκες τους.


Πηγή

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2022

Η αγάπη δεν αγοράζεται


 Μερικές φορές,τα λεφτά κι οι αποκλειστικές νοσοκόμες, δεν καλύπτουν την παρουσία του ανθρώπου σού...

by Vasil_Lask

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2022

Η κοινωνική άρρωστη συμπεριφορά, θα έχει και ακραία αντίδραση





Text-to-Speech with Video Background
Πατήστε τα κουμπιά, για να ακούσετε το κείμενο

Η κοινωνία σήμερα δέχεται τρομερές αναταραχές και αντιδράσεις, σε ηθικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Οι αντιδράσεις είναι αναπόφευκτες, όσο πιο οικονομικά αδύναμος είσαι, τόσο δυσκολότερα θα το ζήσεις, κάνεις δεν ακούει, κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Εάν πούμε ότι η κοινωνία ενδιαφέρεται, απλά είμαστε υποκριτές, όπως υποκριτικό είναι το κράτος, ενδιαφέρεται για τους πιο αδύναμους και η κατώτερη σύνταξη είναι για 10 μέρες επιβίωσης, το επίδομα του ΟΑΕΔ το ίδιο, δέκα μέρες για να ζήσεις, ως άστεγος, χωρίς να έχεις δικό σου σπίτι. Η κοινωνία και το κράτος είναι το ίδιο πρόσωπο, προσπαθεί να επιβιώσει, το κράτος είναι μη βιώσιμο και γίνεται παρασιτικό κράτος, με φόρους και τιμωρεί τους πιο αδύναμους ,τι πρόκειται να συμβεί. Οι δολοφονίες έχουν μία αιτία, κοινωνική πίεση που προέρχεται από την οικονομική ασφυξία, η οικονομική ασφυξία προέρχεται μετά από 12 χρόνια μνημόνια κι μία πανδημία, οι πολίτες έχουν φτάσει στα άκρα. Πόσο να αντέξει κάποιος άνθρωπος, ένα χρόνο δύο χρόνια, 12 είναι υπερβολικά πολλά, δεν κάνει οίκογενεια , δεν πάει διακοπές, βλέπει τα νιάτα του να χάνονται. Η αντίδραση θα είναι βίαια στον συνάνθρωπο του, λάθος αλλά συνήθως την πληρώνουν τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας, γυναίκες και παιδιά. Μία κοινωνία που λέει στα παιδιά της, πρόσεχε μην μπλέξεις πουθενά, αστούς κοίτα την πάρτη σου. Ο παθητικός ρατσισμός που υπάρχει στην Ελλάδα, στις μειονότητες που έρχονται από ξένες χώρες κάνει μπαμ. Ξεχάσαμε την Χρυσή Αυγή κι την δράση της. Εθνικιστές,θα μπούνε στην βουλή ξανά, λένε θα ξεβρωμίσει η χώρα από τους μετανάστες. Η χώρα πρέπει να ξεβρωμίσει από τους Νταβατζήδες του εσωτερικού και εξωτερικού που οδήγησαν την χώρα σε οικονομική ασφυξία. 12 χρόνια νομοθέτησαν με την βοήθεια των πολιτικών, νόμους που οδηγούν τους εργαζόμενους σε οικονομική ασφυξία, απαράδεκτο εργασιακό περιβάλλον. Οι πολίτες της οποιαδήποτε χώρας θα αντιδρούσαν, η αντίδραση πάντα γίνεται προς τους πιο αδύναμους, δυστυχώς έτσι είναι η φύση των αρρώστων κοινωνιών, ποιοί είναι οι πιο αδύναμοι; Οι μετανάστες, οι γυναίκες και τα παιδιά, είναι ένας κινούμενος στόχος. Δεν μπορούμε να πούμε ότι όλοι οι πολίτες έχουν αυτήν την αντίδραση, θα δούμε ότι το ποσοστό των ρατσιστικών κομμάτων θα είναι πολύ μεγάλο όταν γίνουν εκλογές ,θα μπούνε στην βουλή. Οι ρατσιστές νομίζουν ότι για τα χάλια της χώρας τους, φταίνε οι μετανάστες, όχι οι επιχειρήσεις που τους προσλαμβάνουν παράνομα κι τους εκμεταλλεύονται , αυτό συμβαίνει κι με Έλληνες, 4 ώρα ενώ δουλεύεις 8 Ώρο, μια φορά το μήνα να δουλεύεις, μια ώρα να δουλέψεις. Εργασιακή δουλεία και παράνοια ,για να φαίνονται ότι μειώθηκε η ανεργία(να φαίνονται καλά τα νούμερα) ενώ αυξήθηκε η εργασιακή βία, με μία μέρα εργασία μπορείς να ζήσεις; Τα διάφορα Ευρωπαϊκά ΜΚΟ που δεν ξέρουμε πόσα βγάζουν εις βάρος των μεταναστών. Οι μετανάστες φταίνε που ο κατώτατος στην πραγματικότητα δεν έχει αυξηθεί καθόλου παρόλο που ο ΣΥΡΙΖΑ κι η Νέα Δημοκρατία έκαναν αύξηση του κατώτατου μισθού. Στην πραγματικότητα έχει μειωθεί, δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να το καταλάβεις, η αγοραστική δύναμη έχει μειωθεί με βάση τον πληθωρισμό που έχεις 12 χρόνια, απλώς τώρα, είναι τσουνάμι ο πληθωρισμός, που σημαίνει ότι ο μισθός είναι υπερβολικά μικρότερος κι οι τιμές ακραίες. Η Ελλάδα έχει τιμές πιο ακριβές από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, Γερμανία , Γαλλία κτλ Οι μισθοί είναι μικρότεροι . Για να σκεφτούμε λογικά. Στην Μύκονο και Σαντορίνη βγάζουν τρέλα χρήματα τα ξενοδοχεία κι οι τιμές είναι αντικείμενα οι πιο ακριβές στην Ευρώπη, πληρώνουν τον κατώτατο μισθό στους περισσότερους εργαζόμενους, εάν θέλεις λένε, απαράδεκτο κι ντροπή, μετά αναρωτιούνται γιατί δεν ξαναπάνε οι υπάλληλοι, εφόσον τους έχουν ρημάξει με 12-16 ώρες κάθε μέρα. Ζούμε σε μία παράνοια, όποιος δεν το παραδέχεται απλά είναι βολεμένος...κι λέει τι με νοιάζει εμένα, βγάζω εγώ, ναι βγάζεις αλλά εαν βγάζεις επειδή κλέβεις έμμεσα τους άλλους, κάποια στιγμή θα πληρώσεις, θα σε κλέψουν,κι μπορεί κι να σου αφαιρέσουν την ζωή, κι θα λες γιατί, να γιατί κάθε μέρα κλέβεις την ζωή των άλλων, κάθε μέρα, ζώντας ως νόμιμο παράσιτο από την κάθε κυβέρνηση. Εκμεταλλεύονται τους συνανθρώπους τους χωρίς ίχνος ηθικής, λες κι έχουν υποχρέωση οι συνάνθρωποι να πληρώσουν με χρόνο από την ζωή τους, για τις οποίες υπηρεσίες προσφέρει κάποιος. Εάν δεν αντιληφθεί ο κόσμος την άρρωστη συμπεριφορά του κι δεν αντιδράσει με αλληλεγγύη και ενότητα στην άρρωστη κοινωνία, συνεπάγεται συμπεριφορά του, ας κοιτάξει αριστερά και δεξιά του, μετά να κρίνει τους πολιτικούς, που έχουν κάνει τρομερά πολιτικά ατοπήματα . Παρόλα που ξέρω ότι η τιμωρία θα έρθει στους πολιτικούς, σε όλους έρχεται, έμμεσα ή άμεσα, η αδιαφορία θα τιμωρηθεί. Μία μέρα κάποιος που τον έχουν εξευτελίσει κι έχει δεχθεί βίαιο ρατσισμό ή παθητικό ρατσισμό, λεκτικό, τον κοινωνικό ρατσισμό κτλ θα έρθει να ζητήσει την ζωή που του κλέψαμε , έμμεσα κι άμεσα , κάνεις δεν είναι αθώος,η τιμωρία θα έρθει, όταν πάμε διακοπές, θα έρθει να ζητήσει τα χρήματα που έβγαλες κι του έκλεψες την ζωή: Θα λες εγώ δούλεψα, είναι δικά μου, μα όταν έπρεπε να μιλήσεις δεν μίλησες, όταν έπρεπε να αντιδράσεις δεν αντέδρασες, και άφησες να καταστρέφει η ζωή του, τώρα θα είναι κι η σειρά μας...Να μας ληστέψουν για να επιβιώσουν, τότε θα έρθουμε αντιμέτωποι με τα εγκλήματα που μπορεί να κάνανε ή να κάνουν άλλοι, εφόσον δεν μιλήσαμε, είμαστε συνένοχοι Κύριοι. Μπορεί κάποιοι να μην το κατάλαβαν, επειδή είναι νοητικά καθυστερημένοι, αλλά τι να κάνουμε, όλοι μας πληρώνουμε τα λάθη μας κι των συνανθρώπων μας. Όσοι ψήφισαν και όσοι δεν ψήφισαν, στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Έας σταματήσει ο ρατσισμός, δεν φταίνε οι μετανάστες που οι πολιτικοί κατάστρεψαν οικονομικά την χώρα. Έας υποθέσουμε, φεύγανε όλοι μετανάστες, θα άλλαζε ο κατώτατος μισθός, δεν θα σε κλέβανε στις τιμές στο σούπερ μάρκετ, δεν θα πλήρωνες την ΔΕΗ το ίδιο, τι θα άλλαζε; Το μόνο που θα άλλαζε, είναι ότι θα μειωνόταν η κατανάλωση κι ο προϋπολογισμός της χώρας, γιατί οι άνθρωποι τρώνε κι το κράτος παίρνει φόρους από αυτούς, όπως κι από εσένα, τί διαφορά έχει ότι γεννήθηκες Ελλάδα κι φορολόγησε κι ο άλλος γεννήθηκε κάπου αλλού κι φορολογείται. Εάν πιστεύεις ότι σου τρώει τα χρήματα ο μετανάστης, απλά ρωτά πόσα ένσημα του έχουν κλέψει, δουλεύοντας πολλές κι δύσκολες δουλειές που εσύ δεν πας, έχουν χάσει ένσημα κι δεν μπορούν να βγουν σύνταξη μετά απο 15-20 χρόνια εργασίας, επειδή δεν τους τα βάζανε κάτι καλοί εργοδότες. Θα μπορούσα να πω ότι φταίνε οι πολιτικοί, η εύκολη λύση, αλλά ποιός τους ψήφισε.....;;;;;; Μαζί τους ψηφίσαμε, όλοι φταίμε.....Έας αρχίσουμε να βαζουμε πλάτη στα απλά,στα καθημερινά,ώστε οι πολιτικοί να βρουν τοίχος, και να αναγκαστούν να κάνουν την δουλειά τους.

Black Friday κι πληθωρισμός μοιάζουν



Text-to-Speech with Video Background
Πατήστε τα κουμπιά, για να ακούσετε το κείμενο

Μία ενδιαφέρουσα θεωρία συνωμοσίας. Όταν έχουμε black Friday οι τιμές πέφτουν, είναι ευκαιρία να αγοράσεις τα προϊόντα της εταιρείας. Η εταιρεία, ουσιαστικά το κάνει γιατί θέλει ρευστότητα, όχι επειδή τα προϊόντα χάσανε την αξία τούς, την άλλη μέρα, εφόσον η εταιρεία έχει την απαιτούμενη ρευστότητα που χρειάζεται, οι τιμές πάνε ακριβώς εκεί που ήτανε. Ο πληθωρισμό είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, η οικονομία ή πλούσιοι χρειάζονται εργάτες, για να κάνουν τις δουλειές που δεν κάνουν οι πλούσιοι, γιατί απολαμβάνουν την ζωή, ενώ εσύ πρέπει να την χαραμίσεις για αυτούς , κάνοντας την εργασία τους, για να ζεις σαν φυτό, δουλειά-σπίτι. Με το που αποκτήσουν ξανά τους δούλους που χρειάζονται για να κάνουν τις δουλειές τους, χωρίς να παραπονιούνται αλλά να λένε κι ευχάριστο, τότε κι μόνο τότε η οικονομία θα έρθει σε ηρεμία. Αυτή την στιγμή έχουμε πληθωρισμό δούλων , έλλειψη δούλων , όχι χρημάτων, τα χρήματα χάνουν την αξία τους ώστε να χάσουν τα χρήματα οι δούλοι κι να πάνε να εργαστούν. Με λίγα λόγια έχουμε πληθωρισμό δούλων όχι χρημάτων. Εργασία, υπάρχει που εξευτελίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα . Επίσης, οι πολιτικοί με τα νομοσχέδια που ψηφίζουν, εξευτελίζουν κι αφαιρούν τα δικαιώματα των πολιτών στην εργασία, στην καθημερινότητα, δημιουργούν εργασιακή δικτατορία με μανδύα Δημοκρατικού πολιτεύματος. Λεφτά υπάρχουν κι εργασία(δουλεία) υπάρχει, οι δούλοι ξυπνάνε κι τους ενοχλεί, γιατί οι δούλοι δεν θέλουν να πανε πίσω την εργασία τους, να κάνουν την δουλειά για λίγα χρήματα (κοροϊδία). Άραγε γιατί, επειδή θέλουν 50 χρόνια για να αγοράσουν ένα σπίτι της προκοπής, γιατί πρέπει να κάνουν δύο δουλειές για να κάνουν οικογένεια κι να πάνε μια βδομάδα το χρόνο διακοπές, κι έαν τους φτάσουν τα χρήματα, κάνοντας οικονομία κι οικονομία όταν πάνε διακοπές πάλι. Λογικά θα πάνε τις τιμές στον Θεό, μέχρι να ξυπνήσει ο κόσμος, πραγματικά όμως... ή αλλιώς η συγχρονη τεχνολογικά δουλεία θα συνεχιστεί , θα βελτιωθεί, ώστε να μας χειραγωγεί και να μας εκμεταλλεύεται καλύτερα. Βέβαια αυτή είναι μία θεωρία συνωμοσίας που λένε 150 άτομα κυβερνούν τον πλανήτη , οι πολιτικοί είναι μαριονέτες τους. Είναι μια ενδιαφέρουσα θεωρία συνωμοσίας, περιμένουμε κι άλλες.

Τρίτη 9 Αυγούστου 2022

O τελευταίος ζωολογικός κήπος με ανθρώπους το 1958



Τώρα ευτυχώς εμείς μπαίνουμε μόνοι μας στους καινούργιους ηλεκτρονικούς ζωολογικούς κήπους, Facebook, Instagram, Tik tok,Youtube, το τυράκι είναι πάντα τα χρήματα.

Οι «πολιτισμένοι» Βέλγοι, Ολλανδοί, Γερμανοί, σχημάτιζαν ουρές έξω από τους ζωολογικούς κήπους για να δουν αιχμαλώτους μαύρους από τις αποικίες τους στην Αφρική και να διασκεδάσουν με το δράμα τους. Οι άνθρωποι κρατούνταν σαν ζώα μέσα σε κλουβιά.



Πολλοί από αυτούς μάλιστα, ύστερα από ξύλο και βασανιστήρια, είχαν μάθει να παίζουν και το ρόλο τους και να συμπεριφέρονται όσο το δυνατόν περισσότερο σαν άγριοι για να εξάψουν τα πάθη των Ευρωπαίων.

Όπως θα δείτε και στις θλιβερές φωτογραφίες συμπεριφέρονταν ακόμη και στα μικρά παιδιά που βρίσκονταν σε κλουβί, όπως στα ζώα. Τους φώναζαν, τα χειροκροτούσαν, έκαναν θορύβους με το στόμα για να τους τραβήξουν την προσοχή και στο τέλος τους έδιναν ένα γλυκό να φάνε σαν επιβράβευση.

Το 1889 μάλιστα, στην παγκόσμια έκθεση στο Παρίσι υπολογίζεται πως πέρασαν από έναν τέτοιο ζωολογικό κήπο, περισσότεροι από 18.000.000 επισκέπτες. Στο ζωολογικό κήπο υπήρχαν 400 «εκθέματα». Αβορίγινες και Αφρικανοί, ημίγυμνοι μέσα σε κλουβιά.

Στις ΗΠΑ μέχρι το 1906 το σπουδαιότερο και δημοφιλέστερο έκθεμα στο ζωολογικό κήπο του Μπρονξ, ήταν ο πυγμαίος από το Κονγκό Ota Benga, τον οποίον μάλιστα τον είχαν σε ένα τεράστιο κλουβί μαζί με άγρια ζώα. Ο Benga πήρε την εκδίκηση του στα 32 του χρόνια. Μια ηλιόλουστη μέρα και ενώ ο κόσμος είχε πλημμυρίσει στα κάγκελια του κλουβιού του για να τον δει, αυτοκτόνησε.

Η τελευταία έκθεση ανθρώπων σε ζωολογικό κήπο έγινε το 1958 στο Βέλγιο.


Το 1958, το Βέλγιο εξακολουθούσε να διαφεντεύει το Κονγκό μια χώρα περίπου 80 φορές μεγαλύτερη από το μέγεθος του και την ίδια στιγμή, πηγή μεγάλης εθνικής υπερηφάνειας. Το πλούσιο σε ορυκτά κράτος της Κεντρικής Αφρικής δεν ήταν «μόνο»

εξαιρετικά προσοδοφόρο οικονομικά, αλλά το γεγονός ότι ήταν αποικία του Βελγίου, του μικρού ευρωπαϊκού κράτους που ζούσε στη σκιά της Βρετανίας και της Γαλλίας, προσέδιδε στη χώρα κύρος.

Ο πολιτικός κόσμος του Βελγίου έβλεπε την Expo ’58 σαν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να παρουσιάσει στον πλανήτη μια καλογυαλισμένη εικόνα του Βελγικού Κονγκό.


«Kongorama»


Στην είσοδο του Ατόμιουμ -που στήθηκε ως «απάντηση» στον γαλλικό Πύργο του Άιφελ- και βεβαίως, στο πιο κεντρικό σημείο της έκθεσης, οι Βέλγοι είχαν στήσει επτά περίπτερα αφιερωμένα στο Κονγκό -στις εξορύξεις, τις μεταφορές και τη γεωργία- γνωστό ως «Kongorama».

Κάπου εκεί, μέσα σε «τροπικούς κήπους», «τοποθετούσαν» καθημερινά άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ντυμένους με παραδοσιακές φορεσιές, σαν σε βιτρίνα, η οποία χωριζόταν από τους επισκέπτες με μία περίφραξη από μπαμπού.


Δεν επρόκειτο για κάποια καινοτομία. Ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι παρουσιάζονταν σε τακτική βάση στη Δύση ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, στο Λονδίνο, το Όσλο και το Αμβούργο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι ότι το 1906 στη Νέα Υόρκη, ένας νεαρός Κονγκολέζος με ακανόνιστα δόντια εκτέθηκε στον ζωολογικό κήπο του Μπρονξ, στο σημείο που ήταν οι πίθηκοι.



Το καλοκαίρι του 1897, ο βασιλιάς Λεοπόλδος ο ΙΙ, έφερε στις Βρυξέλλες 267 Κονγκολέζους. Τους έβαλε να κωπηλατούν με τα κανό τους στις βασιλικές λίμνες του αποικιακού Μουσείου Tervuren, ανατολικά των Βρυξελλών και οι Βέλγοι έσπευσαν: 1,3 εκατ. άτομα -από τα 4 εκατ. του συνολικού πληθυσμού- πήγαν να απολαύσουν το «σόου» περπατώντας πάνω σε μία γέφυρα από σχοινιά προκειμένου να εξασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή θέα.


Το καλοκαίρι εκείνο ήταν ιδιαιτέρως ψυχρό. Επτά από τους Κονγκολέζους πέθαναν από πνευμονία και γρίπη. 
Οι Βέλγοι πέταξαν τα σώματα τους σε ένα μαζικό τάφο στο τοπικό νεκροταφείο, χωρίς καμία σήμανση.
Αλλά ήταν τόσο μεγάλη η δημοφιλία του «ζωολογικού κήπου» και άλλων παρόμοιων «εκθεμάτων» ώστε λίγο αργότερα δημιουργήθηκε στο ίδιο σημείο μόνιμη έκθεση. Αρχικά έλαβε το όνομα Μουσείο του Κονγκό, πλέον ονομάζεται Βασιλικό Μουσείο για την Κεντρική Αφρική.

Η έκθεση του 1958 ήταν μικρότερης κλίμακας, αλλά παρόμοιου περιεχομένου. Οι Βέλγοι έστησαν ένα «τυπικό» χωριό, στο οποίο υποτίθεται ότι οι Κονγκολέζοι περνούσαν τις μέρες τους φτιάχνοντας χειροποίητες κατασκευές στις αχυρένιες καλύβες τους, ενώ οι λευκοί άνδρες και γυναίκες περνούσαν, τούς χάζευαν και ως επί το πλείστον, τούς χλεύαζαν.




Όπως έγραφε ένας δημοσιογράφος της εποχής «στην περίπτωση κατά την οποία δεν υπήρχε αντίδραση, τους έριχναν νομίσματα ή περνούσαν από τα ανοίγματα της περίφραξης, μπανάνες». Σύμφωνα με άλλο δημοσίευμα «οι νέγροι στους ζωολογικούς κήπους» ήταν προσφιλές θέμα συζήτησης.

Για τις ανάγκες της έκθεσης έφεραν από την Αφρική 598 Κονγκολέζους: 273 άνδρες, 128 γυναίκες και 197 παιδιά (συνολικά 183 οικογένειες).



Η δρ Sarah Van Beurden, ιστορικός με πεδίο έρευνας την Κεντρική Αφρική, σημειώνει μάλιστα ότι, η αρμόδια υπηρεσία ήταν «ιδιαιτέρως ανήσυχη όσον αφορά την παραμονή ενός τόσο μεγάλου αριθμού Κονγκολέζων στο Βέλγιο».



Στο απομονωμένο κτίριο που τους κρατούσαν -και από το οποίο τους πήγαιναν και τους έφερναν από την Έκθεση- οι Αφρικανοί διαμαρτυρήθηκαν τόσο για την καθημερινή κακοποίηση την οποία υφίσταντο, ως εκθέματα, όσο και για επιμέρους θέματα όπως η στέγαση τους στον περιορισμένο χώρο που τους είχαν στοιβάξει.

Μέχρι τον Ιούλιο, οι περισσότεροι δεν άντεξαν και γύρισαν στην πατρίδα τους. Ο «ανθρώπινος ζωολογικός κήπος» έκλεισε και η έκθεση συνεχίστηκε. Έμελλε να είναι ο τελευταίος, καθώς το 1960 το Κονγκό απέκτησε την ανεξαρτησία του.





     

by Vasil_Lask

Σάββατο 6 Αυγούστου 2022

Το 95% των επιχειρήσεων αποτυγχάνουν στα 5 πρώτα χρόνια

 Κάνεις δεν μιλάει για το 95% των επιχειρήσεων που αποτυγχάνει αλλά για το 5% των επιχειρήσεων που επιβιώνει και υπάρχει. Κανένας δεν έγραψε βιβλίο για την αποτυχία του, βέβαια καλό θα ήταν να έγραφε κάποιος. Το ίδιο ισχύει και για τους αθλητές, που τα στατιστικά είναι ακόμη χειρότερα 98% αποτυγχάνει και 2% τα καταφέρνει να πάει σε επαγγελματικό επίπεδο, δεν σημαίνει ότι εξασφαλίζει την ζωή του, αλλά την επιβίωση του. Για τους καλλιτέχνες τα στατιστικά στοιχεία δεν υπάρχουν, αλλά χοντρικά το 80% αποτυγχάνει να εργαστεί για την επιβίωση του , η ανεργία θερίζει. Τελικά αξίζει να κάνεις αυτό που αγαπάς ή αυτό που πιστεύεις ότι είναι το καλύτερο για σένα. Η απάντηση είναι στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστή και μοναδική.  Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι ο κόσμος των επιχειρήσεων, του αθλητισμού, των καλλιτεχνών είναι από τους πιο δύσκολους και ο πιο ανταγωνιστικός, θέλει γερό στομάχι, υπομονή και κάποιον να πληρώνει τα έξοδα. Βέβαια, η αμοιβή είναι καλύτερη από όλους, λογικό εφόσον είναι τόσο δύσκολο να επιβιώσεις και να πετύχεις.

by Vasil_Lask

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2022

Τι πρέπει να ξέρεις για να ανοίξεις μία επιχείρηση

Text-to-Speech with Video Background
Πατήστε τα κουμπιά, για να ακούσετε το κείμενο

Πρώτον την οικονομική κατάσταση της περιοχής ή της χώρας. Στην Σαντορίνη και Μύκονο αξίζει να ανοίξεις σχεδόν όλες τις επιχειρήσεις, λόγο της σεζόν που κρατάει 6 μήνες περίπου. Σε ένα άγνωστο χωριό στην Ελλάδα με 20 κατοίκους ότι και να ανοίξεις θα αποτύχει , γιατί δεν υπάρχουν πελάτες, πελάτες είναι το νερό της επιχείρησης, χωρίς αυτό απλά δεν υπάρχει επιχείρηση, εκτός εάν φτιάξεις ένα προϊόν για το εξωτερικό, ή ακόμα για το εσωτερικό που καλύπτει μία ανάγκη αλλά πρέπει να σκεφτείς κόστη μεταφοράς, φορολογία και προσωπικό κτλ. Με λίγα λόγια έχει μεγάλη σημασία η χώρα και η περιοχή και εννοείται και η επιχείρηση. Δεύτερον εάν πας να φτιάξεις οποιαδήποτε επιχείρηση και διαλέξεις μια χώρα με ευνοϊκούς φορολογικούς συντελεστές, πρέπει στην αρχή , δηλαδή σχεδόν δύο χρόνια να είσαι 24 ώρες αναγκαστικά στην επιχείρηση, ξεχνάς τα πάντα, φίλοι γνωστοί, κοπέλα κτλ και ακόμα και εάν το κάνεις υπάρχει ο κίνδυνος να αποτύχεις. Τρίτον , έχει μεγάλη σημασία να μην κάνεις μεγάλα ανοίγματα στην αρχή και να μην δανείζεις προϊόντα, δηλαδή να μην έχεις τεφτέρι, σε κανέναν , ούτε σε φίλους/ες, ούτε σε συγγενείς που θα σε θυμηθούν όλοι. Τα λεγόμενα παράσιτα, εάν δεν μπορείτε να έχετε αυτήν την συμπεριφορά, καλύτερα μην μπείτε καν στην διαδικασία και ταλαιπωρείται άδικα τον εαυτό σας. Ο χώρος τον επιχειρήσεων είναι ολίγον ζούγκλα, δηλαδή θα δείτε τους προμηθευτές να αλλάζουν τις τιμές να βγάλουν κάτι παραπάνω, τους πελάτες να ζητάνε χαμηλότερη τιμή, το κράτος να αλλάζει την φορολογία κάθε έξι μήνες, ειδικά στην Ελλάδα. Βέβαια δεν θα έχετε κάποιον καραγκιόζη να σας λέει τι να κάνετε, τι ώρα να είστε στην δουλειά , και να παίρνει όλο το κέρδος αυτός και εσύ ψίχουλα. Αυτός είναι ο χώρος τών επιχειρήσεων, εμπειρικά έχει μεγάλη σημασία η χώρα που ανοίγεις μία επιχείρηση , Αγγλία έχεις περισσότερες πιθανότητες να πετύχεις με την λιγότερη κούραση σε σχέση με Ελλάδα, η γραφειοκρατία πού έχει Ελλάδα είναι απίστευτη, ούτε οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ξέρουν τι να κάνουν με τις περιπτώσεις που μπορούν να τους τύχουν, λόγο των ηλίθιων νομοσχέδιων που το ένα μπλοκάρει το άλλο, λογικά κάποια στιγμή θα τα φτιάξουν,μπορεί να δώσεις το 110% στη Ελλάδα σε όλα και να αποτύχεις επειδή δεν έχει αγοραστική δύναμη πλέον. Παρόλα αυτά, εάν πιστεύετε στην ιδέα σας , καλύτερα να τολμήσετε , μπορεί να αποτυχεται και να σας κράξουν κάποιοι αγαπημένοι σας φίλοι από πίσω, για μία δύο μέρες και μετά θα ξεχαστεί , σαν να μην έγινε τίποτα, θα βρουν αλλά πράγματα να κράξουν, γιατί εάν δεν κάνεις κάτι εσύ ο ίδιος, απλά κράζεις τους άλλους. Καλή τύχη....

Τρίτη 2 Αυγούστου 2022

Καλλιτέχνης


 

by Vasil_Lask

Υπάρχει τρόπος να σε γυρίσει πίσω πρώην




Πατήστε το κείμενο, για  να ακούσεις το κείμενο

by Αινείας Σκέψεις Ανθρώπων


Δευτέρα 1 Αυγούστου 2022

Πως αρχίζει και γράφει κάποιος ένα τραγούδι ή ένα βιβλίο

Text-to-Speech with Video Background
Πατήστε τα κουμπιά, για να ακούσετε το κείμενο

Οι περισσότεροι συγγραφείς και ποιητές, συνήθως αρχίζουν και γράφουν, όταν νιώθουν ένα έντονο συναίσθημα, συνήθως είναι όταν ερωτεύεται κάποιος, μια απώλεια, μια μεγάλη χαρά, με λίγα ένα συναίσθημα που προσπαθεί με τις λέξεις να περιγράψει. Όλοι έχουμε τέτοιες στιγμές, λίγοι όμως έχουν την ικανότητα να μεταφράσουν τα συναισθήματα τους στον γραπτό λόγο. Το πρόβλημα , είναι όταν γράφεις κάτι, είναι σαν να φωτογραφίζεις ή ζωγραφίζεις το συναίσθημα και το ξαναζείς, όσο καλύτερα μπορείς να μεταφέρεις το συναίσθημα στο χαρτί, τόσο καλύτερο αποτέλεσμα έχει στους ανθρώπους που το διαβάζουν. Οι συγγραφείς ή οι ποιητές συνήθως ντρέπονται και έχουν ανασφάλειες για αυτά που γράφουν. Το αντιλαμβάνομαι γιατί και εγώ γράφω, αλλά επειδή είχα την τύχη να μάθω να βάφω, όταν τελειώναμε ένα σπίτι, το βάψιμο, όσοι βάφουν έβλεπαν τις ατέλειες, μικρές μεν και όχι σημαντικές αλλά τις βλέπαμε, όποιος δεν έχει βάψει δεν μπορεί να δεί τις ατέλειες και απολαμβάνει το σπίτι, γιατί είναι τόσο μικρές που στην πραγματικότητα δεν έχουν και τόσο σημασία, εάν έχει βαφτεί καλά, το ίδιο είναι με το γράψιμο, μπορεί να έχει κάποιες ατέλειες, εάν έχει συναισθήματα και γραφτεί καλά δεν πειράζει... γιατί ζεσταίνει τις καρδιές των ανθρώπων που τόσο πολύ το έχουν ανάγκη.


Δημοφιλείς αναρτήσεις Τελευταίες 30 ημέρες


Αρχειοθήκη ιστολογίου