Για να ακούσετε το κείμενο, παρακαλώ ανοίξτε αυτή τη σελίδα με τους περιηγητές Chrome, Microsoft Edge, Opera, ή Mozilla Firefox.
Το πάθος για την τεχνολογία και οι ατέλειωτες ώρες εντατικής παρατήρησης και δουλειάς ενός μηχανουργού – εφευρέτη παντρεύτηκαν με την επιστημονική έρευνα ενός καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και γέννησαν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, «καθ’ όλα ελληνική». Εναν μηχανισμό αντιβαρύτητας και μία νέα κινηματική θεωρία της Φυσικής. Το πόσο ιδιοφυής, σημαντική και αξιοποιήσιμη είναι ή μπορεί να αποδειχθεί μια τέτοια ανακάλυψη θα το δείξει ο χρόνος. Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης από την Κέρκυρα, ο οποίος έχει βραβευθεί στο παρελθόν (1982) για την εφεύρεση του «διαφορικού χωρίς γρανάζια», μία ελληνική πατέντα που έλαβε ανώτατες διακρίσεις, κέρδισε το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας. Ο καθηγητής της Σχολής Μηχανολόγων-Μηχανικών του ΕΜΠ Χριστόφορος Προβατίδης έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δουλειά του κ. Τσιριγγάκη και έπειτα από 26 χρόνια έρευνας, συνεχούς κατασκευής δοκιμίων και στενής συνεργασίας κατέληξαν στη δημιουργία του μηχανισμού αντιβαρύτητας. Η αξία ενός τέτοιου μηχανισμού, σύμφωνα με τους κ. Τσιριγγάκη και Προβατίδη, που επισημαίνουν ότι είναι κτήμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και επομένως του ελληνικού Δημοσίου, έγκειται στο γεγονός ότι υπόσχεται έναν νέο πρωτοποριακό τρόπο λειτουργίας των προωθητικών συστημάτων (μέσα μεταφοράς, μεταφορικά και ανυψωτικά συστήματα) με εφαρμογές στη διαστημική τεχνολογία, την αεροναυπηγική αλλά και άλλους τομείς. Οι έως σήμερα επιστημονικά γνωστοί τρόποι μετάδοσης κίνησης για τη λειτουργία συστημάτων προώθησης είναι η τριβή μεταξύ τροχών και επιφάνειας κίνησης, η προώθηση αέρα ή νερού σε αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτή της κίνησης (πλοία, αεροπλάνα) και η εκδίωξη του καυσίμου (π.χ. πύραυλοι). Με αυτές τις μεθόδους, όμως προκαλείται δύναμη αντίδρασης, η οποία καταναλώνει σημαντικό έργο, ενώ με τον μηχανισμό αντιβαρύτητας μειώνεται η αντίδραση, άρα και οι απώλειες προς το περιβάλλον. Οι δύο εκτιμούν ότι πρόκειται για μία σημαντική ανακάλυψη, για την οποία μάλιστα δέχθηκαν συγχαρητήρια επιστολή του πρύτανη του ΕΜΠ κ. Ν. Μουντζούρη. Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης, ο οποίος αφιερώνει όλο του το έργο στη γυναίκα του Κατερίνα, που απεβίωσε πριν από μερικούς μήνες, εξηγεί στην «Κ» ότι πρώτη του έμπνευση ήταν ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (σχετικά παρακάτω στήλες). Το 1967 ο κ. Τσιριγγάκης άρχισε να μελετά τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και 13 χρόνια μετά έφτιαξε το διαφορικό χωρίς γρανάζια. Κατά τη διάρκεια κατασκευής του παρατήρησε ορισμένα παράξενα φαινόμενα ταλάντωσης. Αυτή η παρατήρηση ήταν η αφετηρία για τη σημερινη εφεύρεση, η πατέντα της οποίας έχει υποβληθεί στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ. Στόχος του εφευρέτη ήταν το έντεχνο «σπάσιμο» του κύκλου, στο οποίο τον βοήθησε ο γιος του, Βασίλης Τσιριγγάκης, μηχανικός υπολογιστών και συστημάτων. Αρχή λειτουργίας Πιο συγκεκριμένα, η αρχή λειτουργίας του καινοτόμου μηχανισμού συνίσταται σε δύο κινητήρες, οι οποίοι παράγουν δύο περιστροφές. Η πρώτη περιστροφή δημιουργεί μια τροχιά που μοιάζει με το σύμβολο του απείρου και πάνω της κινούνται απρόσκοπτα μία, δύο ή και περισσότερες μάζες. Η δεύτερη περιστροφή είναι καθοριστική για να επιτευχθεί η πρόωση. «Οταν οι στροφές των κινητήρων συνδυαστούν κατάλληλα, τότε συντονίζεται με τέτοιον τρόπο η φυγόκεντρος δύναμη, ώστε το αντικείμενο επί του οποίου προσαρτάται ο μηχανισμός μπορεί και προωθείται αντιβαρυτικά», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Χριστόφορος Προβατίδης, καθηγητής του ΕΜΠ. Κατά τη διάρκεια λειτουργίας του μηχανισμού παρατηρήθηκε απώλεια βάρους σε ηλεκτρονική πλάστιγγα ακριβείας, δηλαδή οι κινούμενες μάζες ήταν σημαντικά ελαφρύτερες. Οπως λέει ο κ. Προβατίδης αυτός ο προωθητικός μηχανισμός αξιοποιεί παρατηρήσεις αντιβαρυτικών φαινομένων της Φύσης (όπως ο τρόπος κίνησης των φτερών του πτηνού κολιμπρί) δεν «παραβιάζει» κανένα νόμο της φυσικής ούτε αξίωμα της Θερμοδυναμικής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προωθητικός μηχανισμός ιπτάμενων αντικειμένων και οχημάτων, τα οποία στο μακρινό μέλλον θα κινούνται αυτόνομα χωρίς συγκρούσεις, όπως για παράδειγμα κινείται η σκόνη μέσα σε μια ηλιακή ακτίνα. Πιο αναλυτικά, μία αρχική εφαρμογή θα μπορούσε να αφορά την άνετη και πλήρως αυτόνομη μετάβαση προς το Διάστημα. «Αν μία αποστολή στο Διάστημα εμφανίσει πρόβλημα θα μπορεί ανά πάσα ώρα να ανακληθεί και να επιστρέψει στη γη», υποστηρίζει ο εφευρέτης κ. Θ. Τσιριγγάκης. Εκτός από τη διαστημική τεχνολογία, ο μηχανισμός αντιβαρύτητας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στα ελικόπτερα αλλά και στα αεροπλάνα. Ειδικότερα, με την προσθήκη ενός αντιβαρυτικού μηχανισμού, το ελικόπτερο θα μπορούσε να αναπτύσσει μεγαλύτερες ταχύτητες, να καταναλώνει λιγότερη ενέργεια και να μην είναι ευάλωτο στις κακές καιρικές συνθήκες. Οσο για τα αεροπλάνα, η χρησιμότητα ενός τέτοιου μηχανισμού αφορά κυρίως την ασφάλεια των πτήσεων. Παρέμβαση πρύτανη ΕΜΠ για την έρευνα Ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κ. Κωνσταντίνος Ι. Μουτζούρης, ενημερώθηκε για την έρευνα στον μηχανισμό αντιβαρύτητας, και δήλωσε στην «Κ» ότι «το κορυφαίο τεχνολογικό ίδρυμα της χώρας, το 170 ετών Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, τις τελευταίες τύπου υλικοτεχνικές υποδομές, βρίσκεται στο μέτωπο των επιστημονικών εξελίξεων σε πολλά θέματα. Η Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών με τα στελέχη της, καθηγητές, φοιτητές και εργαζόμενους, είναι μία από τις πιο υποδειγματικές σχολές μας. Νιώθουμε υπερήφανοι που ο καθηγητής κ. Προβατίδης και οι συνεργάτες του είναι μέλη του Ιδρύματός μας. Καλούμε την πολιτεία, η οποία μέχρι σήμερα έχει δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για την επιστημονική έρευνα στη χώρας μας, να μεταβάλει στάση και να αγκαλιάσει την έρευνα, η οποία είναι η μόνη οδός προς μια κοινωνία γνώσεως και προόδου». Το πρώτο πείραμα Το 1982 ο ταλαντούχος Ελληνας μηχανουργός δημιούργησε μία τεχνολογική καινοτομία, ένα διαφορικό χωρίς γρανάζια, μία πατέντα που σάρωσε τα βραβεία του διαγωνισμού «ΕΥΡΗΚΑ» του Βελγίου και του χάρισε εκτός από φήμη πολλές προσκλήσεις και συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις και διαγωνισμούς. Το πρωτότυπο διαφορικό, στο οποίο η κίνηση μεταδίδεται μέσω μικρών σφαιρών, οι οποίες κινούνται σε καμπύλες και μιμούνται την κίνηση των πλανητών, είχε δοκιμαστεί επιτυχώς σε αυτοκίνητο της εταιρείας ΠΥΡΚΑΛ επί 15.000 χλμ. σε όλες τις συνθήκες δρόμου με αρκετά αξιόλογες επιδόσεις. Από την ερευνητική εργασία και τα αποτελέσματα των δοκιμών που ακολούθησαν η ΠΥΡΚΑΛ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «πρόκειται για καινοτομία στον τρόπο μετάδοσης της κίνησης, η οποία έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των γνωστών διαφορικών μηχανισμών που χρησιμοποιούνται. Πρώτον, μεταδίδει την κίνηση με πλήρη κύλιση με αποτέλεσμα μεγάλη διάρκεια ζωής και υψηλό συντελεστή απόδοσης. Δεύτερον, εξασφαλίζει μεγαλύτερη πρόσφυση τροχών στο δρόμο, κάτι που συνεπάγεται σημαντικά μεγαλύτερη ασφάλεια κατά την οδήγηση, καθώς το όχημα δεν ακινητοποιείται σε δυσμενείς συνθήκες δρόμου και εμφανίζει μεγαλύτερη ευστάθεια στις στροφές». Αρκετές χώρες ενδιαφέρθηκαν να αγοράσουν την πατέντα (ΗΠΑ, Κίνα κ.ά.), όμως ο κ. Τσιριγγάκης αρνήθηκε να την πουλήσει, καθώς επιθυμούσε να παραμείνει και να αξιοποιηθεί η εφεύρεση στην Ελλάδα, ελπίζοντας ότι θα έβρισκε υποστήριξη από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια, το διαφορικό χωρίς γρανάζια το στήριξε η ΠΥΡΚΑΛ, αργότερα όμως η βοήθεια αποσύρθηκε και τη νομική και οικονομική υποστήριξη της πατέντας ανέλαβε για 20 χρόνια ο δικηγόρος του κ. Τσιριγγάκη, κ. Γ. Μπουρνούς. Τελικά, παρήλθε ο χρόνος προστασίας της πατέντας και σύμφωνα με πληροφορίες το διαφορικό χωρίς γρανάζια βρήκε εφαρμογή στο εξωτερικό.
Πηγή
by Αινείας Σκέψεις Ανθρώπων
.png "English"){kind=small}
Πατήστε το κείμενο, για να ακούσεις το κείμενο Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας είναι ο τίτλος της γοτθικής και ρομαντικής νουβέλ...
