Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου του 1899, Μπουένος Άιρες και έφυγε από την ζωή στις 14 Ιουνίου του 1986...Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα. Ήταν γνωστός κυρίως για τα φανταστικά διηγήματά του. Ήταν επίσης ποιητής, κριτικός και άνθρωπος των γραμμάτων. Γνωστά στην Ελλάδα βιβλία του: "Η Ιστορία της Ατιμίας", "Μυθοπλασίες", "Το βιβλίο των Φανταστικών Όντων"...
1. Η ζωή είναι ένα όνειρο που βλέπει ο Θεός.
2. Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης.
3. Αποφάσισα πολλές φορές να ασχοληθώ με τη μεταφυσική, αλλά με διέκοπτε η ευτυχία.
4. Να είμαι μαζί σου και να μην είμαι μαζί σου είναι ο μόνος τρόπος που έχω για να μετρώ το χρόνο.
5. Το γράψιμο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κατευθυνόμενο όνειρο.
6. Ο παράδεισος και η κόλαση μου φαίνονται δυσανάλογοι. Οι πράξεις των ανθρώπων δεν αξίζουν τόσο.
7. Χτίζεις στην άμμο και χτίζοντας και ξαναχτίζοντας κάνεις την άμμο πέτρα.
8. Ο χρόνος είναι η τίγρη που με καταβροχθίζει, αλλά εγώ είμαι η τίγρη.
9. Το πρωτότυπο δεν είναι ποτέ πιστό στη μετάφραση.
10. Η Ποίηση θυμάται ότι ήταν μια προφορική τέχνη, προτού γίνει γραπτή τέχνη.
Μαθαίνεις
Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.
Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια
Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις
Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού
Και μαθαίνεις να φτιάχνεις
όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,
γιατί το έδαφος του Αύριο
είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια
...και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο
να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.
Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις...
Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου
μπορεί να σου κάνει κακό.
Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ
Αντί να περιμένεις κάποιον
να σου φέρει λουλούδια
Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις
Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη
Και ότι, αλήθεια, αξίζεις Και μαθαίνεις... μαθαίνεις ...με κάθε αντίο μαθαίνεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου