TED-3 πράγματα που έμαθα όταν έπεσε το αεροπλάνο μου

Ο Ric Elias βρισκόταν στην πρώτη σειρά της πτήσης 1549, του αεροπλάνου που έκανε αναγκαστική προσγείωση στον ποταμό Χάτσον της Νέας Υόρκης τον Ιανουάριο του 2009. Τι πέρασε από το μυαλό του όταν το καταδικασμένο αεροπλάνο έπεφτε;

Φανταστείτε μια μεγάλη έκρηξη, ενώ σκαρφαλώνετε στα 3,000 πόδια. Φανταστείτε ένα αεροπλάνο γεμάτο καπνό. Φανταστείτε έναν κινητήρα να κάνει κλακ, κλακ, κλακ, κλακ, κλακ, κλακ, κλακ. Ακούγεται τρομακτικό. Λοιπόν είχα μία μοναδική θέση εκείνη την ημέρα. Καθόμουν στην 1D.Ήμουν ο μόνος που μπορούσε να μιλήσει στους αεροσυνοδούς. Επομένως κοίταξα αμέσως προς το μέρος τους και είπαν, “Κανένα πρόβλημα. Μάλλον χτυπήσαμε μερικά πουλιά.” Ο πιλότος είχε ήδη στρέψει το αεροπλάνο, και δεν ήμασταν τόσο μακρυά. Μπορούσες να δεις το Μανχάταν. Δύο λεπτά αργότερα, τρία πράγματα συνέβησαν ταυτόχρονα. Ο πιλότος ευθυγραμμίζει το αεροπλάνο με τον ποταμό Χάτσον. Αυτή δεν είναι η συνηθισμένη πορεία. (Γέλια) Σβήνει τους κινητήρες Τώρα φανταστείτε να είστε σε ένα αεροπλάνο χωρίς ήχους. Και μετά είπε τρεις λέξεις — τις τρεις πιο απαθείς λέξεις που άκουσα ποτέ μου. Είπε, “Θέση πρόσκρουσης” Δεν χρειαζόταν να μιλήσω πια στην αεροσυνοδό.(Γέλια) Μπορούσα να δω στα μάτια της τον τρόμο. Η ζωή είχε τελειώσει.

Τώρα θέλω να μοιραστώ μαζί σας τρία πράγματα που έμαθα για τον εαυτό μου εκείνη την ημέρα. Έμαθα ότι όλα αλλάζουν σε μια στιγμή.Έχουμε αυτή τη λίστα, με τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή, και σκεφτόμουν όλους τους ανθρώπους που ήθελα να προσεγγίσω και δεν το έκανα, όλους τους φράκτες που ήθελα να υπερβώ, όλες τις εμπειρίες που ήθελα να έχω και ποτέ δεν είχα. Όπως σκεφτόμουν αυτό στη συνέχεια, μου ήρθε μία παροιμία, που λέει, “Συλλέγω κακά κρασιά.” Διότι αν το κρασί είναι έτοιμο και το άτομο είναι εκεί, το ανοίγω. Δεν θέλω πια να μεταθέτω τίποτα στη ζωή. Και αυτή η επιτακτικότητα, αυτός ο σκοπός, άλλαξε πραγματικά τη ζωή μου.

Το δεύτερο πράγμα που έμαθα εκείνη την ημέρα — και αυτό καθώς περνούσαμε τη γέφυρα Τζορτζ Ουάσινγκτον, που δεν άργησε πολύ —Σκέφτηκα, ουάου, πραγματικά νιώθω μία μεγάλη απογοήτευση. Έζησα μία καλή ζωή. Μέσα στη δική μου ανθρώπινη φύση και τα λάθη μου,προσπάθησα να βελτιωθώ σε ότι δοκίμασα. Αλλά στην ανθρώπινη φύση μου, επέτρεψα επίσης στο εγώ μου να μπει στη μέση. Και μετάνιωσα για το χρόνο που σπατάλησα σε πράγματα που δεν έχουν σημασία με ανθρώπους που είναι σημαντικοί. Και σκέφτηκα τη σχέση μου με τη γυναίκα μου, με τους φίλους μου, με ανθρώπους. Και μετά, καθώς συλλογιζόμουν αυτό, αποφάσισα να εξαλείψω την αρνητική ενέργεια από τη ζωή μου. Δεν είναι τέλεια, αλλά είναι πολύ καλύτερα. Δεν είχα κανένα καβγά με τη γυναίκα μου μέσα σε δύο χρόνια. Είναι υπέροχο αίσθημα. Δεν προσπαθώ πλέον να έχω δίκιο, επιλέγω να είμαι ευτυχισμένος.
Το τρίτο πράγμα που έμαθα — και αυτό είναι καθώς το εσωτερικό σας ρολόι ξεκινάει να πηγαίνει, “15, 14, 13.” Μπορείς να δεις το νερό να πλησιάζει. Λέω, “Σε παρακαλώ ανατινάξου.” Δεν θέλω αυτό το πράγμα να σπάσει σε 20 κομμάτια όπως έχεις δει σε εκείνα τα ντοκιμαντέρ. Και καθώς πέφτουμε, Είχα ένα αίσθημα, ουάου, το να πεθαίνεις δεν είναι τρομακτικό. Είναι σχεδόν σαν να προετοιμαζόμασταν για αυτό σε όλη μας τη ζωή. Αλλά ήταν πολύ θλιβερό. Δεν ήθελα να φύγω, αγαπώ τη ζωή μου. Και αυτή η θλίψη πραγματικά έγινε μία σκέψη, η οποία είναι ότι επιθυμώ μόνο ένα πράγμα. Εύχομαι μόνο να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν. Ένα μήνα μετά, ήμουν σε μια παράσταση με την κόρη μου —πρωτάκι, όχι και πολύ καλλιτεχνικό ταλέντο … … ακόμα. (Γέλια) Και έχω πετύχει, κλαίω, σα μικρό παιδί. Και είχε όλο το νόημα του κόσμου για μένα. Συνειδητοποίησα σε εκείνο το σημείο, ενώνοντας εκείνες τις δύο τελείες, ότι το μόνο πράγμα που έχει νόημα στη ζωή μου είναι να είμαι ένας καλός πατέρας. Πάνω από όλα, πάνω από όλα, ο μόνος στόχος στη ζωή μου είναι να είμαι καλός μπαμπάς.
Μου δόθηκε το δώρο ενός θαύματος, να μην πεθάνω εκείνη την ημέρα. Μου δόθηκε ένα ακόμα δώρο, να μπορώ να δώ στο μέλλον και να επιστρέψω και να ζήσω διαφορετικά. Σας προκαλώ εσάς που πετάτε σήμερα, φανταστείτε το ίδιο πράγμα να συμβεί στο αεροπλάνο σας — και παρακαλώ μη — αλλά φανταστείτε, και πώς θα αλλάζατε; Τι θα κάνατε που αναβάλετε να το κάνετε επειδή νομίζετε ότι θα είστε εδώ για πάντα; Πώς θα αλλάζατε τις σχέσεις σας και τη αρνητική σας ενέργεια σε αυτές; Και πάνω από όλα, είσαστε οι καλύτεροι γονείς μου μπορείτε να είστε;

Σας ευχαριστώ.

by vneos1987.blogspot

Carl Jung

Οι επόμενες περικοπές έχουν ως πηγή τους το βιβλίο του Carl Jung* «Το αρχέτυπο του ολοκληρωτισμού», Εκδόσεις Σπαγειρία, 1990.

Ιδεολογική αφετηρία της σκέψης του μεγάλου ερευνητή υπήρξαν η «Κοινωνική ανάπτυξη» της Μπελ–Επόκ, τα γεγονότα των δύο παγκοσμίων πολέμων, του οικονομικού κραχ του 1929, και της ανόδου του φασισμού και του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη.

Τα συμπεράσματα «δικά» σας…

Για τους όχλους σε εποχές κρίσης 

Carl Jung*

*https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%BB_%CE%93%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B2_%CE%93%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B3%CE%BA

Κάθε ανθρώπινο ον έχει μια «σκιά». «Όλοι κλείνουμε μέσα μας έναν –στατιστικό- εγκληματία, όπως και έναν αντίστοιχο τρελό ή άγιο». Η φύση του εντός μας θηρίου είναι η «πανίσχυρη τάση για κυριαρχία». Αυτή η τάση, είναι υπαρκτή σε όλα τα ανθρώπινα όντα. Επειδή αναγνωρίζεται μέσα μας και αντίκειται των νόμων του κράτους και της θρησκείας, την αρνούμαστε και την απωθούμε από τη συνείδησή μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι με αυτό τον τρόπο «ξεμπερδέψαμε». Απεναντίας, αυτή η ανώριμη στάση απέναντι στη μοχθηρή όψη του εαυτού μας –η άρνησή της- έχει ως επικίνδυνη συνέπεια, να «βλέπουμε στον αντίπαλο, τα δικά μας σφάλματα μεγαλωμένα σε απίστευτο βαθμό». Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλοι είναι άγιοι και εμείς οι κακοί αλλά ότι ο καθένας προβάλει στον άλλο τη σκιά του.

Όπως στη Γερμανία του Β’ Παγκοσμίου πολέμου έτσι και σε κάθε λαό,«η ήττα και η κοινωνική καταστροφή αυξάνουν το αγελαίο ένστικτο». Η «έλλειψη προσανατολισμού στο συνειδητό, αντισταθμίζεται με το αρχέτυπο της τάξης στο ασυνείδητο». Μέσα σε συνθήκες απόγνωσης, πανικού και φόβου, ελκόμαστε από σύμβολα τάξης, από «φύρερ», από «σωτήρες», από μοντέλα «ολοκληρωτικού κράτους», που «θα αναλάβει την ευθύνη» -για λογαριασμό μας. Αν όμως «τα σύμβολα της τάξης δεν αφομοιωθούν από το συνειδητό, οι δυνάμεις που εκφράζονται μέσα από αυτά, θα συσσωρευτούν σε επικίνδυνο σημείο». Στις συνθήκες, διάχυτου φόβου, «το άτομο εξαφανίζεται ολοκληρωτικά», και κυριαρχεί «ένα γενικό αμόκ, μια παγκόσμια και μοιραία δύναμη, που ενάντια στη συντριπτική της επίδραση, το άτομο είναι ανίκανο να αμυνθεί». Αυτές οι συνθήκες δημιουργούν τους όχλους. Όμως, ο «όχλος είναι από τη φύση του πάντα ανώνυμος και ανεύθυνος». «Μια τέτοια κατάσταση δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το συλλογικό έγκλημα»

Για τις μεγάλες ιδεολογίες

Carl Jung*

Στην ιστορία διαγράφεται η σταδιακή ανάδυση νέων ρευμάτων ιδεών. Έχουμε όμως την τάση να μετατρέπουμε τις ιδέες σε «ισμούς» και σε «μεγάλα σωτήρια» σχέδια τα οποία όμως είναι πολύ μακράν της αρχικής ιδέας από την οποία εμπνεύστηκαν. Έτσι, το ότι «το μεγάλο σχέδιο αποτυγχάνει, αυτό οφείλεται στο ότι ο άνθρωπος είναι μια αποτυχία. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται παρά κοινός νους για να αρχίσει κανείς να διορθώνει τον εαυτό του. Αλλά επειδή δεν μπορεί πια να βασίζεται σε εξωτερικές αυθεντίες, πρέπει να γνωρίζει και να κατανοεί την πιο ατομική και μύχια βάση της υποκειμενικής του ύπαρξης για να χτίσει τα θεμέλια του στα αιώνια δεδομένα της ανθρώπινης ψυχής». 

«Η ορθολογική μας στάση θέλει να μας κάνει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε θαύματα με τις οργανώσεις, με την επιβολή νέων νόμων, ή με παρόμοιες καλοπροαίρετες επινοήσεις. Αλλά, στην ουσία, το πνεύμα του έθνους μπορεί να αναθεωρηθεί μόνο με μια αλλαγή στη στάση του ατόμου».

Για την αναγκαιότητα της ατομικής αλλαγής

Carl Jung*

Οι συνέπειες από τη δημιουργία συνθηκών, όπου ο σεβασμός στο άτομο έχει χαθεί και όπου αυτό «εξαφανίζεται ολοκληρωτικά», είναι η επικράτηση της «επικίνδυνης ροπής προς την ομαδική ψυχολογία». Συνέπεια της κυριαρχίας της ψυχολογίας του όχλου είναι ότι «η αλλαγή του χαρακτήρα που επέρχεται με την ανάδυση των συλλογικών δυνάμεων είναι καταπληκτική. Ένα ευγενικό και λογικό όν μπορεί να μεταβληθεί σε έναν μανιακό ή σε ένα άγριο κτήνος». Φυσικά, «τίποτα δεν θα μπορούσε να εκραγεί από τα βάθη μας εάν δεν υπήρχε μέσα μας. Στην πραγματικότητα, ζούμε συνέχεια επάνω σε ένα ηφαίστειο». Γι’ αυτό ο «κάθε άνθρωπος έχει χρέος να συνειδητοποιήσει και να μάθει να χειρίζεται» τη σκιά του. 

Η ώριμη αντιμετώπιση των δυνάμεων του ασυνείδητου, «είναι ένα πολύ δύσκολο έργο που απαιτεί μεγάλο βαθμό ηθικής ευθύνης. Σχετικά ελάχιστα άτομα μόνο είναι ικανά για μια τέτοια επίτευξη και αυτά δεν είναι πολιτικοί, αλλά οι ηθικοί ηγέτες της ανθρωπότητας. Η συντήρηση και η μεγαλύτερη ανάπτυξη του πολιτισμού στηρίζεται σε αυτά τα άτομα».

Πηγη

by vneos1987.blogspot

Το Μυαλό Έχει Ένα Κουμπί Διαγραφής

Υπάρχει ένα παλιό ρητό στις νευροεπιστήμες που λέει «Νευρώνες που πάλλονται ταυτόχρονα, συνδέονται μεταξύ τους».   

Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο χρησιμοποιούμε συγκεκριμένους νευρικούς δρόμους στο μυαλό μας, τόσο ισχυρότερο γίνεται το κύκλωμα που συνθέτουν. Αυτός είναι ο λόγος που δουλεύει ένα άλλο παλιό ρητό, «η πρακτική μας κάνει τέλειους». Όσο περισσότερο εξασκούμε ένα μουσικό όργανο, μια γλώσσα, μια ταχυδακτυλουργία ή οτιδήποτε παρόμοιο, τόσο ισχυρότερα γίνονται τα κυκλώματα στο μυαλό που είναι υπεύθυνα γι’ αυτές τις λειτουργίες.

Οι επιστήμονες γνωρίζουν αυτά τα πράγματα εδώ και χρόνια. Ωστόσο, στις μέρες μας οι ερευνητές ανακαλύπτουν μια ακόμα πτυχή αυτής της αλήθειας: Για να μάθουμε κάτι, ακόμα πιο σημαντικό από την εξάσκηση είναι η ικανότητα να ξεμάθουμε ή να σπάσουμε τις παλιές νευρωνικές συνδέσεις που ρυθμίζουν πράγματα που δεν μας είναι χρήσιμα πλέον.Αυτό ονομάζεται «συναπτικό κλάδεμα».

Πως και Γιατί Διαγράφονται Νευρωνικες Συνδέσεις:

Φανταστείτε το μυαλό σας σαν έναν κήπο, που στη θέση της καλλιέργειας λουλουδιών, φρούτων και λαχανικών, καλλιεργείτε συναπτικές συνδέσεις ανάμεσα στους νευρώνες. Αυτές είναι οι συνδέσεις στις οποίες οι νευροδιαβιβαστές, όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και άλλες, ταξιδεύουν κατά μήκος τους.

Τα «Νευρογλοιακά κύτταρα» είναι οι κηπουροί του εγκεφάλου και δρουν έτσι ώστε να επιταχύνουν σήματα μεταξύ συγκεκριμένων νευρώνων. Υπάρχουν και άλλα πιο εξειδικευμένα νευρογλοιακά κύτταρα που απομακρύνουν σκουπίδια, ξεριζώνουν ζιζάνια, σκοτώνουν τα παράσιτα, σκαλίζουν το έδαφος. Αυτοί οι απαραίτητοι «κηπουροί» του εγκεφάλου σας ονομάζονται «μικρογλοιακά κύτταρα.» Η δουλειά τους είναι να «κλαδεύουν» τις συναπτικές συνδέσεις. Το ερώτημα είναι, πώς ξέρουν ποια να κλαδέψουν;

Οι ερευνητές μόλις τώρα αρχίζουν να διαλευκάνουν αυτό το μυστήριο, αλλά αυτό που ξέρουν είναι ότι οι συναπτικές συνδέσεις που χρησιμοποιούνται λιγότερο «μαρκάρονται» από μια πρωτεΐνη, την C1q (αλλά και με άλλες). Όταν τα μικρογλοιακά κύτταρα ανιχνεύσουν την πρωτεΐνη αυτή, συνδέονται μαζί της και καταστρέφουν (ή κλαδεύουν αν θέλετε) τη συγκεκριμένη σύναψη.

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται στον εγκέφαλο ο ελεύθερος χώρος για να οικοδομήσουμε νέες και ισχυρότερες συνδέσεις ώστε να μπορούμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα.

Αυτός είναι ο Λόγος που ο Ύπνος Είναι Τόσο Σημαντικός

Ο εγκέφαλός σας αυτοκαθαρίζεται όταν κοιμάστε!

Κάποιες φορές όταν μπορείτε να μάθετε κάτι νέο, ή να ξεκινήσετε μια νέα εργασία ή ένα χόμπι μπορεί να έχετε νιώσει ότι το μυαλό σας είναι γεμάτο και δε χωρά άλλες ιδέες και επιδεξιότητες. Λοιπόν, αυτό ακριβώς ισχύει κυριολεκτικά.

Όταν μαθαίνετε πολλά νέα πράγματα καινούργια για σας, ο εγκέφαλός σας χτίζει συνδέσεις, αλλά παραμένουν πολλές άλλες αδρανείς και ανεπαρκείς. Ο εγκέφαλός σας θα πρέπει να κλαδέψει πολλές από αυτές τις συνδέσεις και στη θέση τους να οικοδομήσει πιο αποδοτικά και αποτελεσματικά μονοπάτια. Αυτό το κάνει όταν κοιμόμαστε.

Όταν κοιμάστε τα κύτταρα του εγκεφάλου συρρικνώνονται έως και 60% για να δημιουργηθεί χώρος ώστε τα νευρογλοιακά κύτταρα να φθάσουν και να απομακρύνουν τα απόβλητα. Έτσι κλαδεύονται οι συνάψεις.

Όταν ξυπνάμε μετά από μια ξεκούραστη νύχτα είμαστε σε θέση να σκεφτούμε καθαρά και γρήγορα. Είναι σαν να κάναμε ανασυγκρότηση στα κατακερματισμένα αρχεία του υπολογιστή.

Για τον ίδιο λόγω ο σύντομος ύπνος κατά την διάρκεια της μέρας είναι επωφελής για τις γνωστικές σας ικανότητες. Ένας υπνάκος για 10 ή 20 λεπτά δίνει στα μικρογλοιακά κύτταρα την ευκαιρία να ταξιδέψουν σε μακρινές συνδέσεις που δεν χρησιμοποιούνται, να τις καταστρέψουν και να αφήσουν χώρο για να αναπτυχθούν νέες.

Το να κάνετε πνευματικές εργασίες με στέρηση ύπνου είναι σαν να προσπαθείτε να ανοίξετε δρόμο μέσα σε μια πυκνή ζούγκλα κρατώντας μόνο ένα μαχαίρι. Σε αυτό το κατάφυτο περιβάλλον τα βήματα προόδου θα είναι αργά και κουραστικά.

Αντίθετα, όταν σκέφτεστε ενώ ο εγκέφαλός σας έχει ξεκουραστεί καλά είναι σαν να περιπλανιέστε άνετα μέσα σε ένα μεγάλο πάρκο. Τα μονοπάτια είναι σαφή και οριοθετημένα και συνδέονται μεταξύ τους σε ευδιάκριτα σημεία, τα δέντρα είναι στη θέση τους, μπορείτε να δείτε εκατοντάδες μέτρα μπροστά σας την πορεία. Είναι αρκετά αναζωογονητικό.

Να Πως Μπορείς Να Ελέγχεις Τι Θα Διαγραφεί από το Μυαλό Σου:

Όπως είπαμε και πιο πριν, οι συναπτικές συνδέσεις που δεν χρησιμοποιείτε μαρκάρονται για να ανακυκλωθούν. Αυτές που παραμένουν είναι και αυτές που θα τροφοδοτηθούν και θα οξυγονωθούν. Έτσι, πρέπει να είστε προσεκτικοί για το τι σκέφτεστε.

Εάν ξοδεύετε πάρα πολύ χρόνο σκεπτόμενοι θεωρίες για το πως θα τελειώσει το «Game of Thrones» και πολύ λιγότερο για θέματα που αφορούν τη δουλειά σας, μάντεψε ποιες συνάψεις θα μαρκαριστούν για να ανακυκλωθούν.

Αν είστε σε κόντρα με κάποιον από τη δουλειά και αφιερώνετε το χρόνο σας στο πως θα τον εκδικηθείτε, και όχι στα έργα και στις ιδέες που έχετε σε εξέλιξη, θα σχηματίσετε ένα μεγάλο ιστό με συναπτικές οδούς ευφάνταστων σεναρίων εκδίκησης, αλλά φτωχές συνάψεις για τα έργα σας που θα οδηγήσουν σε κακές επινοήσεις.

Αυτό στο οποίο επικεντρωνόμαστε, αυτό επικρατεί! Μπορείτε να πλοηγήσετε κυριολεκτικά το μυαλό σας και να επιλέξετε το τι θέλετε να γίνει δίνοντας προσοχή προς την κατεύθυνση υλοποίησής του.

Φυσικά, δεν μπορείτε να ελέγξει όλα όσα σας συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της μέρας, αλλά μπορείτε να ελέγξετε πόσο σας επηρεάζουν. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, μπορείτε να επιλέξετε αυτό που σας αρέσει και να κατασκευάσετε τις δικές σας νευρωνικές συνδέσεις προς υλοποίησή του.

Αντί να ασχολείστε με πράγματα που σας κρατάνε στάσιμους, επικεντρωθείτε σε πράγματα που μπορούν να σας κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Αντί να φαντάζεστε σενάρια που πιθανόν ποτέ δεν θα συμβούν, διαλογιστείτε. Καθάρισε το μυαλό σας. Φέρτε το μυαλό σας στο τώρα και χρησιμοποιήστε την ψυχική σας ενέργειά προς το μονοπάτι που σας ωφελεί.

Είναι πραγματικά ένα παιχνίδι στρατηγικής. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε έξυπνα το μυαλό σας, να είστε έξυπνοι. Αντισταθείτε στον πειρασμό να ασχολείστε με πράγματα που δεν σας ωφελούν, αυτό είναι που θα σας κάνει πιο έξυπνους.

Για να διαγράψετε κάτι, απλά, σταματήστε να σκέφτεστε γι ‘αυτό. Ακόμα και όταν κάποιος άλλος σας το υπενθυμίζει, εστιάστε την προσοχή σας κάπου αλλού. Αργά ή γρήγορα θα πάρει το δρόμο του και θα μαρκαριστεί για να οδηγηθεί στην ανακύκλωση.

ΠΗΓΗ

by vneos1987.blogspot

H παιδική ευφυία μειώνεται στο μισό με τη σχολική εκπαίδευση ?

Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο έχουν ευφυία ως προς τον δείκτη αποκλίνουσας σκέψης σε ποσοστό που φτάνει το 98%. Με την συνεχή εκπαίδευση πάνω σε συγκεκριμένα πρότυπα ο δείκτης αυτός ευφυίας μειώνεται στο 50%.

Εκπαιδευτικό σύστημα βασισμένο σε καταστροφική μεθοδολογία. Ο Σερ Κεν Ρόμπινσον κάνει πρόταση για τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που να γαλουχεί (αντί να υπονομεύει) τη δημιουργικότητα…

ΠΗΓΗ

by vneos1987.blogspot

Είμαστε ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας;

Είμαστε ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας; Η απάντηση είναι όχι. Η αληθινή ελευθερία έχει να κάνει με το ανθρώπινο πνεύμα – ισοδυναμεί με το να είναι κανείς ο εαυτός του.

Ποιος μας εμποδίζει να είμαστε ελεύθεροι; Κατηγορούμε την κυβέρνηση, τον καιρό, τους γονείς μας, τη θρησκεία, το Θεό. Ποιος, όμως, είναι ο πραγματικός ένοχος; Μα ο εαυτός μας – εμείς εμποδίζουμε τον εαυτό μας. Τι σημαίνει να είναι κανείς ελεύθερος; Συχνά, όταν παντρευόμαστε, λέμε ότι χάσαμε την ελευθερία μας, όταν, όμως, παίρνουμε διαζύγιο, πάλι δεν είμαστε ελεύθεροι. Τι μας εμποδίζει; Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας;

Έχουμε αναμνήσεις από πολύ παλιά, από μια εποχή που υπήρξαμε ελεύθεροι και που απολαμβάναμε την ελευθερία μας, αλλά έχουμε ποια ξεχάσει τι σημαίνει στ’ αλήθεια ελευθερία.

Ας πάρουμε ένα παιδί δύο, τριών ή και τεσσάρων ετών – να ένας ελεύθερος άνθρωπος. Γιατί είναι ελεύθερος αυτός ο άνθρωπος; Επειδή εξακολουθεί να κάνει αυτό που επιθυμεί. Το παιδί είναι ένα άγριο πλάσμα – ένα λουλούδι, ένα δέντρο ή ένα ζώο που δεν έχει ακόμα εξημερωθεί! Κι αν παρατηρήσουμε ανθρώπους ηλικίας δύο χρόνων, θα προσέξουμε ότι τις περισσότερες φορές αυτοί οι άνθρωποι διασκεδάζουν κι έχουν ένα φωτεινό χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη. Εξερευνούν τον κόσμο. Δεν φοβούνται να παίξουν. Φοβούνται όταν πονούν, όταν πεινάνε, όταν κάποιες ανάγκες τους μένουν ανικανοποίητες, αλλά δεν ανησυχούν για το παρελθόν, δεν ενδιαφέρονται για το μέλλον – ζουν μονάχα στην παρούσα στιγμή.

Τα πολύ μικρά παιδιά δεν διστάζουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Διαπνέονται από τόση αγάπη, ώστε όταν την αντιληφθούν γύρω τους, αφήνονται απόλυτα σε αυτήν. Δεν φοβούνται ούτε για μια στιγμή να αγαπήσουν. Αυτή είναι η περιγραφή ενός φυσιολογικού ανθρώπινου όντος. Όταν είμαστε παιδιά, δεν φοβόμαστε το μέλλον ούτε ντρεπόμαστε για το παρελθόν. Η φυσιολογική ανθρώπινη τάση είναι η ευχαρίστηση, το παιχνίδι, η εξερεύνηση, η ευτυχία και η αγάπη.

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
DON MIGUEL RUIZ

by vneos1987.blogspot

Πως να φαίνεσαι έξυπνος,: η μέθοδος των ανόητων

Ο Τουργκένιεφ έχει γράψει μια μικρή ιστορία:

Σε μια πόλη, ζούσε ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, μια μεγαλοφυΐα. Και στην ίδια πόλη, ζούσε ένας ηλίθιος.

Μια μέρα, ο ηλίθιος πλησίασε τον έξυπνο και του ζήτησε να του δείξει έναν τρόπο να γίνει έξυπνος. Ο έξυπνος ρώτησε τον ηλίθιο αν ήθελε να γίνει έξυπνος ή να φαίνεται έξυπνος, επειδή το να γίνεις έξυπνος, είναι μια μεγάλη διαδικασία, το να φαίνεσαι όμως έξυπνος, είναι εύκολο. Ο ηλίθιος απάντησε ότι ήθελε να του δείξει με τον ευκολότερο τρόπο ό,τι χρειαζόταν για να φαίνεται έξυπνος. Δεν ανησυχούσε για το πώς θα γίνει έξυπνος.

Ο έξυπνος σχολίασε ότι με το να γίνει κανείς έξυπνος, υπήρχε πιθανότητα να κάνει λάθη, ενώ με το να φαίνεται έξυπνος, δεν θα μπορούσε να κάνει κανένα λάθος.

Ο ηλίθιος άρχισε να ανυπομονεί και ζητούσε από τον έξυπνο να του δείξει το κόλπο χωρίς άλλη καθυστέρηση. Έτσι, ο έξυπνος του είπε να αρνείται απλώς κάθε τι που ακούει. Αν κάποιος έλεγε, «υπάρχει Θεός», ο ηλίθιος έπρεπε αμέσως να απαντήσει πως δεν υπάρχει.

Ο ηλίθιος ρώτησε τον έξυπνο: «Πρέπει να λέω τέτοια πράγματα, ακόμα κι αν δεν ξέρω τίποτα για το θέμα;»

Ο έξυπνος απάντησε: «Εσύ δε χρειάζεται να σκοτίζεσαι καθόλου για να μάθεις πράγματα. Αν ακούσεις να λένε ότι ο τάδε ζωγράφος ζωγραφίζει καταπληκτικούς πίνακες, εσύ πες απλώς ότι είναι σκέτα σκουπίδια. Ζήτησέ τους να σου αποδείξουν πως είναι καταπληκτικοί! Αν ακούσεις να λένε ότι η μουσική του δείνα είναι ουράνια, εσύ πες ότι τέτοια μουσική παίζουν και στην κόλαση και ζήτησέ τους να σου αποδείξουν πως είναι ουράνια μουσική. Εσύ απλώς να αρνείσαι τα πάντα και αν κάποιος σου εναντιωθεί, προκάλεσέ τον να αποδείξει τον ισχυρισμό του.»

Και από εκείνη την ημέρα, ο ηλίθιος άρχισε σιγά-σιγά να γίνεται γνωστός στην πόλη ως έξυπνος. Και όλοι απορούσαν πώς τα είχε καταφέρει!

Αυτός ο αιώνας είναι, κατά κάποιο τρόπο, ο αιώνας πολλών ειδών ηλιθίων. Και το θεμέλιο της ηλιθιότητας είναι η άρνηση.

Κρυμμένα Μυστήρια
OSHO

ΠΗΓΗ

by vneos1987.blogspot

Πλάτωνας

Το πρώτο του όνομα ήταν Αριστοκλής, στην εφηβεία του όμως ονομάστηκε Πλάτωνας λόγω του ότι είχε πλατύ στέρνο και μέτωπο.

Αρχικά, ασχολήθηκε με τη μελέτη της ποίησης -αφού υπήρξε και ποιητής- όπως επίσης υπήρξε και αθλητής.

Ό,τι όμως υπήρξε αποφασιστικό για τον ηθικο πνευματικό του προσανατολισμό, ήταν η γνωριμία του με τον δαιμόνιο άνδρα των Αθηνών, τον Σωκράτη, σε ηλικία είκοσι χρονών. Θα πρέπει ακόμα να σημειωθεί, πως οι πρώιμες προσωπικές του φιλοδοξίες, ήταν πιθανώς πολιτικές, όμως η σχέση του με τη Σωκρατική διδασκαλία και το Σωκρατικό ήθος, μετέβαλαν οριστικά τον πνευματικό προσανατολισμό του, τον έκαναν να καταστρέψει τα νεανικά του ποιητικά έργα και τον μετέστρεψαν οριστικά στη φιλοσοφία.

Άλλωστε, γρήγορα αισθάνθηκε απέχθεια για τις βιαιότητες που διαδραματίζονταν στην πόλη του.Μετά την πτώση της ολιγαρχίας, ήλπιζε να βελτιωθεί η κατάσταση με την παλινόρθωση της δημοκρατίας. Τελικά όμως, διαπίστωσε πως δεν υπήρχε θέση για έναν ευσυνείδητο άνθρωπο στην αθηναϊκή πολιτική. Η θανάτωση λίγο αργότερα του δικαιότατου Σωκράτους και η επακόλουθή της ψυχολογική ατμόσφαιρα είχαν και τη συνέπεια να καταφύγει ο Πλάτων μαζί με άλλους σωκρατικούς στα Μέγαρα.

Η Ακαδημία.

Η ίδρυση της Ακαδημίας αυτής, αποτελεί καθίδρυμα φιλοσοφικής έρευνας και παιδείας. Η Ακαδημία αυτή ακόμα, έμελλε να αποτελέσει μέγιστο γεγονός στην ιστορία της φιλοσοφίας και της επιστήμης και έμμεσα της πολιτικής. Ο Πλάτωνας δίδαξε σ’ αυτή επί 40 περίπου χρόνια και πάντοτε προφορικά. Κοντά του μαθήτευσαν και συνεργάστηκαν με την Ακαδημία του προικισμένοι και δημιουργικοί άνδρες.

Σωκράτης και Πλάτων.

Ο Πλάτων στάθηκε οπαδός πολύ δημιουργικός και πολύ πιστός μαθητής του Σωκράτη. Ποτέ δεν έπαψε να βάζει την ηθική σαν πρώτο θέμα των φιλοσοφικών θεωριών. Σ’ όλα του τα έργα ο Πλάτων, μιλά για λογαριασμό του Σωκράτη. Ωστόσο, από τη σωκρατική θεωρία ξέφυγε σ’ ένα σημείο. Επειδή είχε πολλή φαντασία και έντονη ποιητική διάθεση, ανέβασε ξανά τη φιλοσοφία απ’ τη γη στον ουρανό.

Η φιλοσοφία του Πλάτωνα.

Γενικά, η πλατωνική φιλοσοφία είναι ιδεοκρατική. Εισάγει δηλαδή τη θεωρία των ιδεών. Η σκέψη του έχει λογικές, επιστημολογικές και μεταφυσικές πλευρές αλλά το βασικό της κίνητρο είναι ηθικό. Στηρίζεται ενίοτε σε εικασίες και στον μύθο και το ύφος της είναι πολλές φορές αλληγορικό. Κατά βάση όμως, ο Πλάτων είναι ορθολογιστής και πιστεύει ακράδαντα στην πρόταση ότι η λογική πρέπει να ακολουθείται οπουδήποτε και αν οδηγεί. Έτσι, το βασικό κέντρο της πλατωνικής φιλοσοφίας είναι μια ορθολογιστική ηθική.

Τώρα, όσον αφορά τις ιδέες, είναι για τον Πλάτωνα γενικοί και αιώνιοι τύποι των πραγμάτων που γίνονται αντιληπτοί μόνο με τη λογική και όχι με την αίσθηση. Τα αισθητά τα θεωρεί είδωλα των ιδεών. Έτσι, αναγνωρίζει δύο κόσμους, τον αισθητό, ο οποίος συνεχώς μεταβάλλεται και βρίσκεται σε ασταμάτητη ροή, και το νοητό, τον αναλλοίωτο, δηλαδή τις ιδέες οι οποίες υπάρχουν σε τόπο επουράνιο.

Η φιλοσοφία του Πλάτωνα για την ψυχή.

Στην ψυχή ο Πλάτωνας διακρίνει τρία μέρη, το λογιστικό, το θυμοειδές και το επιθυμητικό. Γι’ αυτό και αναγνωρίζει τρεις αρετές: τη σοφία, την ανδρεία και τη σωφροσύνη, η καθεμία απ’ αυτές αντιστοιχεί και σε ένα από τα τρία μέρη της ψυχής. Τις τρεις αυτές αρετές τις παραλληλίζει με τις τρεις χορδές της λύρας, την υπάτη, τη μέση και τη νήτη.

Αλλά οι τρεις αυτές αρετές πρέπει να αναπτύσσονται αρμονικά, ώστε το λογιστικό, που είναι το λογικό, ως θείο να κυβερνά, το θυμοειδές, που είναι καθαρά το ψυχικό, το συναισθηματικό, να υπακούει σ’ αυτό ως βοηθός, και τα δύο μαζί να διευθύνουν το επιθυμητικό, που είναι η όρεξη, ο πόθος, για να μην επιχειρεί να άρχει αυτό, αφού είναι το πιο άπληστο και το κατώτερο μέρος της ψυχής.Από την αρμονική ανάπτυξη των τριών αυτών αρετών αποτελείται η δικαιοσύνη, η οποία είναι αρμονία των τριών άλλων αρετών.

Στην τριμερή αυτή διάκριση της ψυχής, ο Πλάτωνας υποστήριξε πως θα πρέπει να αντιστοιχεί η διαστρωμάτωση της ιδανικής πολιτείας σε τρεις τάξεις: στους κοινούς πολίτες που καθοδηγούνται στις πράξεις τους από το επιθυμητικό τμήμα της ψυχής τους, στους φύλακες, των οποίων η συμπεριφορά κυριαρχείται από το θυμοειδές τμήμα της ψυχής τους, και στους φιλοσόφους, που ζουν σύμφωνα με τις αρχές και τις υποδείξεις του λογιστικού τμήματος της ψυχής τους. Τα μέλη αυτών των τριών τάξεων είναι προορισμένα στη ζωή τους να εκτελούν μια συγκεκριμένη αποστολή για το καλό της πολιτείας.

Έργο των κοινών πολιτών, που εντάσσονται στην κατώτερη τάξη, είναι η παραγωγή των υλικών αγαθών που χρειάζονται τα μέλη της πολιτείας για τη συντήρησή τους. Δηλαδή ασχολούνται κυρίως με χειρωνακτικές εργασίες όπως για παράδειγμα, η γεωργία. Οι φύλακες, που ανήκουν στη μεσαία τάξη, έχουν ως αποστολή τη διασφάλιση της τάξης και της καλής λειτουργίας της πολιτείας, καθώς και την προστασία της από εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς. Οι φιλόσοφοι τέλος, που αποτελούν την ανώτερη, την άρχουσα τάξη, είναι επιφορτισμένοι με τη διακυβέρνηση της πολιτείας.

Η γνώση ως ανάμνηση.

Κατά τον Πλάτωνα, μετά την περιπλάνηση της ψυχής μας στους ουράνιους τόπους, γνώρισε τις ιδέες και συντελέσθηκε το γεγονός της φυσικής μας γέννησης.Τότε η ψυχή μας εισήλθε στο σώμα μας. Το γεγονός αυτό στάθηκε η αιτία, ώστε να ξεχάσουμε τις ιδέες. Στη συνέχεια η λήθη αυτή παγιώθηκε, και η ψυχή μας άρχισε να τροφοδοτείται με αντίγραφα των ιδεών. Το δυστύχημα κατά τον Πλάτωνα όμως, δεν είναι η πλάνη μας η ίδια, αλλά το γεγονός ότι δεν έχουμε συνείδησή της. Επειδή έχουμε ξεχάσει τις ιδέες, δεν συνειδητοποιούμε ότι αυτά που βλέπουμε με τις αισθήσεις μας είναι απατηλές εικόνες των πραγμάτων και πιστεύουμε ότι είναι τα αληθινά όντα.

Η παιδεία.

Ο Πλάτωνας θεώρησε ακόμα πολύ σημαντικό παράγοντα για την ιδανική πολιτεία, την παιδεία. Σύμφωνα με τη θεωρία του λοιπόν υποστηρίζει τα εξής: Οι νέοι που από τα μέρη της ψυχής τους επικρατέστερο είναι το επιθυμητικό, θα περιοριστούν στην εκμάθηση πρακτικών τεχνών. Έτσι, με το εφόδιο της πρακτικής τέχνης θα ενταχθούν στην τάξη των κοινών πολιτών, που κύριο μέλημά τους θα είναι να παράγουν υλικά αγαθά απαραίτητα για τη διαβίωση των πολιτών.

Τώρα οι νέοι που στην ψυχή τους πρώτη θέση κατέχει το θυμοειδές τμήμα, θα διδαχθούν τα μαθηματικά και τις άλλες επιστήμες. Αυτή τους η μόρφωση, θα τους καταστήσει ικανούς να ασχοληθούν με τη σωστή λειτουργία και την ασφάλεια της πολιτείας. Τέλος, οι νέοι στους οποίους από τα τρία τμήματα της ψυχής το πιο αναπτυγμένο είναι το λογιστικό, θα εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια της παιδείας. Δηλαδή, πέρα από τη σπουδή των επιστημών, θα διδαχθούν τη φιλοσοφία, την ανώτατη μορφή γνώσης. Το γεγονός αυτό, θα τους εντάξει στην κορυφαία τάξη, στην οποία ανήκει το προνόμιο της διακυβέρνησης της πολιτείας.

Οι πολιτικές αντιλήψεις του Πλάτωνα.

Είναι γνωστό ότι ο Πλάτωνας αφιέρωσε ένα μέρος της φιλοσοφίας του στην πολιτική. Οι αντιλήψεις του ήταν αριστοκρατικές, ανάλογες με της καταγωγή και την ανατροφή του. Οι αντιδημοκρατικές του αντιλήψεις βέβαια, αποδίδονται στην εχθρική στάση της αθηναϊκής δημοκρατίας απέναντι στους φιλοσόφους, και ιδιαίτερα απέναντι στον πολυαγαπημένο του δάσκαλο, Σωκράτη.

Εκτός απ’ το διαχωρισμό της ψυχής που έκανε, και τη διαστρωμάτωση, όπου για παράδειγμα οι πολεμιστές και οι τεχνίτες, δεν θα ‘χουν ατομική ιδιοκτησία, αλλά θα μοιράζονται τα πάντα και θα υπάρχει ισότητα, έτσι θεώρησε πως η ιδανική πολιτεία δεν χρειάζεται ούτε ποιητές, ούτε ζωγράφους, ούτε μουσικούς, γιατί κατά τον Πλάτωνα, διαφθείρουν τα ήθη.

Οι φιλόσοφοι - βασιλείς στην εξουσία.

Ακόμα, ο Πλάτωνας υποστήριξε πως το καλύτερο για την ιδανική πολιτεία, είναι να τη διοικούν οι σοφοί.Θεωρούσε λοιπόν, πως όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευτυχήσουν οι λαοί. Το δικαίωμα να διοικήσουν οι φιλόσοφοι, ο Πλάτωνας το αντλεί απ’ το γεγονός ότι αυτοί μόνο απ’ όλους τους ανθρώπους, χάρη στη φιλοσοφία που διδάχθηκαν, είναι κάτοχοι των ιδεών.

Θεωρεί λοιπόν, πως δεν υπάρχουν καταλληλότεροι από την τάξη των φιλοσόφων για να κυβερνήσουν την πολιτεία σωστά. Και αυτό, γιατί αφού γνωρίζουν τις ιδέες, είναι σε θέση να ξέρουν το ηθικά σωστό, ποια ουσιαστικά είναι η δικαιοσύνη, ποιες είναι οι αξίες πάνω στις οποίες πρέπει να εδράζεται η ζωή της πολιτείας. Άρα λοιπόν, οι φιλόσοφοι είναι σε θέση να πράξουν ό,τι υπαγορεύει η ηθική γνώση, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ανθρώπους που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το ηθικά σωστό και δίκαιο και δεν ξέρουν τι πρέπει να πράξουν. Επομένως, το μόνο που τους μένει είναι να ακούν τις υποδείξεις των φιλοσόφων.

Πηγη

by vneos1987.blogspot

10 (υπέροχα) πράγματα που θα σας συμβούν μόλις αποφασίσετε να βάλετε όρια

Δεν μπορείτε να κάνετε τα πάντα, για τους πάντες και συνέχεια.

Μία ζωή όπου δεν θέτει κάποιος τα προσωπικά του όρια, είναι μία ζωή στην οποία δεν μπορεί να πει «όχι». Οι άνθρωποι εκείνοι που βάζουν πάντα τους άλλους πριν από τους ίδιους τους τους εαυτούς, εξαντλούνται προσπαθώντας να ικανοποιήσουν τους γύρω τους, κάτι που τους προκαλεί άγχος και δεν τους αφήνει να ευχαριστηθούν τη ζωή. Εκεί είναι που έρχονται τα όρια για να μας βοηθήσουν. Είναι ο τρόπος που μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε τη ζωή μας πιο ευχάριστη, τόσο για εσάς τους ίδιους, όσο και για τους γύρω σας.

Ζητήσαμε από τον Chad Buck, Κλινικό Ψυχολόγο, να μας πει τι συμβαίνει στη ζωή κάποιου μόλις αποφασίσει να θέσει διακριτά όρια στη ζωή και τις σχέσεις του.

1. Θα αρχίσετε να αντιλαμβάνεστε καλύτερα τον εαυτό σας
Το να γνωρίζει κανείς καλά τον εαυτό του σημαίνει να αναγνωρίζει καλύτερα τα συναισθήματα και τις ανάγκες του και να εξαρτάται από άλλους ανθρώπους ή το περιβάλλον του. Θέτοντας όρια, βοηθάτε τον εαυτό σας να διαχωρίσει τις σκέψεις του από τις σκέψεις των γύρω του και να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του.

2. Θα γίνετε καλύτερος φίλος και σύντροφος
Τα όρια σας βοηθούν να γεμίσετε τις μπαταρίες σας και να έχετε περισσότερη ενέργεια που μπορείτε να αφιερώσετε στα αγαπημένα σας πρόσωπα.

3. Θα φροντίζετε περισσότερο τον εαυτό σας
Τα όριο θα σας βοηθήσουν να βάζετε πρώτο τον εαυτό σας και το να είστε εσείς καλά. Δεν είναι εγωιστικό να θέλετε να φροντίσετε τον εαυτό σας και να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας.

4. Θα έχετε λιγότερο άγχος
Επιτρέποντας συνέχεια στους άλλους να καθορίζουν την συμπεριφορά σας είναι εξουθενωτικό. Άλλωστε, όλοι έχουν προβλήματα και άγχος και δεν χρειάζεται να επιβαρύνονται και με τα θέματα που έχουν οι άλλοι.

5. Θα επικοινωνείτε καλύτερα
Εάν θέλετε να θέσετε πραγματικά όριο πρέπει να δηλώσετε πρώτα τι είναι αυτό που δεν ανέχεστε. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είστε ξεκάθαροι και να μπορείτε να εκφράσετε τις ανάγκες σας. Όλα αυτά τα παραπάνω είναι στοιχεία της καλής επικοινωνίας.

6. Θα ξεκινήσετε να εμπιστεύεστε περισσότερο τους ανθρώπους
Πολλοί άνθρωποι ανησυχούν ότι θα στεναχωρήσουν ή θα εκνευρίσουν τους γύρω τους, αν αρχίσουν να θέτουν όρια. Για πολλούς η αποδοχή και η αγάπη των γύρω τους είναι συνδεδεμένη με το κατά πόσο ευχαριστούν τους άλλους και θέτοντας όρια ρισκάρουν αυτή την αγάπη και την αποδοχή. Καμία σχέση, όμως, δεν πρέπει να εξαρτάται από τον φόβο και τον έλεγχο. Θέτοντας όρια στις σχέσεις σας, σημαίνει ότι έχετε εμπιστοσύνη σε αυτούς. Και η εμπιστοσύνη ισοδυναμεί με καλύτερες σχέσεις.

7. Θα είστε λιγότερο θυμωμένοι
Όταν δεν έχετε θέσει τα όριά σας δίνεται την ευκαιρία στους γύρω σας να ελέγχουν την ζωή σας, κάτι που μπορεί να σας οδηγήσει στον θυμό.

8. Μαθαίνετε πώς να λέτε «όχι»
Το «όχι» μπορεί να είναι μία μικρή λέξη, αλλά είναι και ισχυρή. Ταυτόχρονα, είναι και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να θέσει κανείς όρια.

9. Θα κάνετε πράγματα που πραγματικά θέλετε
Φανταστείτε την ζωή σας χωρίς αχρείαστες υποχρεώσεις. Τα όρια θα σας βοηθήσουν να κάνετε αυτά που πραγματικά θέλετε, είτε πρόκειται για δουλειά, είτε για δραστηριότητες.

10. Θα ξεκινήσετε να κατανοείτε περισσότερο τους ανθρώπους
Ακούγεται περίεργο αλλά αν το καλοσκεφτείτε, όσοι δείχνουν αγάπη και κατανόηση προς τον εαυτό τους, είναι πιο ανεκτικοί και προς τους γύρω τους.

Πηγη

by vneos1987.blogspot

Η ευτυχία

Από τον Αριστοτέλη, τον Επίκουρο μέχρι τον Ιμάνουελ Καντ η επίτευξη της ευτυχίας είναι το ζητούμενο. Ακόμη και ο απαισιόδοξος Άρθουρ Σοπενχάουερ ασχολείται με την τέχνη της ευτυχίας.

Την ευτυχία την απολαμβάνουν πραγματικά εκείνοι που έχουν ήπιο χαρακτήρα, αγαθό πνεύμα και υλικά αγαθά σε μέτρο έλεγε ο Αριστοτέλης.

Ο Επίκουρος έλεγε πως για την ευτυχία χρειάζονται τα Φυσικά και αναγκαία που είναι ”οι φίλοι, η ελευθερία και η καθαρή σκέψη.

Η ευτυχία είναι ίση, είτε κανένας τη βρίσκει μέσα σε μια ψηλή τύχη ή μέσα σε μια ταπεινή κατάσταση έλεγε ο Ευριπίδης.

Η πιο μεγάλη ευτυχία στη ζωή είναι αυτή που μας δίνει η αντίληψη πως μας αγαπούν” έλεγε ο Βίκτωρ Ουγκώ.

Ο Κομφούκιος έλεγε: «Πολλοί ζητούν την ευτυχία υψηλότερα από τον άνθρωπο, άλλοι χαμηλότερα. Μα η ευτυχία είναι στο μπόι του ανθρώπου».

Και στον Ζορμπά ο Καζαντζάκης προσθέτει: «Υπάρχουν τόσες ευτυχίες όσα τα ανθρώπινα μπόγια… Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο – ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτε άλλο. Χρειάζεται μονάχα, για να νιώσεις πως όλα τούτα είναι ευτυχία, μια καρδιά απλή και λιτοδίαιτη».

Και όπως είπε και ο Καρλ Γιουνγκ: «το πιο μικρό πράγμα που έχει νόημα, αξίζει περισσότερο στη ζωή, από το πιο μεγάλο χωρίς νόημα». Η ευτυχία του ανθρώπου έρχεται από μέσα του. Όλες οι πράξεις που κάνουμε είναι μια υποσυνείδητη προσπάθεια για να βρούμε την ευτυχία. Η επιθυμίας μας για την κατάκτησή της υποκινεί τα πάντα. Μόνο που όλες μας οι πράξεις δεν έχουν ως αποτέλεσμα την ευτυχία.

Η ζωή σίγουρα είναι δύσκολη και ο καθένας μας σε διάφορες περιόδους της ζωής του νοιώθει θλίψη, απογοήτευση ακόμα και τέλμα. Όταν όμως αυτή η κατάσταση εδραιώνεται, τότε δυστυχώς η μία δυστυχία έλκει την άλλη σαν μαγνήτης. Το θέμα έγκειται στο πώς διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου, τί γνώμη έχεις για τον εαυτό σου. Σύμφωνα με τους ειδικούς, βασικά χαρακτηριστικά των καταθλιπτικών είναι ότι αισθάνονται πως δεν αξίζουν, πως οι γύρω τους θα τους πληγώσουν, πως θα τους κατακρίνουν.

Όταν είμαστε ευτυχισμένοι νοιώθουμε ελεύθεροι και δεν αφήνουμε τις στιγμές να φύγουν μέσα από τα χέρια μας . Τι είναι όμως «ευτυχία»; Tι μας κάνει ευτυχισμένους; Ο κορυφαίος Τζαζίστας Λούις Άρμστρονγκ, είπε κάποτε » Αν ρωτάς τί είναι η τζαζ ποτέ δε θα το μάθεις.» Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την ευτυχία. Οι ψυχολόγοι την ονομάζουν χαμένη Ατλαντίδα των συναισθημάτων, αφού όλοι λένε ότι υπάρχει, αλλά κανείς δε γνωρίζει πού να την αναζητήσει. Οι οικονομολόγοι έχουν καταλήξει ότι το χρήμα μπορεί να τη δελεάσει, όχι όμως και να την κατακτήσει. Θα έλεγα πως η ευτυχία είναι σαν μια εξίσωση με πολλές μεταβλητές, όπως οικογένεια, δουλειά, έρωτας, φίλοι, χρήματα.

Η λίστα με τις μεταβλητές αυτές δεν τελειώνει ποτέ. Το σημαντικό είναι να επικεντρωθείς σε αυτά που έχουν μεγαλύτερη αξία για τη ζωή σου χωρίς να επηρεάζεσαι από τον κοινωνικό περίγυρό. Να σκέφτεσαι τι επιθυμείς πραγματικά και να οραματίζεσαι πως θα γίνει πραγματικότητα. 

 Tα λόγια του Paulo Coelho στον Αλχημιστή, » όταν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, τότε ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το επιτύχεις», επίσης περιγράφει πως μπορείς να επιτύχεις τα όνειρά σου, αρκεί να φανταστείς πως βρίσκεσαι μέσα σε αυτά.Βέβαια όλα στην ζωή  θέλουν πολύ αγώνα και κόπο . Εσύ είσαι ο πρωταγωνιστής και όχι απλά ο θεατής. Πως δεν αφήνεις τίποτα στην τύχη αλλά μπορείς να αλλάξεις τη στάση και τη συμπεριφορά σου και πως σε καμία περίπτωση δεν αφήνεσαι στο έλεος των εξωτερικών γεγονότων και αντίξοων συνθηκών. Το μεγαλύτερο μυστικό παραμένει το πώς νοιώθει με τον εαυτό σου. Με το να νιώθεις πως αξίζεις και πως ότι και να συμβεί μπορείς να ανταπεξέλθεις, αυτομάτως αντλείς δύναμη από την ίδια σου την πίστη.

 Η ευτυχία είναι η Ιθάκη στο μυαλό μας αλλά στην ζωή μας είναι η διαδρομή για να φτάσουμε στην Ιθάκη .

by vneos1987.blogspot

Το δάσος

Η Αντωνία είναι ένα 12 χρονών κορίτσι. Συχνά  ονειροπολεί , σε ένα μαγικό δάσος, στο οποίο  κρύβεται από τα προβλήματα του πραγματικού κόσμου. Μια μέρα, όμως, ο πατέρας της λαμβάνει δραστικά μέτρα ώστε να αντιμετωπίσει  την πραγματικότητα  .

Είναι η εσωτερική ειρήνη , μια ουτοπική κατάσταση μέχρι να διαφύγει τελικά ,από τους κανόνες της  κοινωνίας.

Στο Animated Short "The Forest", η πρωταγωνίστρια  έχει να αντιμετωπίσει  το εχθρικό περιβάλλον της και βρίσκει μια απλή αλλά ριζοσπαστική λύση.

by vneos1987.blogspot