Ηράκλειτος «τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν»*, δηλαδή όλα είναι ρευστά και τίποτα δεν μένει ίδιο.

Ηράκλειτος,φιλόσοφος, σύμφωνα με τον οποίον «τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν»*, δηλαδή όλα είναι ρευστά και τίποτα δεν μένει ίδιο. Με ένα απλό παράδειγμα, οι φίλοι που είχατε στην παιδική σας ηλικία, έχουν αλλάξει εμφανισιακά κι στον τρόπο σκέψεις, κι όχι όλοι στον τρόπο σκέψεις, γιατί έχουν μεγαλώσει ,με μερικούς συνεχίζετε να κάνετε παρέα ενώ με άλλους όχι , με αυτούς που σταματήσατε, είναι επειδή δεν ταιριάζετε πια. Με λίγα λόγια κατά την διάρκεια της ζωής μας αλλάζουμε, κι σχεδόν κανένας μας δεν μένει ίδιος. Μερικοί αλλάζουν προς το καλύτερο και άλλοι προς το χειρότερο, ή μένουν ίδιοι στο περίπου, συνήθως διαλέγουμε κι κάνουμε παρέα,  ανθρώπους που ταιριάζουν οι απόψεις μας ,δηλαδή είμαστε στην ίδια συχνότητα ,δηλαδή αισιόδοξοι με τους αισιόδοξους, οι μίζεροι με τους μίζερους και οι φυσιολογικοί με τους φυσιολογικούς. Ένας αισιόδοξος δεν μπορεί να κάνει παρέα με έναν μίζερο για πολύ ,τον κουράζει γιατί έχουν διαφορετικές απόψεις . Δεν είναι τυχαίο ότι οι άσχημοι κάνουν παρέα με άσχημους, οι κακοί με κακούς,οι επιτυχημένοι με επιτυχημένους, οι αποτυχημένοι με αποτυχημένους,μερικές φορές χάνουμε φίλους επειδή αλλάζει η συχνότητα μας και το επίπεδό σκέψεις, μερικοί είναι σε υψηλότερο επίπεδο και άλλοι σε χαμηλότερο, έτσι σταματάει η επικοινωνία. Είμαστε μαθητές και μερικοί δάσκαλοι , πάντα αλλάζουν οι ρόλοι με όλους ...

οι διάνοιες μένουν μόνοι γιατί είναι πάντα μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού....

Κάντε παρέα με αυτούς που πιστεύετε ότι είστε ή θέλετε να είστε .....εκτός εάν είστε διάνοια..... 

Βέβαια αυτή είναι μια άποψη και μπορεί όλα να είναι ρευστά και τίποτα δεν μένει ίδιο ,όποτε όλα αυτά μπορεί να αποδειχθούν σωστά ή λάθος στο μέλλον αλλά μην ξεχνάτε να χρησιμοποιείται την κριτική σας σκέψη .

Β.Λ.

by vneos1987.blogspot

by vneos1987.blogspot

by vneos1987.blogspot

by vneos1987.blogspot

Αμφιθυμία, σχέσεις και η θετική πλευρά των αμφίθυμων συναισθημάτων

H αμφιθυμία (δύο αντίθετα συναισθήματα που νιώθουμε ταυτόχρονα για ένα πρόσωπο ή μια κατάσταση) μπορεί να οφείλεται σε μια σύγκρουση ανάμεσα στην εικόνα που θέλουμε να προβάλλουμε προς τα έξω και στις πραγματικές ανάγκες που νιώθουμε ότι έχουμε.

Αποτέλεσμα της αμφιθυμίας είναι να βιώνουμε μια εσωτερική σύγκρουση, που οδηγεί το άτομο σε σύγχυση ή σε μια αίσθηση μη πληρότητας και ανικανοποίητου. Η αμφιθυμία και η σύγχυση μπορεί να αποτελεί μια προσωρινή κατάσταση και περνώντας ο χρόνος τα συναισθήματα μέσα μας γίνονται πιο ξεκάθαρα. Ωστόσο, τι γίνεται όταν σε μια χρόνια σχέση βιώνουμε αμφιθυμία;

Όταν η αμφιθυμία γίνεται μια χρόνια κατάσταση σε μια σχέση μας, τότε η έκφραση της σύγχυσης σχετικά με το τι θέλουμε ή τι είναι αναγκαίο ενισχύει την αίσθηση της αδυναμίας μας. Μέσα σε μια σχέση η έντονη αμφιθυμία δεν μας επιτρέπει να νιώσουμε μια βαθύτερη οικειότητα με τον άλλο, δεν επιτρέπει την εξέλιξη της σχέσης, καθώς πάντα νιώθουμε ότι κάτι λείπει από αυτή τη σχέση, κάπως αλλιώς έπρεπε να είναι τα πράγματα για να είμαστε καλά, για να νιώσουμε καλά μέσα σε αυτή τη σχέση.

Όταν νιώθουμε αμφίθυμα συναισθήματα συνήθως στέλνουμε προς τον άλλο αμφίσημα μηνύματα, που δημιουργούν συγκρούσεις και εντάσεις στη σχέση. Είναι σαν να λέμε στον άλλο ταυτόχρονα «θέλω να είμαι μαζί σου» και «δεν θέλω να είμαι μαζί σου», «θέλω να προχωρήσουμε μαζί» και «καλύτερα να χωρίσουμε». Η σχέση καταλήγει σε αδιέξοδο, ωστόσο, η αμφιθυμία δεν μας επιτρέπει να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση.

Προτιμούμε να κρατάμε τον άλλο δέσμιο μέσα σε αυτή τη σχέση και δεν θέλουμε να τον αφήσουμε να φύγει. Η σχέση χαρακτηρίζεται από μια αβεβαιότητα και αστάθεια, ενώ διαρκώς υπάρχει μια αίσθηση ότι ο χωρισμός πλησιάζει. Τις περισσότερες φορές είναι πιθανό οι δύο σύντροφοι να χωρίσουν πολλές φορές ή μπορεί να υπάρχουν πολλές απειλές για χωρισμό που ποτέ δεν πραγματοποιούνται.

Ο σύντροφος που έχει εκφράσει και επιθυμεί τη δέσμευση με τον άλλο, νιώθει ότι έχει πληγωθεί και απορριφθεί από ένα άτομο που δεν ξέρει τι θέλει. Νιώθει ανεπαρκής απέναντι στον άλλο, ενώ αρχικά προσπαθεί να ευχαριστήσει τον άλλο και να γίνει επιθυμητός και αποδεκτός.

Ο σύντροφος που βιώνει αμφίθυμα συναισθήματα συνήθως νιώθει ενοχές, ενώ δεν είναι σε θέση να επενδύσει αρκετά σ’ αυτή τη σχέση καθώς νιώθει μπερδεμένος και δυσκολεύεται να εκφράσει τα πραγματικά του συναισθήματα. Σταδιακά και από τις δύο πλευρές κρύβονται συναισθήματα, σκέψεις και επιθυμίες και η σχέση χαρακτηρίζεται από ανειλικρίνεια. Ουσιαστικά και οι δύο σύντροφοι καταλήγουν να βρίσκονται μέσα σε μια σχέση που δεν είναι με τον τρόπο που θέλουν να είναι, αλλά δεν μπορούν και να φύγουν από αυτή τη σχέση.

Η συναισθηματική αμφιθυμία έχει επιπτώσεις και στο κοινωνικό επίπεδο, επηρεάζοντας την ικανότητα των ατόμων να συντονίσουν τις δράσεις τους.Ωστόσο, ας δούμε και τη θετική πλευρά των αμφίθυμων συναισθημάτων.

Σύμφωνα με την Gardner (2006) οι συναισθηματικά αμφίθυμοι εργαζόμενοι είναι περισσότερο δημιουργικοί και καινοτόμοι. Οι άνθρωποι που βιώνουν αμφιθυμία στην προσωπική τους ζωή είναι περισσότερο πιθανό να είναι δημιουργικοί, καθώς βιώνουν ταυτόχρονα χαρά και λύπη ή έλλειψη συναισθημάτων, αναζητώντας έτσι εναλλακτικούς τρόπους προσέγγισης των πραγμάτων.

Συγκεκριμένα, οι άνθρωποι που νιώθουν ανάμικτα συναισθήματα ερμηνεύουν τις εμπειρίες τους ως μια ένδειξη ότι βρίσκονται μέσα σε ένα ασυνήθιστο περιβάλλον και προσπαθούν να επιβιώσουν σε αυτό αναπτύσσοντας ικανότητες δημιουργικής σκέψης. Πρόκειται για μια αυξημένη ευαισθησία για αναγνώριση ασυνήθιστων συσχετίσεων που τα άτομα χωρίς αμφίθυμα συναισθήματα δεν μπορούν να εντοπίσουν.

Όταν το άτομο αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο συναισθήματα τότε βιώνει ταυτόχρονα και δυο διαφορετικές εκφάνσεις μιας κατάστασης που καλείται να ερμηνεύσει. Έτσι, η εμπειρία του είναι πιο πολυδιάστατη, ενώ δημιουργεί την ανάγκη για περισσότερη ανάλυση των επιμέρους διαστάσεων των αντίθετων συναισθημάτων.

Επίσης, ο Fong (2006) υποστήριξε ότι τα αμφίθυμα συναισθήματα ενισχύουν τη δημιουργικότητα των ατόμων, καθώς το άτομο που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο αντίθετα και έντονα συναισθήματα καλείται να βρει αποτελεσματικούς τρόπους επίλυσης, ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην κατάσταση που βιώνει.

Επιπλέον, τα άτομα με αμφίθυμα συναισθήματα, σύμφωνα με τους Larsen et al. (2003) εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα ανθεκτικότητας. Όταν δηλαδή οι άνθρωποι βιώνουν αμφίθυμα συναισθήματα μπορούν πιο εύκολα ή αναγκάζονται λόγω των συναισθημάτων να μάθουν να αντιμετωπίζουν οδυνηρές ή τραυματικές καταστάσεις και αναμνήσεις που έχουν βιώσει.

Τα άτομα αυτά μπορούν να διατηρήσουν απωθητικές ή δυσάρεστες αναμνήσεις, σκέψεις και συναισθήματα, και εν τέλει να τα αφομοιώσουν γνωσιακά μέσα από την απόδοση νοήματος σε αυτή. Η γνωστική αφομοίωση αυτών οδηγεί στη μείωση των αρνητικών συναισθημάτων.

Πηγή :papadopsixologos

by vneos1987.blogspot

MARY SHELLEY - Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΙΝ

H Μαίρη Σέλλεϋ γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου 1797 στο Λονδίνο,

Αγγλία. Παντρεύτηκε τον ποιητή Πέρσι Σέλλεϋ το 1816. Δύο χρόνια αργότερα, δημοσίευσε πιο διάσημο μυθιστόρημά της, Φρανκενστάιν. Έγραψε πολλά άλλα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των Valperga (1823), The Last Man (1826), το αυτοβιογραφικό Lodore (1835) και την μετά θάνατον δημοσιευθεί Ματίλντ.

H Μ. Shelley πεθαίνει από καρκίνο του εγκεφάλου στις 1 Φεβρουαρίου, 1851, στο Λονδίνο, Αγγλία.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ήταν κόρη του φιλοσόφου και πολιτικού συγγραφέα William Godwin και της φημισμένης φεμινίστριας Mary Wollstonecraft-συγγραφέως για τη δικαίωση των δικαιωμάτων της γυναίκας (1792).


Δυστυχώς για τη Shelley, ποτέ δεν γνώρισε πραγματικά τη μητέρα της, η οποίο πέθανε λίγο μετά τη γέννησή της.

Ο πατέρας της William Godwin αφέθηκε να φροντίσει για Shelley και την ετεροθαλή αδελφή της Φανή Imlay, κόρη της Wollstonecraft από μια σχέση που είχε με έναν στρατιώτη.

Τα οικογενειακά δυναμικά σύντομα θα αλλάξουν με το γάμο του Godwin με τη Mary Jane Clairmont το 1801.

Η Clairmont έφερε τα δύο δικά της παιδιά στην οικογένεια, ενώ αυτή και ο Godwin αργότερα απέκτησαν και ένα γιο μαζί.

Η Shelley δεν αποδέχθηκε ποτέ τη θετή μητέρα της. Η μητριά της αποφάσισε ότι η ετεροθαλής αδελφή της, η Jane (αργότερα Claire) θα πρέπει να σταλεί μακριά στο σχολείο, ενώ δεν έβλεπε την ανάγκη να σπουδάσει η Shelley.


Η οικογένεια Godwin είχε μια σειρά από διακεκριμένους επισκέπτες κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας της Shelley, συμπεριλαμβανομένων Samuel Taylor Coleridge και William Wordsworth. Ενώ δεν είχε τυπική εκπαίδευση, είχε κάνει μεγάλη χρήση της πλούσιας βιβλιοθήκης του πατέρα της.

Της άρεσε επίσης να ονειροπολεί, για να ξεφεύγει από αυτήν τη συχνά προκλητική ζωή στο σπίτι με τη φαντασία της.


Η Shelley βρήκε επίσης μια δημιουργική διέξοδο στη γραφή. Σύμφωνα με τη ζωή και τα συγγράμματα της μητέρας της Μαρίας Wollstonecraft, που κάποτε ανέφερε ότι "όπως ένα παιδί, έχω γραμμένα? Και το αγαπημένο μου χόμπι, κατά τις ώρες μου έδωσε για αναψυχή, ήταν να« γράφουν ιστορίες. "Έχει δημοσιευθεί το πρώτο της ποίημα," Mounseer Nongtongpaw, "το 1807, μέσω της εταιρείας του πατέρα της.


Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1812, Shelley πήγε στη Σκωτία για να μείνετε με έναν acquintance του πατέρα της τον William Baxter και την οικογένειά του. Εκεί γνώρισε έναν άλλο τρόπο ζωής με ηρεμία που δεν είχε γνωρίσει ποτέ. Η Shelley επέστρεψε στο σπίτι των Μπάξτερς »το επόμενο έτος.



Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΠΕΡΣΙ ΣΕΛΛΕΥ

Το 1814, η Μαρία άρχισε μια σχέση με τον ποιητή Πέρσι Σέλλεϋ. Percy Shelley που ήταν αφοσιωμένος μαθητής του πατέρα της, αλλά σύντομα έστρεψε τις προσοχές του στη Μαρία. Ήταν ακόμα παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο, όταν ο ίδιος και η Μαρία εφηβη, έφυγαν απο την Αγγλία μαζί την ίδια χρονιά. Το ζευγάρι συνοδευόταν από την ετεροθαλή αδελφή της Μαίρης Τζέιν. Οι ενέργειες της Μαρίας είχαν σαν αποτέλεσμα να αποξενωθεί από τον πατέρα της, ο οποίος δεν της μιλάει για κάποιο χρονικό διάστημα.


Μαρία και Percy Shelly ταξίδεψαν για την Ευρώπη για ένα χρόνο. Θα αγωνιστεί οικονομικά και αντιμετωπίζει την απώλεια του πρώτου παιδιού τους το 1815.

Η Μαρία γέννησε ένα κοριτσάκι που έζησε μόνο για λίγες ημέρες. Το επόμενο καλοκαίρι, οι Shelleys ήταν στην Ελβετία μαζί τους η Jane Clairmont, ο Λόρδος Βύρων και John Polidori.

Η παρέαγια να ψυχαγωγηθεί μια βροχερή μέρα διαβάζει ένα βιβλίο με τις ιστορίες φαντασμάτων. Ο Λόρδος Βύρων πρότεινε ότι όλοι πρέπει να δοκιμάσουν τις δυνατότητές τους στο να γράφουν τη δική τους ιστορία φρίκης. Ήταν αυτή τη στιγμή που η Μαίρη Σέλλεϋ ξεκίνησε να σκέπφτεται σχετικά με αυτο που θα γίνει το πιο διάσημο μυθιστόρημά της, Φρανκενστάιν, ή το σύγχρονο Προμηθέα.


Αργότερα εκείνο το έτος, η Μαρία υπέστη την απώλεια της ετεροθαλούς αδελφής της Fanny που αυτοκτόνησε. Μια άλλη αυτοκτονία, αυτή τη φορά με τη σύζυγό του Percy, συνέβη λίγο αργότερα.


Η Μαρία και ο Percy Shelly μετά το θένατο της γυναίκας του, ήταν τελικά σε θέση να παντρευτoύν τον Δεκέμβριο του 1816. Ήταν όμως κοινωνικά εξόριστοι, παρά το αναγνωρισμένο λογοτεχνικό ταλέντο του Πέρσι....


Έχει δημοσιεύσει ένα οδοιπορικό της διαφυγής τους προς την Ευρώπη, Ιστορία της πόλεως έξι εβδομάδες »(1817), ενώ συνεχίζει να εργάζεται για σύντομα-να-διάσημο τέρας ιστορία της.



ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΙΝ - Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ


Το καλοκαίρι του 1816, η Μαίρη Σέλεϊ έγραψε το θρυλικό μυθιστόρημα «Φρανκενστάιν: ο Σύγχρονος Προμηθέας». O Φρανκενστάιν, ή ο σύγχρονος Προμηθέας έκανε το ντεμπούτο του ως ένα νέο μυθιστόρημα από έναν ανώνυμο συγγραφέα. Πολλοί πίστευαν ότι Πέρσι Σέλλεϋ είχε γράψει από τότε που έγραψε την εισαγωγή του.


Εκείνη την εποχή, οι γυναίκες συγγραφείς ήταν ελάχιστες και οι περισσότερες χρησιμοποιούσαν αντρικά ψευδώνυμα, για να δώσουν μεγαλύτερο κύρος στο έργο τους. Η Μαίρη Σέλεϊ. Όταν γνωστοποιήθηκε η ταυτότητα της γυναικείας πένας, οι περισσότεροι υπέθεσαν ότι την περισσότερη δουλειά την είχε κάνει ο σύζυγός της, Πέρσι Σέλεϊ. Άλλωστε αυτός ήταν ο διάσημος και ταλαντούχος λογοτέχνης. Η Μαίρη είχε τη φήμη της «ανήθικης γυναίκας», γιατί πριν παντρευτούν με τον Σέλεϊ,... διατηρούσαν παράνομο δεσμό.


Η Μαίρη δήλωσε ότι ο σύζυγός της δεν την είχε βοηθήσει καθόλου στη συγγραφή του βιβλίου. Της είχε δώσει απλώς το έναυσμα, για να αρχίσει να γράφει. Όμως, οι περισσότεροι κριτικοί δεν δέχτηκαν την εξήγησή της. Συνέχισαν να υποστηρίζουν ότι η συμμετοχή του Σέλεϊ ήταν το στοιχείο που οδήγησε στην επιτυχία του Φρανκενστάιν.

Κάποιοι την έκρινα σκληρά, επειδή ως θηλυκό θα όφειλε να μην γράψει αυτό το έργο: «Η συγγραφέας είναι γυναίκα. Αν η συγγραφέας μπορεί να ξεχάσει ότι το γένος της πρέπει να χαρακτηρίζεται από τρυφερότητα, δε σημαίνει ότι πρέπει να το ξεχάσουμε κι εμείς. Γι’ αυτό απορρίπτουμε αυτό το μυθιστόρημα, χωρίς στιγμή δισταγμού».



Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΙΝ

Την περίοδο εκείνη είχαν γίνει άλματα στην τεχνολογία και ο ηλεκτρισμός γοήτευε μικρούς και μεγάλους. Οι ιστορίες τρόμου προκαλούσαν ανέκαθεν την προσοχή όλων. Το δημιούργημα της Σέλεϊ συνδύαζε το φρικιαστικό με την τεχνολογία. Ήταν θέμα χρόνου να γίνει ανάρπαστο.

Θεωρείται το πρώτο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας. Μέχρι τότε, οι «φανταστικές» ιστορίες περιείχαν στοιχεία μαγείας και μυστικισμού, ενώ στον Φρανκενστάιν υπερισχύει η επιστήμη και η έρευνα.

Το βιβλίο αποδείχθηκε να είναι μια τεράστια επιτυχία. Την ίδια χρονιά, οι Shelleys μετακόμισαν στην Ιταλία.


Ενώ η Μαρία φαινόταν αφιερωμένη στον άντρα της, δεν έχουν τον ευκολότερη γάμο. Η ένωσή τους ήταν γεμάτη με μοιχεία και στενοχώρια, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου των δύο παιδιών τους. Γεννημένος το 1819, ο γιος τους, Percy Φλωρεντία, ήταν το μόνο παιδί που έζησε μέχρι την ενηλικίωσή τους.

Η ζωή της Μαρίας σείστηκε από μια άλλη τραγωδία το 1822, όταν ο σύζυγός της πνίγηκε. Ήταν έξω σε ιστιοπλοΐα με ένα φίλο στο κόλπο της Σπέτσια.

Η Μαίρη συνέχισε να ασχολείται με τη συγγραφή μέχρι τον θάνατό της, την 1η φεβρουαρίου του 1851....

Η Μαίρη Σέλεϊ δικαιώθηκε στα μέσα του 20ου αιώνα. Ο Φρανκενστάιν εξυμνήθηκε ως έργο με μεγάλη ψυχαναλυτική σημασία και έγινε ιδιαίτερα αγαπητό από τις φεμινίστριες.

Αμέτρητα θεατρικά, καλλιτεχνικά έργα και ταινίες έχουν βασιστεί στην ιστορία που φαντάστηκε η Μαίρη εκείνο το βροχερό βράδυ.

Στις 27 Ιανουαρίου ξεκίνησε στους ελληνικούς κινηματογράφους η προβολή της ταινίας «Φρανκενστάιν», σε σκηνοθεσία Στιούαρτ Μπίτι και στον ρόλο του Αδάμ, τον Άαρον Έκχαρτ....

by vneos1987.blogspot

by vneos1987.blogspot

Γιατί επιλέγουμε τη μιζέρια;

Η μιζέρια σε κάνει ικανό να προσελκύεις το ενδιαφέρον των άλλων Όταν είσαι μίζερος ασχολούνται μαζί σου, σε συμπονούν. Όλοι αρχίζουν να σε προσέχουν. Ποιος θα ήθελε να ενοχλήσει έναν μίζερο άνθρωπο; Ποιος ζηλεύει έναν μίζερο άνθρωπο; Ποιος θέλει να ανταγωνιστεί έναν μίζερο άνθρωπο; Αυτό θα ήταν τουλάχιστον αγενές. Υπάρχει «μεγάλη» αξία στη μιζέρια.

Όταν δύο μίζεροι συναντηθούν αυτό δεν αποτελεί μια συνηθισμένη πρόσθεση, αλλά πολλαπλασιασμό. Αθροιστικά δημιουργούν πολύ περισσότερη μιζέρια από αυτή που δημιουργούσε ο καθένας από μόνος του. Υπομένεις την μιζέρια ελπίζοντας στο να αποκτήσεις κάποτε ευχαρίστηση. Αν είναι αυθεντική μιζέρια είναι αδύνατο να προσκολληθείς σε αυτή. Η χαρά σου δεν έχει καμία θέση αν ζεις σε έναν κόσμο εξορισμού μίζερο. Είσαι εντελώς μόνος.

Θα ήθελες να είσαι χαρούμενος, αλλά τότε ξαφνικά αρχίζεις και σκέφτεσαι τον κόσμο γύρω σου. Τους ζητιάνους στο δρόμο, την φτώχεια, την πείνα και τους πολέμους – κάθε είδος προβλήματος σε κατακλύζει το νου. Τότε εκείνος αρχίζει να σκέφτεται “ Αν ο κόσμος είναι τόσο μίζερος, εσύ πως μπορείς να είσαι χαρούμενος; Πρέπει να μοιράζεσαι, πρέπει να υπηρετήσεις την κοινωνία.” Αυτή είναι μια πολύ πονηρή λειτουργία του νου.

Έχω δει ανθρώπους να ζουν μαζί για χρόνια, για μια ολόκληρη ζωή και να σκέφτονται μόνο το διαζύγιο – απλά να το σκέπτονται χωρίς ποτέ να έχουν το κουράγιο να μείνουν μόνοι. Πως θα ζήσεις χωρίς την μιζέρια; Όταν γυρίζεις σπίτι, θα φαίνεται τόσο άδειο, χωρίς κάποιον να σε τσιγκλά. Είναι πολύ πιο εύκολο να είναι κανείς μίζερος απλά γιατί όλο το πλήθος είναι μίζερο.

Μιζεριάζεις και υποφέρεις με την ελπίδα κάποτε να νοιώσεις χαρούμενος. Αν η μιζέρια σου είναι αυθεντική τότε είναι αδύνατο να παραμείνεις για πολύ προσκολλημένος σε αυτή. Παρατήρησε πιο προσεκτικά τη μιζέρια σου. Παράδειγμα, αν ζηλεύεις. Αυτό δημιουργεί μιζέρια. Αλλά κοίτα τριγύρω – κάπου θα υπάρχει κάτι το θετικό. Αν το βρεις αυτό θα σου τονώσει τον εγωισμό, θα σου δώσει μια αίσθηση διαφορετικότητας από τους άλλους, μία αίσθηση ανωτερότητας. Αν για παράδειγμα δεν ζηλεύεις θα αισθανθείς ότι δεν αγαπάς πλέον και έτσι προσκολάσαι στη ζήλια επειδή θα ήθελες να προσκολληθείς στην αγάπη – η τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνεσαι.

Αν επιθυμείς την αγάπη θα πρέπει να αποδεχτείς την ζήλεια και την μιζέρια που την συνοδεύει.

Ο άνθρωπος είναι σκλάβος της μιζέριας γιατί το έχει επιλέξει. Είναι πιο εύκολο να είσαι μίζερος γιατί όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι μίζερος. Είναι πιο εύκολο να είσαι μέρος του πλήθους παρά να είσαι μόνος. Αλλά η ευτυχία χρειάζεται μοναχικότητα. Για να είσαι ευτυχισμένος σημαίνει ότι πρέπει να ψάξεις μέσα σου να την βρείς και όχι να μιμείσαι το πλήθος.

OSHO

  

by

yVasil Laskt

Το μυστικό ψυχολογικό πείραμα του Facebook

Περισσότεροι από 600.000 χρήστες του Facebook συμμετείχαν χωρίς να το γνωρίζουν σε ένα μαζικό ψυχολογικό πείραμα, που διεξήγαγε το μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

Το Facebook άλλαξε την τροφοδοσία ειδήσεων των χρηστών για να επισημαίνει είτε θετικά είτε αρνητικά μηνύματα από τους φίλους τους, τα οποία είχαν αναρτηθεί στο news feed τους.

Στη συνέχεια παρακολούθησε τις αντιδράσεις των χρηστών, για να διαπιστώσει αν η στάση των φίλων τους είχε κάποια επίδραση στους ίδιους.

«Τα αποτελέσματα δείχνουν συναισθηματική μετάδοση» ανέφεραν οι ερευνητές σε μια έκθεση που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο PNAS (Proceedings of the National Academy of Scientists) στις ΗΠΑ.

«Όταν μειώθηκαν οι θετικές αναρτήσεις, οι χρήστες ανέβαζαν λιγότερα θετικά σχόλια και περισσότερα αρνητικά, και το αντίστροφο. Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι τα συναισθήματα που εκφράζονται από άλλους στο Facebook επηρεάζουν τα δικά μας, και αποτελούν πειραματικά αποδεικτικά στοιχεία για μαζικής κλίμακας μεταδόσεις μέσω των κοινωνικών δικτύων» σημείωσαν ακόμη.

Το Facebook μπόρεσε να διεξάγει το πείραμα επειδή όλοι οι χρήστες πρέπει να επιλέξουν ένα κουτάκι όταν ανοίγουν το λογαριασμό τους, συμφωνώντας στους όρους χρήσης του μέσου κοινωνικής δικτύωσης. Ανάμεσα σε αυτούς περιλαμβάνονται «η ανάλυση δεδομένων, ο έλεγχος, η έρευνα και η βελτίωση των υπηρεσιών», αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα The Telegraph.

Οι συγγραφείς της έκθεσης επισημαίνουν ότι δεν παρενέβησαν τους όρους χρήσεις, ενώ χρησιμοποίησαν ένα μηχάνημα για να επιλέξουν τις θετικές και αρνητικές αναρτήσεις, τονίζοντας ότι οι ίδιοι δεν είχαν πρόσβαση στα προσωπικά στοιχεία των χρηστών.

Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η έρευνα διήρκεσε μία εβδομάδα τον Ιανουάριο του 2012 και διεξήχθη για επιστημονικούς σκοπούς.

Ωστόσο, το γεγονός ότι τα social media μπορούν να έχουν τέτοια ισχυρή επίδραση στην ψυχική κατάσταση των ανθρώπων, σίγουρα θα τραβήξει το ενδιαφέρον των διαφημιστών. Άλλωστε –καταλήγει το δημοσίευμα- ο επικεφαλής ερευνητής, Adam Kramer, το Μάρτιο του 2012 είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του ότι ο λόγος για τον οποίο δέχτηκε να ενταχθεί στην ομάδα του Facebook ήταν γιατί «τα δεδομένα του αποτελούν τη μεγαλύτερη μελέτη πεδίου στην ιστορία του κόσμου».

Πηγη

by vneos1987.blogspot