Για να ακούσετε το κείμενο

    Για να ακούσετε το κείμενο, παρακαλώ ανοίξτε αυτή τη σελίδα με τους περιηγητές Chrome, Microsoft Edge, Opera, ή Mozilla Firefox.

    ...

    Translate

    Friday, September 30, 2016

    TED-3 πράγματα που έμαθα όταν έπεσε το αεροπλάνο μου

    Ο Ric Elias βρισκόταν στην πρώτη σειρά της πτήσης 1549, του αεροπλάνου που έκανε αναγκαστική προσγείωση στον ποταμό Χάτσον της Νέας Υόρκης τον Ιανουάριο του 2009. Τι πέρασε από το μυαλό του όταν το καταδικασμένο αεροπλάνο έπεφτε;




    Φανταστείτε μια μεγάλη έκρηξη, ενώ σκαρφαλώνετε στα 3,000 πόδια. Φανταστείτε ένα αεροπλάνο γεμάτο καπνό. Φανταστείτε έναν κινητήρα να κάνει κλακ, κλακ, κλακ, κλακ, κλακ, κλακ, κλακ. Ακούγεται τρομακτικό. Λοιπόν είχα μία μοναδική θέση εκείνη την ημέρα. Καθόμουν στην 1D.Ήμουν ο μόνος που μπορούσε να μιλήσει στους αεροσυνοδούς. Επομένως κοίταξα αμέσως προς το μέρος τους και είπαν, “Κανένα πρόβλημα. Μάλλον χτυπήσαμε μερικά πουλιά.” Ο πιλότος είχε ήδη στρέψει το αεροπλάνο, και δεν ήμασταν τόσο μακρυά. Μπορούσες να δεις το Μανχάταν. Δύο λεπτά αργότερα, τρία πράγματα συνέβησαν ταυτόχρονα. Ο πιλότος ευθυγραμμίζει το αεροπλάνο με τον ποταμό Χάτσον. Αυτή δεν είναι η συνηθισμένη πορεία. (Γέλια) Σβήνει τους κινητήρες Τώρα φανταστείτε να είστε σε ένα αεροπλάνο χωρίς ήχους. Και μετά είπε τρεις λέξεις — τις τρεις πιο απαθείς λέξεις που άκουσα ποτέ μου. Είπε, “Θέση πρόσκρουσης” Δεν χρειαζόταν να μιλήσω πια στην αεροσυνοδό.(Γέλια) Μπορούσα να δω στα μάτια της τον τρόμο. Η ζωή είχε τελειώσει.

    Τώρα θέλω να μοιραστώ μαζί σας τρία πράγματα που έμαθα για τον εαυτό μου εκείνη την ημέρα. Έμαθα ότι όλα αλλάζουν σε μια στιγμή.Έχουμε αυτή τη λίστα, με τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή, και σκεφτόμουν όλους τους ανθρώπους που ήθελα να προσεγγίσω και δεν το έκανα, όλους τους φράκτες που ήθελα να υπερβώ, όλες τις εμπειρίες που ήθελα να έχω και ποτέ δεν είχα. Όπως σκεφτόμουν αυτό στη συνέχεια, μου ήρθε μία παροιμία, που λέει, “Συλλέγω κακά κρασιά.” Διότι αν το κρασί είναι έτοιμο και το άτομο είναι εκεί, το ανοίγω. Δεν θέλω πια να μεταθέτω τίποτα στη ζωή. Και αυτή η επιτακτικότητα, αυτός ο σκοπός, άλλαξε πραγματικά τη ζωή μου.

    Το δεύτερο πράγμα που έμαθα εκείνη την ημέρα — και αυτό καθώς περνούσαμε τη γέφυρα Τζορτζ Ουάσινγκτον, που δεν άργησε πολύ —Σκέφτηκα, ουάου, πραγματικά νιώθω μία μεγάλη απογοήτευση. Έζησα μία καλή ζωή. Μέσα στη δική μου ανθρώπινη φύση και τα λάθη μου,προσπάθησα να βελτιωθώ σε ότι δοκίμασα. Αλλά στην ανθρώπινη φύση μου, επέτρεψα επίσης στο εγώ μου να μπει στη μέση. Και μετάνιωσα για το χρόνο που σπατάλησα σε πράγματα που δεν έχουν σημασία με ανθρώπους που είναι σημαντικοί. Και σκέφτηκα τη σχέση μου με τη γυναίκα μου, με τους φίλους μου, με ανθρώπους. Και μετά, καθώς συλλογιζόμουν αυτό, αποφάσισα να εξαλείψω την αρνητική ενέργεια από τη ζωή μου. Δεν είναι τέλεια, αλλά είναι πολύ καλύτερα. Δεν είχα κανένα καβγά με τη γυναίκα μου μέσα σε δύο χρόνια. Είναι υπέροχο αίσθημα. Δεν προσπαθώ πλέον να έχω δίκιο, επιλέγω να είμαι ευτυχισμένος.
    Το τρίτο πράγμα που έμαθα — και αυτό είναι καθώς το εσωτερικό σας ρολόι ξεκινάει να πηγαίνει, “15, 14, 13.” Μπορείς να δεις το νερό να πλησιάζει. Λέω, “Σε παρακαλώ ανατινάξου.” Δεν θέλω αυτό το πράγμα να σπάσει σε 20 κομμάτια όπως έχεις δει σε εκείνα τα ντοκιμαντέρ. Και καθώς πέφτουμε, Είχα ένα αίσθημα, ουάου, το να πεθαίνεις δεν είναι τρομακτικό. Είναι σχεδόν σαν να προετοιμαζόμασταν για αυτό σε όλη μας τη ζωή. Αλλά ήταν πολύ θλιβερό. Δεν ήθελα να φύγω, αγαπώ τη ζωή μου. Και αυτή η θλίψη πραγματικά έγινε μία σκέψη, η οποία είναι ότι επιθυμώ μόνο ένα πράγμα. Εύχομαι μόνο να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν. Ένα μήνα μετά, ήμουν σε μια παράσταση με την κόρη μου —πρωτάκι, όχι και πολύ καλλιτεχνικό ταλέντο … … ακόμα. (Γέλια) Και έχω πετύχει, κλαίω, σα μικρό παιδί. Και είχε όλο το νόημα του κόσμου για μένα. Συνειδητοποίησα σε εκείνο το σημείο, ενώνοντας εκείνες τις δύο τελείες, ότι το μόνο πράγμα που έχει νόημα στη ζωή μου είναι να είμαι ένας καλός πατέρας. Πάνω από όλα, πάνω από όλα, ο μόνος στόχος στη ζωή μου είναι να είμαι καλός μπαμπάς.
    Μου δόθηκε το δώρο ενός θαύματος, να μην πεθάνω εκείνη την ημέρα. Μου δόθηκε ένα ακόμα δώρο, να μπορώ να δώ στο μέλλον και να επιστρέψω και να ζήσω διαφορετικά. Σας προκαλώ εσάς που πετάτε σήμερα, φανταστείτε το ίδιο πράγμα να συμβεί στο αεροπλάνο σας — και παρακαλώ μη — αλλά φανταστείτε, και πώς θα αλλάζατε; Τι θα κάνατε που αναβάλετε να το κάνετε επειδή νομίζετε ότι θα είστε εδώ για πάντα; Πώς θα αλλάζατε τις σχέσεις σας και τη αρνητική σας ενέργεια σε αυτές; Και πάνω από όλα, είσαστε οι καλύτεροι γονείς μου μπορείτε να είστε;

    Σας ευχαριστώ.

    by vneos1987.blogspot

    No comments:

    Post a Comment

    Blog Archive