Το 1939 ο λογοθεραπευτής και ψυχολόγος Γουέντελ Τζόνσον με τη βοήθεια μίας φοιτήτριάς του ήθελε να αποδείξει ότι το τραύλισμα ήταν αποτέλεσμα εξωγενών παραγόντων και αποτελεί μία επίκτητη συμπεριφορά που οφείλεται στους επικριτικούς γονείς που συνηθίζουν να κάνουν παρατήρηση στα παιδιά τους ακόμα και για την παραμικρή ατέλεια της ομιλίας τους. Για χάρη του πειράματος ο Τζόνσον επέλεξε 22 ορφανά που δεν είχαν κανένα πρόβλημα με την ομιλία τους, τα οποία χώρισε σε δύο ομάδες. Στην πρώτα ομάδα, τα παιδιά λάμβαναν συνεχώς επαίνους για την ομιλία τους, ακόμα κι αν έκαναν κάποια λάθη, ενώ στην δεύτερη φορά λάμβαναν μονάχα επικρίσεις, αρνητική κριτική και χαρακτηρισμούς όπως «τραυλός», ακόμα κι αν η ομιλία των παιδιών ήταν μια χαρά. Το μόνο που κατάφερε ο Τζόνσον με το πείραμά του ήταν να προκαλέσει σοβαρές ψυχολογικές βλάβες στα παιδιά της δεύτερης ομάδας και όχι το τραύλισμα που επιθυμούσε.
02/09/2016 - 0 CommentsΕίμαστε συνήθως πολύ περήφανοι για την καταγωγή μας και τη χώρα μας, ενώ συχνά έχουμε…
17/06/2016 - 0 CommentsΌταν οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν, συνήθως μιμούνται ο ένας τον άλλον» – Eric…
11/09/2016 - 0 CommentsΕίμαστε ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας; Η απάντηση είναι όχι. Η αληθινή ελευθερία έχει να…
No comments:
Post a Comment