Ας το παραδεχτούμε! Από τότε που τα social media, με πρώτο και καλύτερο το Facebook, έδωσαν στους κατοίκους του πολιτισμένου κόσμου περισσότερο δημόσιο βήμα, κοινώς τη δυνατότητα να ποστάρουν στους λογαριασμούς κυριολεκτικά ό,τι τους κατέβει στο μυαλό, τα μάτια μας πονάνε κάθε μέρα και περισσότερο. Πέρα όμως από την πλάκα, επειδή η κοινωνία, και στην προκειμένη περίπτωση οι φίλοι και οι followers στέκονται στη γωνία, έτοιμοι να κρίνουν αυστηρά και πολλές φορές να βλάψουν τη φήμη και την υπόληψη σου μέσα από αυτά που ποστάρεις, την επόμενη φορά που θα αποφασίσεις να μοιραστείς το οτιδήποτε, πέρνα το από το κόσκινο των παρακάτω κριτηρίων…
Απέφυγε λοιπόν:
1.Ό,τι αποτελεί ρητορική μίσους.
Στην πραγματικότητα, με κάθε άσκοπη, αρνητικά φορτισμένη ανάρτηση (και γραμμένη συνήθως με κεφαλαία γράμματα σαν να γκαρίζεις), όλο και περισσότεροι φίλοι σου σε μπλοκάρουν σιωπηρά από την αρχική σελίδα τους aka «να μην εμφανίζονται οι δημοσιεύσεις του στην αρχική μου», μέχρις ότου μία μέρα καταλαβαίνεις ότι μιλάς μόνος σου. Συγχαρητήρια! Κατάφερες να γίνεις κουραστικός, να φανείς ανασφαλής και κυρίως ανόητος. Το Facebook δεν είναι λαϊκό δικαστήριο για να κουνάς το δάχτυλο, ούτε αρένα για να ξεσπάς την ανεκμετάλλευτη ενέργεια σου.
2. Ό,τι αποτελεί ευαίσθητη προσωπική πληροφορία.
Ιδού αυτά που επιτρέπονται: αποφοίτησες, αρραβωνιάστηκες, απέκτησες μωρό, θα πας διακοπές (μόνο εφόσον το γνωρίζει το αφεντικό σου και είσαι σε άδεια), βρήκες δουλειά και είσαι απίστευτα χαρούμενος. Και ιδού αυτά που πρέπει να κρατήσεις αυστηρά για τον εαυτό σου και το στενό οικογενειακό-φιλικό σου περιβάλλον: έναν ξαφνικός θάνατος, ένα φίλο σου που επισκέπτεται κέντρο αποτοξίνωσης, λεπτομέρειες για το χωρισμό σου, οποιαδήποτε ευαίσθητη πληροφορία αφορά το παιδί σου – αν κι όποτε αποκτήσεις βέβαια. Ο λόγος δεν έγκειται μόνο στην πολύ λεπτή φύση αυτών των πληροφοριών, αλλά στο ότι ειλικρινά κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για ό,τι επίπονο περνάς. Ξέρω ακούγεται κυνικό, αλλά στη σήμερον ημέρα, ακόμα κι αυτοί που σου λένε μια καλή κουβέντα, στο επόμενο δεκάλεπτο θα ασχοληθούν μόνο με την πάρτη τους. Μην εκπλήσσεσαι! Έτσι είναι δομημένος ο κόσμος!
3. Μην ζητάς likes που είναι το λιγότερο απαράδεκτα.
Θα έχεις προσέξει τα τζιμάνια στην αρχική που εκμεταλλεύονται ένα οδυνηρό γεγονός ή μια τραγωδία για να πάρουν likes και προσοχή. Μιλάω για αυτούς που κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών στη Γάζα ανέβασαν έστω μία φορά στο προφίλ τους φωτογραφία με διαμελισμένα σώματα αμάχων, κυρίως παιδιών. Ότι τι; Προσπαθείς να το παίξεις BBC και να με ενημερώσεις για το δράμα αυτών των ανθρώπων ή να με κάνεις να νιώσω άσχημα που κανόνισα το βράδυ μία μπύρα με την παρέα μου; Διαβάζω και εγώ ειδήσεις, όσο κι αν σε σοκάρει και τη γυμνή αλήθεια για ό,τι συνέβη σε εκείνα τα μέρη μπορώ να τη μάθω και μόνος μου. Και προς Θεού! Mην ανεβάσεις ξανά φωτογραφία με παιδί ή μωρό με καρκίνο ή όγκο με την εξευτελιστική λεζάντα «1€ το Like, 1.50€ το comment για αυτή τη γλυκιά ψυχούλα». Γιατί μετά δεν θα έχεις κανένα περιθώριο να κατηγορείς την Στεφανίδου για εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου κι άλλα βαρύγδουπα.
4. Ό,τι συμπεριλαμβάνει άτομα που δεν σου έχουν δώσει άδεια.
Αφιέρωσε 2 λεπτάκια να αναλογιστείς αν ο φίλος σου θα ήθελε να επισημανθεί στο check-in, να μπει με ετικέτα στη φωτογραφία που εσύ θεωρείς ωραία, αλλά αυτός έχει βγει σαν ανάποδο γαμώτο και πολύ απλά μην παρασύρεσαι από την χαρά σου που έχεις φίλους. Δεν είναι τίποτα δύσκολο να τους ρωτήσεις πριν τους εντάξεις σε ένα γκρουπ, να πάρεις την άδεια τους για να ποστάρεις στον τοίχο τους κάτι αμφιλεγόμενο, που πιθανότατα θα προκαλέσει και θα τον χαρακτηρίσει κ.λ.π. Σε πολύ προχωρημένο επίπεδο, αν δεν προσέξεις, ίσως κατηγορηθείς και για cyberbullying.
5. Ό,τι μπορεί να σου κοστίσει τη δουλειά ή την πρόσληψη σου.
Όπως δεν θα εμφανιζόσουν στη δουλειά σου με μια Stoli στο χέρι κάνοντας άσεμνες χειρονομίες ή προκαλώντας με εξεζητημένη εμφάνιση, έτσι και στο Facebook καλό θα ήταν να αποφεύγεις τέτοιες εκδηλώσεις. Γιατί; Γιατί ο νυν ή ο μελλοντικός εργοδότης σου έχει κι αυτός λογαριασμό και το τελευταίο που θέλει είναι να προσλάβει ένα γελοίο. Μπορεί να μην είναι δημοκρατικό και δίκαιο που κρίνουν την παραμονή ή την πρόσληψη σου στη δουλειά ανάλογα με το τι κάνεις στην προσωπική σου ζωή. Δυστυχώς όμως έτσι είναι!
6. Ό,τι είναι πραγματικά γελοίο και ανόητο.
Αποφάσισες να λούσεις τη γειτόνισσα με κόκκινη μπογιά, επειδή σε καρφώνει κάθε τρεις και λίγο για διατάραξη κοινής ησυχίας και στον επόμενο τόνο πόσταρες το στιγμιότυπο που βιντεοσκόπησε o φίλος σου στο Facebook. Συγχαρητήρια! Δημοσίευσες κάτι που βρίσκει εύστοχο και αστείο μόνο ένα δεκάχρονο και πολύ λέω. Εμείς οι εικοσάχρονοι είμαστε διατεθειμένοι να σε κράξουμε χωρίς αύριο…
Μεγάλωσες πια και ό,τι ανεβάζεις είναι καλό να ανταποκρίνεται στις προσλαμβάνουσες και το πνευματικό σου επίπεδο. Δυστυχώς ή ευτυχώς άλλωστε, τα προφίλ μας στα κοινωνικά δίκτυα έχουν γίνει ο καθρέφτης της προσωπικής – κοινωνικής μας ζωής!
No comments:
Post a Comment