Η ερώτηση που μπορείς να κάνεις σε έναν φυσικό και να τον στείλεις στα όριά του είναι μία: "Τι είναι το φως;" .
Τότε εκείνος θα πάρει ένα "σπουδαίο" ύφος και θα σου πει ότι το φως είναι ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπεται ασυνεχώς σε στοιχειώδεις ποσότητες που ονομάζονται κβάντα φωτός ή φωτόνια.
Θα σου πει επίσης, ότι τρέχει με ταχύτητα 300.000χμ/sec, ίδια για όλους τους παρατηρητές ανεξάρτητα από τη θέση ή την κίνησή τους.
Ο φυσικός θα έχει δίκιο κι εσύ θα φύγεις εντυπωσιασμένος από τις γνώσεις του και φανερά σαστισμένος γιατί τελικά η ερώτησή σου γέννησε αρκετές ακόμα.
Ναι αυτό είναι το φως και χρειάστηκαν τουλάχιστον τρεις μεγάλοι φυσικοί (Maxwell ,Planck και Einstein) για να δείξουν ότι το φως έχει διπλή φύση και ανάλογα με τα κέφια του άλλες φορές συμπεριφέρεται σαν κύμα και άλλες σαν σωματίδιο.
Για τους φυσικούς μάλιστα "φως" δεν είναι μόνο το στενό φάσμα της ορατής περιοχής των χρωμάτων αλλά εκτείνεται από τα κύματα που χρησιμοποιείς για την επικοινωνία σου (κινητά τηλέφωνα , ραδιόφωνο και τηλεόραση) μέχρι τις ακτίνες χ και γ.
Η ιστορία με το φως τελειώνει κάπου εκεί; Αυτό είναι μόνο;
Όχι.. το φως είναι κάτι πολύ περισσότερο κάτι εντελώς μυστικιστικό που φτάνει στα όρια την ανθρώπινη σκέψη και θυμίζει κάτι από την ανατολική φιλοσοφία της yoga.
Το φως είναι το παγκόσμιο μέτρο του χώρου και του χρόνου.
Μείνε μαζί μου και μην φοβηθείς τα όποια μαθηματικά... το νόημα έχει σημασία...
Δύο φίλοι κάθονται στην ακροθαλασσιά και απολαμβάνουν το δειλινό. Ο χώρος έχει πλημμυρίσει από χρώματα με το μπλε του ουρανού να ενώνεται με το γαλάζιο της θάλασσας, τα φύλλα των δέντρων να έχουν πάρει αυτό το βαθύ πράσινο και ο ήλιος στο βάθος να γίνεται σιγά σιγά κόκκινος.
Εντυπωσιασμένοι από τα παιχνιδίσματα αποφασίζουν να μετρήσουν την ταχύτητα του φωτός. Έχουν χάρακες και τα ρολόγια τους. Παρατηρούν ότι για κάθε 1 sec που περνάει το φως διανύει 300.000 χμ και και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ταχύτητά του είναι 300.000 χμ/sec.
Κάποια στιγμή ο ένας από τους δυο αρχίζει να απομακρύνεται και όταν φτάνει σε ταχύτητα ίση με το 90% της ταχύτητας του φωτός ξανακάνει την μέτρηση.
Έκπληκτος βλέπει τον χάρακα του να έχει γίνει ο μισός και το ρολόι του να χτυπάει δυο φορές πιο αργά. Η ταχύτητα του φωτός είναι και πάλι ίδια αλλά κάτι πολύ παράξενο έχει συμβεί...
Αποφασίζει να ανοίξει και άλλο το βήμα του και φτάνοντας στο 99% της ταχύτητας του φωτός ξανακάνει την μέτρηση. Τώρα ο χάρακας του έχει γίνει 10 φορές μικρότερος και το ρολόι του κάνει τικ τακ 10 φορές πιο αργά. Η ταχύτητα του φωτός είναι και πάλι η ίδια αλλά φαίνεται ότι ο φίλος μας ανακάλυψε την απόλυτη δίαιτα και την τελειότερη αντιρυτιδική κρέμα...
Το μήκος συστέλλεται και ο χρόνος διαστέλλεται!!
Το επόμενο λογικό βήμα είναι να προσπαθήσει να φτάσει την ταχύτητα του φωτός για να δει τι θα συμβεί, αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο αν ο ίδιος εξαϋλωθεί, δηλαδή γίνει φως.
Ποια είναι τότε η θεώρηση του χώρου και του χρόνου;
Η απάντηση είναι ότι για το φως δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χώρος. Δεν υπάρχει παρελθόν, παρόν ή μέλλον. Το σύμπαν γίνεται άχρονο και όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα και παντού. Δεν υπάρχει εδώ κι εκεί, όλα είναι εδώ. Το φωτόνιο γεννιέται και πεθαίνει στο ίδιο μέρος την ίδια χρονική στιγμή.
Αν αντέχεις μείνε λίγο ακόμα μαζί μου και άκου αυτό που πιθανόν θα σου αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα.
Φαντάσου ότι κάθε μέρα καταγράφεις τις εμπειρίες της ζωής σου σε μια σελίδα χαρτί. Βάζεις μια ημερομηνία και μια selfie για να σε θυμάσαι. Το ίδιο κάνεις για τη δεύτερη, τρίτη, τέταρτη... μέχρι και την τελευταία μέρα . Αυτό το βιβλίο με τις χιλιάδες σελίδες θα είναι σαν μια κινηματογραφική ταινία με το κάθε καρέ της να δείχνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον σου.
Θα υπάρχουν λευκές σελίδες που περιμένουν να γεμίσουν αλλά και εκείνες που ήδη έχουν γραφτεί. Για εμάς τους ανθρώπους το "βέλος του χρόνου" έχει μια πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Τι θα γίνει αν το βιβλίο της ζωής σου το παραδώσεις στο φως; Τι θα δει;
Το φως δε θα έχει κανένα πρόβλημα να δει στο σύνολό της ταυτόχρονα και ενιαία όλη σου τη ζωή. Από τη γέννηση σου, την εφηβεία και την ενηλικίωση σου, όλα τα γεγονότα έχουν συμβεί τελεσίδικα και το φως δεν έχει κανένα πρόβλημα χωρίς καμιά χρονική ακολουθία να δει την πρώτη ,την εικοστή πέμπτη ή και την τελευταία σελίδα την ίδια στιγμή.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο χώρος και ο χρόνος είναι έννοιες που έχουν σημασία και περιεχόμενο μόνο για εμάς τους ανθρώπους και δεν είναι τελικά τυχαίο ότι στην ανατολική φιλοσοφία η σύνδεση της ύλης με το πνεύμα επιτυγχάνεται μόνο όταν η "σκόνη" και ο "θόρυβος" της πραγματικότητας κατακαθίσουν και σιωπήσουν.
Ο Καντ είχε ήδη αποφανθεί γι αυτό 200 χρόνια πριν όταν είχε πει ότι ο χώρος και ο χρόνος είναι το πλαίσιο στο οποίο ο νους είναι υποχρεωμένος να περιορίζεται για να συνθέτει τις εμπειρίες της πραγματικότητας.
No comments:
Post a Comment